Unconditional Love

chapter 5

Faye pov

Pagkarating nila kita ko ang takot na bumalatay sa mga mukfa nila.

"do you know what traitors deserve?"walang emosyon kong tanong agad naman silang napaangat nang tingin at agad rin naman silang yumuko.

Agad naman silang tumango "To die, they don't deserve to stay here longer, they should die right? ".agad naman silang nagsitango.

Agad akong napatingin sa orasan ko at nakitang alas singko na pala ng hapon agad naman akong napabuntong hininga at tinignan ko muna sila ng seryoso bago ko tinanguan si pinsan, bago kasi sila dumating ay kinausap ko muna si pinsan na utusan silang hanapin ang traydor sa. Organisasyon at kong di nila yun mahahanap pagsapit nang hating gabi ay sila mismo ang papatayin ko kasama ang mga traydor, agaf naman silang nagsitango.

Kahit alam kuna ang traydor ay kailangan sila mismo ang gagawa para makita ko kong gaano sila kadeserving sa posisyong ibinigay ko sakanila pagkabalik ko balita ko kasing isa daw sila sa mga pinakamagagaling na mafia Reaper sa organisasyon .

Pagkaalis ko dun ay agad akong sumakay sa motor ko at pinaharurot ito ng mabilis .

Pagkarating ko sa bahay ay agad na akong naligo at nagbihis pagkatapos kong gawin ang mga kailangan ko ay, nagpahatid na ako papunta sa hospital.

Pagkarating na pagkarating ko ay agad akong dumeretso sa hospital room ni grandpa at nagulat nalang ako ng biglang nagkakagulo ang mga tao dun mabilis akong tumakbo papasok sa room ni grandpa ngunit di nila ako pinapasok.

At nang hinanap ng mata ko si kevin at nang makita ko siya ay agad niya akong nilapitan agad naman niya akong niyakap at niyakap ko rin si pabalik naghintay muna kami ng ilang oras nang biglang dumating ang doctor, nagka kumplekasyon lang daw si grandpa kaya nagkaganun agad naman akong napahinga ng maluwag.

Agad akong pumasok sa kwarto ni lolo agad kong hinila ang upuan malapit sakin, pagkaupo ko ay napatitig ako sa kalagayan niya maraming tubo ang nakakabit sakanya agad akong napayukom nang kamao dahil diko pa napagbabayad ang mga taong guma nito sakanya.

Pinapabantayan kuna rin ang lugar nayun sa mga tauhan ko dahil baka bigla silang makatunog at lumipat sa ngayun ay sampong magagaling kong mga tauhan ang pinadala ko dun na ako mismo ang nagtraining sakanila.

Sa lalim nang iniisip ko ay diko namalayang nakatulog na pala ako, agad ko naramdaman na may bumuhat sakin at dahil sa pagod ay hinayaan ko nalang na kainin ako ng dilim.

Pagkagising kunang umaga ay katabi kuna si pinsan na payapang nakatulog sa tabi ko, agad akong umayos nang upo at napagpasyahan kong tumayo na, agad akong nagtungo sa banyo at naghilamos.

Pagkalabas ko ay saktong pagkagising naman ni pinsan, hapon na nang mapagpasyahan naming umuwi ayaw man naming iwan si lolo ay kailangan parin naming umuwi para asikasuhin ang mga naiwang gawain ni lolo si pinsan ang umasikaso sa kumpanya dahil hindi naman yun ang hilig ko pagkauwi niya at ibinalita niya saking inenroll daw niya at ganun rin siya Engineering parin naman ako.

Sa araw-araw na nangyayari ay wala paring pinagbago ang kalagayan ni lolo napatay kunarin ang mga taong nagbalak na patayin si lolo isang dalawang na ang nakalilipas simula nong iwan ko ang pilipinas .

Marami na ang nagbago dinarin ako tulad nang dati mas naging tahimik na ako at mas naging mailap sa mga tao, ngunit sa dalawang taon nayun ay mas lalong lumawak at lumakas ang organisasyon dahil narin dun ako ko ituon ang pansin ko simula nong bumalik ako, nakapagtapos narin ako sa kursong electrical engineering nag excel kasi ako sa lahat at naging top 1 sa board exam kahit sandali lang akong nag-aral.

Nandito ako ngayun sa tapat nang hospital bed ni lolo pinakatitigan ko siyang mabuti at halata dito ang pangangayayat ni dahil sa tagal na niyang pagkakatulog hanggang sa diko namalayang umiiyak na pala ako ganun naba ako kamanhid para di mapansin yun?.

Agad akong napaayos nang upo ng marinig kong tumunog ang pintuan agad akong napatingin dun at kita ko sa mga mata niya ang lungkot, nakapagtapos narin siya nang pag-aaral at mas lalong lumago ang kumpanya ni lolo dahil sakanya.

Ilang beses rin niya akong pinilit na subukan ko rin kayang mag manage ng kumpanya pero panay ang tanggi ko dito.

Tsaka isa pa masyado akong maraming gawain para isingit ko pa yan wala parin namang nagbago sakanya siya parin yong lalaking sobrang clingy pagdating sakin.

Nabalik lang ako sa realidad nang mabilis niya akong niyakap at naramdaman ko nalang na basa na ang aking leeg niyakap ko naman siya ng mahigpit.

"What happen? ".alala kong tanong agad namang humigpit ang yakap niya sakin hinayaan ko muna siyang umiyak at maglabas nang sama ng loob bago. Ko siya tatanungin ng natapos na siyang umiyak ay agad siyang napatingin sakin ng malungkot at kita ko parin ang pangingilid nang luha niya agad ko namang inilabas ang panyo ko. At pinunasan ko. Iyun bago pa tumulo.

Nang makabawi na siya ay agad siyang tumingin sakin ng deretso.

"Princess, nakausap kuna ang doctor ni lolo 20 percent lang daw ang posibleng dahilan nang pagkagising niya at the rest ay posibleng ikamatay niya masyado daw kasing malakas ang pagkakabagok nang ulo ni lolo at masyado nadaw itong matanda kaya, hindi niya alam kong mabubuhay padaw si lolo o hindi na".naiiyak niya ulit na sabi agad naman akong napahawak sa dibdib ko at diko namalayang tumutulo na ulit ang masagana kong luha.

"No, no, this is NOT HAPPENING! ". Umiiyak kong sabi agad kong pinunasan ang luha ko at akmang hahawakan na sana niya ako ng bigla. Akong tumakbo palayo, at nang madaanan ko ang cathedral ay agad akong pumasok dun.

Pagkapasok ko dun ay agad akong nanghina at napaupong umiiyak.

"Lord I'm begging you please let my grandpa alive, i want to be with him longer, I -I can't lose him,Lord please ".nakakuhod at umiiyak kong sabi

No one's pov

Sa kabilang banda naman ay tahimik na umiiyak si kevin dahil pagkaalis nang pinsan niya ay agad niya itong sinundan at nakita niya itong napaluhod gsuto man niyang damayan ito ngayun. Pero di niya rin alam kong paano dahil pati siya ay sobrang nasasaktan.

" I will do everything just please let him live longer, I'll be a good grandaugther, I promise, just l-let him stay with us, please".pagkatapos niya itong sabihin ay agad na siyang napahagulgol nang malakas at dahil, hinayaan niya lang nang ganun ang pinsan niya hanggang napansin nitong nakatulog napa ito dahil sa pagod saksi siya kong pano pinapagod nang pinsan niya ang kanyang sarili para kahit papaano ay makalimutan nito pansamantala ang kondisyun nang kanilang lolo.

Agad niya itong binuhat at hinalikan sa noo agad siyang naglakad palabas at nagtungo sa parking lot para iuwi ang kanyang pinakmamahal na pinsan at para makapagpahinga narin ito.

Agad niyang ibinaba nang dahan dahan ang pinsan niya sa backseat agad niya itong kinumutan at tinitigan niya itong mabuti, at napansin niyang ang malakingpagbawas nang timbang nito.

Pero kahit na ganun ay nangingibabaw parin ang ganda nang babaeng tinuturing niyang isang pinakamamahal na kapatid, nang makuntento na siya ay agad na siyang sumakay .

Pagkagising ni Faye ay agad nanaman siyang napaiyak buong araw siyang nagkulong sa kwarto dahil hanggang ngayun ay sinisisi parin niya ang sarili siya sa kalagayan ngayun nang pinakamamahal niyang lolo, at nang bandang hapon na ay umalis siya at mabilis niyang ipinaharurot ang kanyang sasakyan, hanggang sa sunod-sunod na ang pagbubusina sakanya dahil sa bilis nang pagmamaneho niya at dahil mabilis siya ay di na siya naabutan nang mga pulisya.

Pagkarating niya sa gate na halos umabot sa ulap ang laki ay agad siyang pumasok dumeretso siya sa paborito niyang traing Room kong saan siya mismo ang gumawa nang mga patibong lahat nang sumusubok dito ay kong hindi napupuruhan ay nakokomatose at siya lang ang kaisa-isang gumagamit nito na wala manlang natatamong sugat o kahit daplis man.

Dahil punong puno ito nang mga patalim baril, at patibong kaya kahit hanggang ngayun ay manghang mangha parin ang kanyang mga tauhan dahil sa galing ng kanilang pinuno nirerespeto at tinitingala siya sa lahat dahil bukod sa pagiging mabuti niyang pinuno ay mayroon siyang pake sakanyang sinasakupan, nakakatakot man kaysa sa demonyo di parin yun naging hadlang para magkaroon sila nang sama nang loob sa pinuno nila.

Simula nong bumalik siya ay maslalong lumawak at lumakas ang itinayo niyang organisasyon merun narin nito sa Us, London, Europe, Italy at ibat ibang panig nang bansa, at ang pinakamalaking organisasyong itinayo niya dito sa korea at sunod naman sa Us higit kumulang isang milyong katao ang hawak niya dahil narin sa galing nang kanyang pamumuno.

At siya ang matagal nang gustong makita nang mga business man para makipagkasusyo dahil siya ang kauna unahang tao na na nagkaroon ng pinakamalaking pera sa buong mundo.

Pero dahil sa mailap ito ay at ang kanyang assistant lang ang humaharap ay hindi nila napagtagumpayang makita ito, marami rin ang humanga dahil sa edad na 20 ay siya ang nasa isang list na pinakamayaman at makangyarihan.,ngunit di nila alam kong babae ba ito o lalaki.

Subalit kahit ganun na siya kayaman ay nagtatrabaho parin siya bilang isang sikat na inhinyero. Dahil ito ang kanyang gusto simula nong una palang.

At isa siyang pride nang bansang korea dahil sa talino at galing nito dahil sakanya ay dinudumog siya ng mga sikat na business man upang kontratahin dahil sa tibay nang mga gawa nito at galing dahil rin sakanya ay masyadong nakilala ang korea na siyang ikinahanga Ng ama ni Xian jasper montes na si Mr Jasper montes isa sa pangatlong pinakamayaman sa buong mundo.