Chapter 29: Pagsasanayan
Gaya ng sinabi ni Loraine ay naghanap kami ng isang nilalang na pagsasanayan. Dinala niya ako sa masukal na kakahuyan. Kanina pa kami nakabalik mula sa mundo kung saan kami lumaki. Nakakalungkot lang isipin na dahil sa ganito kami ay kailangan naming mamalagi sa mundo kung saan kami nararapat. Mahirap sa aming dalawa na manirahan sa mundo ng mga tao gayong napapaligiran kami ng mga dugo na siyang nagbibigay buhay sa aming malamig na katawan. Hanggat maaari ay umiiwas kami dahil hindi sa lahat ng pagkakataon ay mako-control namin ang aming mga sarili.
"Alam mo, first time ko pang nakarating rito." Wika ni Loraine at nagpalibot-libot ng tingin.
"Maging ako ay ngayon lang nakarating rito at marami pa akong hindi napupuntahan."
"Hayaan mo, dadalhin kita
