chapter17
1385 Words
(Behind the mask)
Marga point of view,
Dalawang linggo na ang nakalipas, at sa dalawang linggo na iyon ay si rod nalang ang pumapasok sa company para tapusin ang naiwan na trabaho nya
Hanggang ngayon ay trauma parin ako sa ngyari, at kinikilabutan ako kapag naalala ko ang ngyari sa elevator. Kinakabahan ulit ako kapag rerehistro sa isip ko ang lalaking walang habas na namaril mismo sa harapan ko
Nung una ay may bumangga sa bumper ng kotse nuon. Ngayon pinasabog nito ang parti ng building ni rod para lumikha ng gulo. Nag uumpisa nasyang magbanta sa buhay ni rod. At natatakot ako dahil baka madamay si nathan sa gulo na un
Ayokong mapahamak si nathan
Tumatakbo habang palapit si nathan sakin na mukang galing sa gate. May hawak syang puting sobra at iniabot un sakin
Mama galing yan don sa babaeng nakatanaw kanina sa bahay natin! Maganda sya ma tapos iniabot nya to sakin”kinuha ko ang laman ng sobra at binasa
Pero walang nakasulat
Pero may picture don, kinuha ko iyon pero mabilis din na nabitawan ng tumambad sakin ang picture kong tadtad ng saks*k ng kutsilyo na may bahid ng dugo, agad kong niyakap si nathan at sinapo ang kanyang muka
S-sa susunod wag na wag kang lalabas ng bahay huh?wag karin makikipag usap sa taong hindi mo kilala, maliwanag ba nathan?“seryoso kong tanong kaya napatango sya
Opo mama”sagot ni nathan
(AN//; pa opo opo ma ka jan pero sa chasing in the dark may pa fvck at faster baby kana?)
Alas sais na kaya naman nagdesisyon nakong mag handa ng hapunan, dahil minsan umuuwi si rod ng maaga pero mas madalas ay gabing gabi na
Alas siyete na ng matapos akong magluto ng dinner, nauna ng kumain si nathan kaya maaga din itong nakatulog
Wala parin si rod 7;30pm na, napagdesisyonan kong umakyat na ng kwarto at don mag antay. Pero bago pa man ako makaakyat ng kwarto ay biglang namatay ang ilaw sa kabuuan ng bahay kaya naman kumalat ang dilim sa paligid. Mabuti nalang at maliwanag ang sinag ng buwan na bilog na bilog kaya nakapunta pako ng kusina para kunin ang flashlight, hindi ko pa nakukuha ang flashlight ay naramdaman kong biglang may naglakad sa likuran ko. Mabilis kong kinuha ang flashlight at pinailaw. Kinuha ko din ang kutsilyo habang tinatambol sa kaba ang dibdib ko
Pumanik ako ng hagdan para icheck si nathan sa kwarto nya, nakaawang ang pintuan ng kanyang kwarto kaya nag umpisang mamawis ang nuo ko
Nathan ?!!!”sigaw ko ng wala sa higaan si nathan, nanginginig ang mga kamay kong hawak ang kutsilyo at flashlight
Nathaaaan anak ?!!”mangiyak ngiyak kong tawag sakanya at inilibot ang tingin sa paligid
Nadinig ko ang tunog ng kotse ni rod at pagbukas ng gate, don palang nagkaron ng power at kumalat ang nakakasilaw ng liwanag sa buong kabahayan
Muli kong sinilip ang kwarto ni nathan ng makarinig ako ng kaluskos, nakahinga ako ng maluwag ng makita ko don ang anak ko na natutulog sa kanyang kama
Walang ibang tao sa kwarto nya pero bukas ang slidding glass door sa veranda ng kwarto ni nathan, taimtim akong napadasal dahil sa sobrang takot
Nagmadali akong bumaba para ibalik ang kutsilyo sa kusina at para salubungin si rod
Pinihit nya ang pinto, tumambad sakin ang gulo gulo nyang buhok at suot
Kumain kana?”agad kong tanong, walang reaksyon ang ipinukol nya sakin
No”maagap at tipid nyang sagot bago ako lagpasan at umakyat ng hagdan, sinundan ko sya para hawakan sa braso pero mabilis nyang inagaw ang sariling braso
Im tired marga pls!”madiin at malamig na pakikitungo nya sakin, gulat man sa reaksyon ko dahil sa ginawa nya ay sinundan ko parin sya hanggang sa kwarto
Dumiretso sya sa bathroom para maligo,
Naupo ako sa kama para antayin sya pero hanggang sa makalabas sya ng bathroom ay hindi ako nito kinakausap
Rod kailan ako makakabalik ng company?”tanong ko
Hindi kana babalik sa company, nakakakuha nako ng kapalit mo bilang secretary ko”cold nyang sabi habang pinupunasan ang buhok
P-pero sino? At bakit naman hindi nako makakabalik rod?”aligaga kong tanong pero tumitig sya sakin ng walang reaksyon
