(Clarisse's POV)
Nang magising ako ay mukha agad ni William ang namulatan ko. Nakaupo siya sa tabi ng kama at nakasubsob ang mukha niya sa gilid ng kamang kinahihigaan ko, nakaharap siya sa akin at mukhang malalim ang tulog habang hawak niya ang kamay ko. Luminga ako sa paligid at naisip kong nasa hospital marahil ako.
Kaagad nanumbalik sa isipan ko ang nangyaring pangingidnap sa akin at ang tangkang paghalay sa akin ni Arthur kaya't napahigpit ang pagkakahawak ko sa kamay ni William.
Mabuti na lang at hindi nagtagumpay ang demonyong Arthur na iyon sa panghahalay sa akin! At mabuti na lang ay nandito na si William sa tabi ko. Kahit papaano ay napanatag na ako kahit hindi pa rin tuluyang nawawala ang takot at kaba sa puso ko.
Pakiramdam ko rin ay napakarumi ko na. Pakiramdam ko ay hindi
