Sins and Saint #1: Drunken Mistake

Chapter 6

"Excuse me?" tanong ko, naguguluhan.

Sino ba namang hindi malilito kung kapatid mo mismo ang tutulong sa kontra partido niya para lang malusutan ang kung ano mang kaso na ihahatol sa inyo? Hindi sa gusto kong makulong ang kapatid ko but isn't that appropriate?

His face remained serious na para bang ipinahihiwatig niyang seryoso siyang tutulungan niya ako. Why? Hindi kami magkakilala.

"I loathed my father so much that I'd think that he pulled some strings for your sister to be drag down to the mud."

My mouth went ajar. So, he's really serious with what he's offering me? Just because he believed that his father used whatever connection he has?

"Why?"

It's his turned to be confused. It's important for me to know about his intentions. After all, we'll be doing an alliance if ever his reasons would convince me.

Malay mo, mayroon siyang alas na wala ako. Mahirap magipit at baka sa huli'y ako pa ang maipit. I'm desperate to asked for help just so my sister can be free from whatever her ex's father is playing.

"I know him better than you do and I can help you by knowing his actions and people he's dealing with." he stated.

I can't take this anymore. But looking at his face, he's really determined about what is he planning. I maybe ruthless but not to extent that I'll drag my own family to pit just because I loathed my family.

I shook my head. "No. I...can't agree to your offer..."

I clenched my fist. I can feel the urge to take my words back but I can't. There's another way but not like this.

I thought that he will pursue what he had offered but I was surprised when he stood up and nodded. "I knew this will happen so I will not push it if you don't want it."

Naka-hinga ako ng maluwag at tumayo na rin. I extended my hand for a shake and I walked away without turning my head back to them.

Mabilis akong naglakad palapit sa aking kotse at agad na sinalampak ang sarili ko sa loob. Ni hindi na nga ako nakakain ng maayos dahil sa pesteng offer na 'yan kaya nag-drive thru na lang ulit ako.

Nang matapos ay agad na akong dumiretso sa aking opisina upang magpalipas ng oras. Kailangan ko na rin tapusing basahin ang mga offers nila para agad nang maproseso ang paggawa ng mga wines.

Pagpasok ko ng Dionysus ay agad na akong dumiretso sa opisina ko ay agad na akong nag-focus sa trabaho. Nasa gitna ako nang pagpipirma nang tumunog ang aking telepono.

"Let's go party?"

It was Adaline.

Sandali kong isinandal ang sarili sa swivel chair at nag-isip. Hindi ko na matapos tapos ang trabaho dahil sa stress sa mga nangyayari pero alam kong kailangan ko ring gawin ito.

"Where?" I asked.

I can feel her smirked over the phone. "The Revel."

"Let's go party!" tili nila Chin nang makapasok kami ng The Revel.

Hindi talaga ako pumayag na lumabas kami ngayon dahil marami akong pinoproblema ngunit talagang pinuntahan pa nila ako sa aking opisina upang sunduin at siguraduhing makakasama ako sa lakad na ito.

Kumpleto kaming nagpunta ngayon sa The Revel at hindi na kami nag-abala pang mag-ayos. Lahat kami'y naka-office attire pa nang makarating.

Gaya ng palagi naming senaryo sa mga bar ay maraming sumasalubong sa amin upang bumati.

"Sa pagkakaalam ko, business world ang pinasok natin at hindi showbiz." ani Chin.

We made our way to VIP at inirelax na ang mga sarili. Tinatawag nilang stress free ang pagba-bar naming ito dahil dito lang talaga kami nakakakuha ng pahinga.

"Ano na naman bang pumasok sa isip niyo at nagyaya kayo?" tanong ni Echo.

Busangot na naman ang kaniyang mukha. Siguro'y galing pa ito sa kaniyang trabaho at sinundo lang din kagaya ko. Pagdating kasi sa TFK talagang pagsinabi nilang ganun ang gagawin ay ganun ang kanilang susundin. In the end, pagnandiyan na, hindi na rin kami nakakapag-react.

"Ayumie needs us, Cho. Why are you always grumpy? Did your girls rejected you?" asar sa kaniya ni Alessia.

Mas lalong nalukot ang mukha ni Echo sa pinuna. Talagang ganiyan naman sila pero biruan lang talaga 'yon. Nasasanay na lang din kami dahil nature na sa amin ang maasar at inaasar.

"I don't have girls like what you'd thought, Alessia." usal ni Echo.

Well, totoo naman din kasi. Matagal na mula noong huling nambabae si Echo simula noong hiniwalayan siya ni Artemis.

"Is that it, Cho? Or maybe, you're just convincing yourself because you don't want to realized that your pride is being stepped on." said Dazen.

He has this smirk on his face like he just said that because he's challenging Echo. It's one of his nature. To push our buttons just so we can get out of our comfort zone.

Natahimik kaming lahat sa loob ng VIP room at walang ni isang nagsalita. I know and they know how sensitive this topic would be for each one of us. This topic is one of the reasons why we're separated when they broke up and fight. At nang akuin nilang tanggap na nilang wala na at tapos na'y bumalik na rin naman sa dati.

