Chapter 47: NILOKO MO, 'KO, DORALIE!

1917 Words

DIEGO'S POV “Pútang ína mo, Roger! Pútang ína mo!” sigaw ng isipan ko. Naikuyom ko ang kamay ko. Gusto kong lapitan ang mga ito upang lusubin sila. But I don't want my fists to be soiled with dirt! Galit akong umalis sa lugar na ito at tinungo ko na ang party ko. Uminom na ako nang uminom, hanggang maubos ko ang dalawang bote. Halos matumba ako nang kinuha ko ang microphone sa emcee. “Umuwi na kayo at wala nang magaganap na party!” bulalas ko. Gusto kong magwala! Gusto kong basagin ang mga nakikita kong baso. Pero, iipunin ko pa ang nararamdaman kong galit! “What’s going on, Hijo? Nandito na lahat ang mga bisita mo, even our relatives have come because you invited them, and this night is special to you. But why did you suddenly change your mind? At pinauuwi mo na mga bisita?” tanong ni

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD