Chapter 10
24 HOURS
"Koleen…." nadako ang paningin ko sa lalaking gustong tumawang lamang sa'kin sa pangalawa kong pangalan.halos manigas ako sa kinatatayuan ko sa paraan ng pagtawag niya sa'kin.mahinahon pero parang basag.nagtama ang paningin naming dalawa nakangiti ito pero parang malungkot.bakit?bakit Siya malungkot?anong nangyari?nagaway ba sila ni Zairen kaya nandito siya?ano ako takbuhan lang?
"Lucas….Zairen?...hi?"saad ko sa mga ito ng may pilit na ngiti.tumango ako kay Zairen bago bumaling muli kay Klaus na nakatingin lamang sa'kin ng may kunot na noo.ngumiti ako rito bago bumaling kay Lucas na nakatingin lamang sa'kin. "why are you still here?its already late"saad nito sa'kin.kumunot ang noo ko sa biglaang tanong nito sa'kin.bakit niya tinatanong kung akit nandito pa ako?dapat hindi ba ay si Zairen ang tinatanong nito? Damn Lucas! You are confusing me.
"Its still early and I don’t want to go home"saad ko rito.kumunot ang noo nito sa'kin,at bumaling sa relo nito bago bumaling muli sa'kin.maya maya lang ay bigla nitong hinila ang braso ko.w..what the hell?! "I'll drive you home,its late now Koleen.."saad nito sa'kin at hinila ako.koleen…bakit napakasarap pakinggan ng pagtawag niya sa'kin?masarap pakinggan pero masakit rin.
"Kiyo….hindi ba't ihahatid mo pa ako sa amin?"saad ni Zairen dahilan para matigil siya sa paghila sa'kin.napabaling ako rito,nakatingin lamang ito sa amin ng nakangiti pero mababasa mo ang lungkot sa mata nito.tinignan ko ang lalaki na nasa likod nito si Klaus na nakapamulsa lamang na nakatingin sa akin. "mauna ka nang umuwi sa inyo Zairen,ihahatid ko muna si Koleen sa kanila,alam mo naman ang daan hindi ba?" saad ni Lucas bago muli akko hinila.mariing sinulyapan ko ang pwesto ni Zairen.nagtama ang paningin namin nito.kitang kita ko ang galit at sakit na bumalatay sa mga mata niya.umiwas ako rito ng tingin bago lihim na napangiti.did he choose me over her?
Pero bakit?bakit niya ako pinili?napatingin ako sa mga kamay namin na magkahawak.saglit na napapikit ako.their hands in interwined,the way he holds her.mahigpit ang pagkakahawak niya sa kamay ko.na animoy takot siyang mawala ako sa kanya.takot nga ba talaga? "Lucas…."bulong ko sa pangalan niya.palabas na kami sa field.tumigil ito sa paghila sa'kin .hawak parin ang kamay ay humarap ito sa'kin.nakatingin lamang ako sa kanya,gano'n rin siya sa'kin.ngumiti ako rito at hinaplos ang mukha niya. "why are you here Lucas?"mahinang tanong ko rito.nakatingin lamang ito sa'kin.bumalatay na naman ang sakit sa dibdib ko pero nakuha ko parin na ngumiti sa kanya.ginagawa niya lamang na kumplikado ang lahat.kumplikado pero masakit na masarap rin sa pakiramdam.
"You shouldn’t be here,why did you chose me?"tanong ko rito.umiwas ito sa'kin ng tingin at bumuntong hininga. "why not you,tell me why not you Koleen?"tanong nito sa'kin pabalik.nanlalaki ang mata na binitawan ko ang mukha niya.umatras ako rito ngunit agad rin ako nitong kinabig.nakatingin lamang ako sa kanya.halos unti na lamang ay magkakalapit na ang labi namin.sobrang lapit namin sa isat isa! "Lucas…"tanging nasabi ko na lamang sa kanya.ramdam ko ang pagtingin nito sa mga labi kong nakaawang kaya agad ko itong isinara at itinikom.ramdam ko ang mainit nitong pagtawa kaya agad akong umiwas dito ng tingin.
"Tell me why not you Koleen,coz you know what? You’re making this hard for me."saad nito sa'kin.humiwalay ako rito sa pagkakahawak at nalilito na tumingin sa kanya.kitang kita ko ang hirap sa mga mata niya.kung nahihirapan siya sa pagpili,then why me?kung sa una pa lamang ay ang gusto niyang piliin ay si Zairen. "then why me?Lucas..you are also making this hard for me."saad ko rito gamit ang nahihirapan na boses.umiwas ito sa'kin ng tingin.it one thing that I hate the most is in terms of favoritism and in choosing,I'll never win.
"You know what? Go back to her because she needs you Lucas"saad ko rito ng nakaturo pa sa dinaanan namin.akma na lalapit ito sa'kin ng pigilan ako nito.'she needs you Lucas,the way I need you too' mariin ako na napapikit dito at nahihirapan na tumingin sa kanya. "tsaka ka na bumalik sa'kin Lucas kung kaya mo na akong piliin na walang iniisip na iba"saad ko rito gamit ang malumanay na boses na may malungkot na ngiti.mariin kaming nagkakatitigan bago ko napili na putulin ang tinginan namin.maya maya lang ay narinig ko ang pagtawa nito dahilan para mapabaling ang tingin ko rito. "why does I felt like you are avoding me Koleen?tanong nito sa'kin.malungkot na tumingin ako rito at mariin na ngumiti.
"I'm not avoiding you Lucas because in the first place hindi naman talaga tayo close hindi ba?"
------
Mariin akong napamura habang sinisipa ang mga kalat na nakikita ko sa daan.damn! Damn! Why did I even say that to him?! Ahh! Bakit ba naman kasi ako hindi nagiisip sa mga sinasabi ko eh! Nakakainis!damn! Damn! "f**k!"mura ko habang naasar na umupo sa isang bench.pagkatapos kong sabihin na hindi kaming close na dalawa ay agad akong iniwan no'n ni Lucas pero meron pa siyang isang sinabi na halos nagpagiba ng mga wall na nakapaligid sa sarili ko. 'yes we're not close right now but someday I'll make sure that we're going to be close,close enough to be mistaken that we're fuckin couple,mark my word Koleen…'
"Close huh?then I'll wait for that fuckin someday!" saad ko sa sarili ko habang nakatingin sa kalsada. Close enough to be mistaken as a fuckin couple? Bakit pa pwedeng magkamali kung pwede naman totohanin? Bakit gusto mo ba Angela?hmmm "no way! Hindi noh!" sagot ko sa tanong sa isip ko.wala sa sarili na napasandal ako sa sandalan ng bench at napatingin sa langit.kayganda pagmasdan ng lugar na kung nasa'n ako. Matitingkad na mga ilaw ng mga buildings at ang liwanag na nagmumula sa buwan. Hays,pero puno ng mga toxic na tao.
Wala sa sarili na biglang bumalatay sa isip ko ang malungkot na mata at ngiti ni Zairen. She's hurting. I know that kind of smile because I'm used to wear that. I know how to pretend that you are okay but the truth is not.i'm use to that.kung siya ay papunta pa lamang ay ako bihasa na. I perfect the art of pretending. Am I wrong?am I wrong to make us like this? Am I wrong for falling inlove to someone who already owns by someone?mali ba ako na nakikihati ako sa atensyion ng taong 'yon? Mali ba ako?pero kahit na mali ako,ayoko! Hindi ako titigil hanggat hindi ko siya nakukuha ng buo! No!
"Not now that he's starting to show some care for me…no please…no…." bulong ko.pwede bang makihiram nalang muna siya? Kasi kung nahihirapan sila ngayon,paano pa kaya ako hindi ba? Na lumaki sa taong walang ginawa kundi pahirapan ako? Na gawin akong robot. "unting atensyon na nga lang hindi niyo pa maibigay…unting atensiyon lang ang hinihingi ko,…mahirap bang ibigay 'yon?"bulong ko pa. napapabuntong hininga na pinunasan ko ang mga luha na tumulo sa pisngi ko.damn! Iyak na naman.worst sa public pa! "paano ka bibigyan ng atensiyon ng iba kung tutok sila sa taong gusto nila? Hindi naman kasi atensiyon ng iba ang kailangan mo miss,atensiyon mo sa sarili mo ang kailangan mo."
Napatingin ako sa lalaking nagsalita sa tabi ko,yes sa tabi ko.ang kulit nga eh,ni hindi ko manlang naramdaman na tumabi siya sa'kin.lumingon ito sa'kin at ngumiti.napaangat ang kilay ko ng nawala ang mga mata nito bago napangiti. Ang kulit ng mata niya.haha! "here take this,wag kang mag alala malinis 'yan" saad niya.napatingin ako sa inilalaan nito sa'kin. Panyo? Nalilito na tumingin ito sa'kin.napakamot pa ito sa batok niya bago lumapit sa'kin at siya na mismong nagpunas sa pisngi kong basa parin.
Natutop ako sa kinatatayuan ko habang nakatingin parin dito.maganda ang mga mata nito ay kulay brown at makapal din ang kilay nito,medyo magulo ang buhok nito na animoy hindi sinusuklay pero bumabagay naman sa kanya.his jawlined is so perfect.! He also has this reddish lips. I can't help but to stare at his handsome face.i didn’t know that there is still man like him existing. " ayan,ayos na hindi na halata na kakagaling lang sa iyak." napabalik ako sa huwisyo ng marinig ko itong magsalita.his voice is so f*****g perfect! I looked away when our eyes met. No,no.he's another trouble.dont look at him Angela.
Naramdaman ko ang pagtayo nito dahilan para mapaangat ako rito ng tingin.pumwesto ito sa harapan ko at lumapit sa'kin.he smiles at me and lend me the handkerchief that he used to wiped my own tears. I didn’t uttered a word.i just stared at him. "A bad day ends in 24 hours,you can start another day tomorrow"saad nito sa'kin at ginulo ang buhok ko.sinuot nito ang hoodie nito bago naglakad palayo ng nakapamulsa.i looked at handkerchief that he gaves me.wala sa sarili na napangiti ako dahil dito. ' a bad day ends in 24 hours,you can start another day tomorrow' I shook my head and looked at the way that the boy walked. Wait? What is his name? damn! Why I didn’t asked his name? f**k! Mabilis na tumakbo ako sa daan kung saan dumaan yung lalaki. Napalinga linga ako at nakitang naroon siya sa gitna ng mga taong nagkakumpol kumpol.
M.handkerchief!!" sigaw ko.sakali na marinig niya ako.tuloy tuloy lamang ito sa paglalakad.mabilis na hinabol ko ito ng makitang patawid ito.damn! I look at the traffic lights and saw that 5 seconds nalang bago mag GO sign.i looked at the man and saw that papalyo na siya.shit! "mr panyo!!!" sigaw ko.hindi ito lumingon at tanging naglalakad lamang ito ng nakapamulsa. Napapamura na tatalikod na sana ako ng may tumawag sa pangalan ko.it was Klaus.i take a glanced again the place we're I last saw Mr.handkerchief. Damn! Hindi ko manlang siya nakilala.kainis!!
"Angela!! Who are you looking for?" he asked. I look at him and shook my head. He doesn’t have to know who I am looking for.i raised my eyebrow at him.why is he here? I thought he already go home.did he already sent Zairen home?hmmm, I wonder. "you don’t have to know Klaus,anyways why are you here?"tanong ko rito.he look at me with suspicious eyes so I rolled my eyes at him.tsk! Chismoso. "I have to know Angela,I am your fiancee afterall" he said.i almost choke when he said 'fiancee' good thing I stop myself.damn! Another problem is this fuckin boy!.
"Oh c'mon don’t use that card on me" saad ko rito. He just laughed at me.i glared at him to make him stop. Is he crazy?there's nothing funny and yet he's laughfing.tsk,siguro kakalabas lamang nito sa mental kaya ngayon lang to nagpakita sa'kin.tsk. "anyways,Koleen---I mean Angela let's go. I'll drive you home."saad nito. My hearts didn’t jump when he caleed me koleen,unlike Lucas who can always takes me out of my breath whenever he calls me that.hindi na ako umangal at sumakay na lamang sa sasakyan niya.
Pagsakay na pagsakay ko ay agad siyang umikot papunta ng driver's seat.tahimik lamang kaming dalawa sa loob ng sasakyan.tinignan ko ang panyo na hawak ko at wala sa sarili na binuksan ito.baka naman may pangalan to o di kaya ay may mahanap akong ebidensya kung saan ko siya makikita para maibalik ito. "who gave you that handkerchief? It looks cheap"saad ni Klaus. Hindi ko ito pinansin at nakatingin lamang sa pangalan na nakaukit sa dulo malapit sa laylayan nito.hinaplos ko ang pangalan na ito at wala sa sarili na napangiti. "why are you smiling?you look stupid"saad pa nito.kinagat ko na lamang ang pang ibabang labi ko at masamang tumingin kay Klaus na tinawanan lamang ako.panira ng moment ang hangal! Tsk.
'Yrozz' what a good but unique name!
Hindi na umimik si Klaus,mabuti naman dahil panira lamang siya sa moment.napatingin ako sa dinadaanan naman namin. Halos unti na lamang na mga tao ang makikita sa daan pero mga mukhang gigimik na.tinignan ko ang buwan na ang ganda ngayon dahil sa tingkad ng kulay.' even in darkness it can still standout and shine' sana ako rin. "Angela…..are you on survival game?" maya maya lang ay tanong ni Klaus sa'kin.napatingin ako rito ng makitang seryoso ito at mukhang madilim ang paningin.bumuntong hininga ako rito at umiwas ng tingin. Paano ko ba sasabihin na,'oo nasa survival game ako na kung saan alam kong talo rin ako sa huli'.
"Angela,kung sakali man,itigil mo na ang kahibangan na 'yan.bakit ka pa susugal kung alam mong talo ka?tama na Angela,hindi ka ba napapagod?" tanong nito sa'kin. Mababakas ang frusttration sa boses at paraan pa lamang ng pagsasalita nito. "Oo napapagod ako Klaus pero hindi ibigsabihin no'n ay titigil na ako.hindi ako tititgil hanggat hindi ko nakukuha ang gusto ko,siya na nga lang ang gusto ko ibibigay ko pa sa iba? Hindi Klaus,what I want,I always gets even tho it means hurting everyone,no Klaus"mariing saad ko rito.ramdam ko ang pagbuntong hininga nito at ang pag iwas nito ng tingin sa'kin. "even if it means hurting your own sister?" tanong nito sa'kin. Nalilito na tumingin ako rito at pagak na tumawa.fiancee ko ba'to? Walang kwenta,tsk.
"Are you serious Klaus?last time I checked I am ONLY child" saad ko rito at umiwas ng tingin.ramdam ko ang pagtinngin nito sa'kin.tinaasan ko ito ng kilay ng makitang nakakunot ang noo nito sa'kin.papasok na kami sa village namin.hindi na ako nagtaka na alam nito ang bahay ko ,syempre fiancee ko nga eh diba?malamang alam nito.ipinagtataka ko ay biglang panmanahimik nito ng sabihin ko na only child ako at walang kapatid. Anong problema ng pagiging only child?tsk. Mabilis na lumabas ako ng kotse niya ng pumarada ito sa gate namin.bumaba rin ito,tatanungin ko na sana kung bakit siya bumaba pa ng mabilis na nagsilabasan ang mga maid sa bahay namin.i rolled my eyes when I saw how scared and relieved they are when they saw me.
"Hija bakit ngayon ka lang?! Kanina ka pa hinahanap ng ina mo alam mo ba 'yon? Halos ipinahalughog niya na ang buong villa para lamang makita ka,halika't pumasok kana.kausain mo siya dahil mukhang stress na stress na siya" saad ng mayordoma ng aming bahay.umirap lamang ako sa sinabi nito.bumaling ako kay Klaus na nakatingin lamang sa amin.papaalisin ko na sana ito ng papasukin pa ito ng mayordoma namin.tsk what a life! Nang makapasok sa mismong bahay ay agad kong napansin ang nanay ko na nagaabang sa akin,agad na napalitan ito ng ngiti ng makita kung sino ang kasama ko.aakyat na sana ako ng hagdan ng tawagin ako nito.tinaasan ko ito ng kilay ng makababa muli ako sa hagdan.
"Angela honey,I bet you already know he is right? "saad nito sa'kin. I rolled my eyes at her. "obviously,sasama ba ako sa kanya kung hindi ko siya kilala?"pagak na saad ko rito para mawala ang ngiti nito sa labi.ngumisi ako rito at bumaling kay Klaus na nakatingin lamang ng seryoso sa'kin. "Angela Koleen Perez,manners!"mariing saad nito sa'kin.humarap ako rito ng may pang aasar na ngisi. "I told you I misplaced it that’s why I asked you to finf it for me MOM" saad ko at diniinan ang panghuling salita.aangal pa sana ito ng tawagin ito ni Klaus.mabilis na napatigil ako sa pagakyat ng hagdan ng makitang biglang nagseryoso si klaus gano'n narin ang nanay ko.
Sinundan ko sila ng tingin hanggang sa makalabas sila papuntang garden.why did they became serious?anong pag uusapan nila? At bakit bigla nalang nagbago ang mood ni Klaus ng sabihin ko na only child ako? What the hell is happening?!