Cant you see muntik ka ng mapahamak tas tatanungin mo kung bakit?are you d*mb marga?mag stay ka dito sa bahay at wag kang aalis”napaigtad ako sa gulat ng magtaas sya ng boses
Nakikita ko ngayon ang dating rod, kung paano nya ko tignan at pagtaasan ng boses
Lumipas ang buong magdamag ng hindi nya ko hinaharap o kinakausap, lihim akong nasasaktan dahil sa knyang pagtrato, bat paba ko magkakaganito para naman hindi ka sanay marga
Kinabukasan ay wala nasya sa tabi ko, nagligpit nako ng higaan at nagluto ng almusal, naging normal naman ang umaga pero hindi ko parin makalimutan ung gabing un, dapat siguro ay tawagan ko si manang para may kasama kami sa bahay
Bigla akong nakaramdam ng pagkauhaw
Kahit busog nako at nakainum ng tubig ay parang may kulang
Gusto ko ng starbucks milkshake at sangyup, nanggigil ang mga ngipin ko dahil sa kakaibang pagkasabik, para akong naglalaway na ewan basta gusto kong kumain non ngayon
Pero wala naman akong mauutusan, hays sumasakit ang ulo ko, tinawagan ko si manang rosa para papuntahin sa bahay para pagbantayin kay nathan sandali. Agad naman nakarating si manang kaya nagpaalam ako sakanya saglit
Dala ang kotse ni rod at nagtungo ako sa starbucks na malapit lang din sa village
Antagal ng pila ang init, umusad ang pila hanggang sa ako ay makaorder
Ng makuha kona ang binili ko ay naglakad nako pero agad akong napahinto ng magdilim ang paningin ko dahil sa pagkahilo, mabuti nalang ay may brasong pumulupot sa aking bewang para bigyan ako ng gabay
Napapikit ako ng ilan minuto para tantyahin ang sarili ko at ng mawala ng hilo at idinilat ko ang mga mata ko, nabungaran ako ang lalaking nakaitim ng longsleve, nakatupi ang longsleeve nya hanggang siko, nakabukas ang butones ng kanyang polo hanggang dibdib
Matangos ang kanyang ilong at mapulang mga labi, kulay asul ang kanyang mga mata
Naitulak ko sya ng maamoy ko ang kanyang pabango
Amoy strawberry, pinagmasdan ko ang itsura nya at inalala ang lalaking nakasayaw ko ng gabi at nagnakaw sakin ng halik
Tumaas ang sulok ng labi nya. Kaya naman ay agad ko syang tinalikuran
Nagmadali akong makasakay ng kotse at pinaandar un, habang pauwi ay may napansin akong itim na kotseng nakasunod kaya mas binilisan ko ang pagmamaneho
Nakapasok ako ng village at don lamang nawala ang itim na kotseng nakasunod sakin
Mabilis na lumipas ang oras at dapit hapon nanaman, mabuti at nandito si manang para atlis makakasama ko
Narinig ko ang tunog ng kotse ni rod mula sa garahe, ang aga naman nya yatang umuwi alas singko palang ng hapon, naglakad ako para pagbuksan sya ng pinto
Tumambad ang masama nyang tingin sakin kaya napalunok ako
Hinaklit nya ko sa braso at kinaladkad pataas ng hagdan, papunta sa kwarto
R-rod nasasaktan ako”sabi ko sakanya pero patulak nya kong binitawan sa kama kaya napaupo ako
Namaywang sya sa harapan ko habang nag titiim bagang
Bakit ka lumabas ng bahay?”madilim nyang tanong kaya napalunok ako, pano nya nalaman. Tumawag ba sya kay manang rosa?
B-bumili lang ako ng pagkain gusto ko r-rod”kanda utal kong tanong pero mas sumama ang tingin nya sakin. May kinuha sya sa bulsa ng suot na tuxedo at isinampal sa muka ko ang ilang larawan
Dinampot ko iyon isa isa, nanginig ang kamay ko ng makita ko ang sarili sa starbucks habang hawak sa bewang ng diko kilalang lalaki
R-rod h-hindi ko kilala ang lalaking yan n-nakaramdam ako ng hilo kaya muntik nakong mawalan ng balanse”paliwanag ko
Hindi mo kilala pwes ako kilala ko!! Hes sebastian chua marga stay away from him!”nagtaas na boses nyang sabi
I-im sorry rod”nangingilid na luha kong sabi sakanya
Napaiwas sya ng tingin at napalunok, ilan minuto syang nakaiwas ng tingin bago maglakad palabas ng kwarto at umalis sakay ng kotse nya
Nag uunahan ang mga luha ko sa pagpatak, bakit ganito ang sakit sa dibdib ang OA ko ba masyado?pero kasi hindi ko mapigilan, bakit sya ganon bakit bigla syang nagbago
- Writer