Nagkaroon lang nang ingay nang dumating na ang smirnoff, at case ng san mig na siyang iinumin namin para sa gabing ito. Light lang ang in-order namin sapagkat may trabaho pa kaming tatapusin kinabukasan.

"No, Dazen. No one's pride are being stepped on. Tanggap ko na lahat dati pa," sambit niya at tinignan si Artemis na nakasiksik kay Lucas.

Binalik na rin niya sa amin ang tingin at ngumiti. Itinaas niya ang kaniyang baso at tumango. "Cheers."

Itinaas na rin namin ang aming mga baso at isa isang ipinagbangga. "Cheers."

I was relieved because of what happened. Dahil kung um-oo si Echo ay baka hindi na ako makatulog sa pag-iisip ng mga posibilidad na mangyari.

Patuloy lang na umiikot ang baso sa amin at kapag may pagkakataon ay pasimpleng ipinagpapalit ko ang ubos ng laman ng baso ni Adaline at ipinapalit ko ang sa akin. "It's your turn, Ada."

Mabilis naman niya iyong ininom kaya wala akong problema. Lahat kami'y may sari-sarili ng mundo at malaking pwesto ang ginagalawan pero halos pare-parehas pa rin kaming nasasakal.

"You know, Rob. Wala namang masama kung magpahinga ka. I know how much you wanted to be the heir of your company at successful ka na. Kaya bakit mo pa kailangang pagtrabahuhan ang posisyon?" tanong ni Alessia nang matuon kay Robber ang usapan.

Lahat kami ay ganito. Hindi namin pinababayaan ang isa't isa. Walang problema na hindi namin alam tungkol sa isa't isa kaya naman talagang close na close kami.

Lumipat ang tingin namin kay Robber na seryosong umiinom. Himala't wala siyang babaeng dala ngayon noong nakaraan kasi ay kasama niya iyong babaeng pinakilala niya sa amin bilang Cassiopeia. Don't tell me tapos na agad sila no'n?

"Alam niyo naman kung gaano ka-sigurista si Leviathan diba? Walang kahit sino sa aming magkakapatid ang hindi niya kabisado ang galaw. Hindi rin namin siya maiisahan but I can easily read his thoughts and actions kaya kahit papaano'y nalulusutan ko siya." he said using his husky low voice na tanging ginagamit niya lamang sa kaniyang mga babae.

I can't uttered a word. I was amazed by how Robber handled that kind of situation. I mean, yes, I can easily manipulate my parents if I want to but I chose not to because they're giving me the things that I want. Unlike, Robber, Leviathan, his father, has a high pride that no one can surpass even my parents.

Umiling na lang ako. "Well, man. I'm glad that you survived." I uttered.

Nagkibit balikat siya at bumaling naman ang lahat sa akin.

"So, you tell us what's happening..." panimula ni Artemis.

Matapang ako, oo. Pero kung pamilya na ang pinag-uusapan ay talagang nanghihina ako. It's not my nature to asked for help but I'm desperate. Braxton Laurent isn't just Braxton Laurent. He's something at 'yon ang dapat kong malaman.

"Braxton Laurent wants to file a case..."

Hindi naman sila nagsalita kaya nagpatuloy ako. "That night when I ditched early because my sister called, it's because something bad happened to Eleny."

Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin makalimutan ang itsura ni Eleny nang makita ko siyang inilabas mula sa emergency room. Mukha siyang hinang hina kahit pa wala siyang malay. Ang kaniyang katawan ay puno ng pasa at sugat. I always wonder kung paano niya nakuha ang pasa at sugat na iyon kung nabangga lang naman siya?

Unlike, her ex, Zuriel, may pasa ang kaniyang mukha at may pumasok na basag na salamin sa kaniyang dibdib kaya siya namatay pero the rest ay wala na. Parang ang layo sa dinescribe sa amin ng doctor. Parang hindi makatotohanan.

"So, anong plano mo?" tanong naman ni Alessia.

Napahilamos na lang ako sa aking mukha dahil wala akong plano. Hindi ako handa at kung anong nakahain iyon na lang ang aking kakainin.

"Wala..." bulong ko. "That's why, I need your help..." halos magmakaawa na ang boses ko kahit hindi dapat.

Hindi na kami nag-imikan pagtapos nun hanggang sa naramdaman ko na lang na hinaplos nila ang aking likod at tinapik ito.

"We'll figure out what happened, Ayu. Don't worry." It was Robber.

Napa-tango na lang ako at nag-pasalamat. Kumikilos na rin naman ang iba ko pang mga kapatid including Sin dahil sa aming magkakapatid siya ang abogado.

Nagpatuloy ang inuman namin hanggang sa nagyaya silang bumaba. Sumalubong sa amin ang malakas na tugtugan ng The Revel. Maraming tao ngayong gabing ito at nakisiksik na rin kami sa gitna. Ang mga babae ang kasama ko samantalang sina Echo naman ang magkakasama.

Napalitan ang kanta na mas lalong nakapag-pataas ng enerhiya namin sa pagsasayaw.

I never really knew that she could dance like this

She make a man wants to speak Spanish

¿Cómo se llama? (Sí), bonita (sí)

Mi casa, su casa (Shakira, Shakira)

"Go, Ales! Go, Ales!" sigaw namin nang magsimula na naman siyang magpakitang gilas sa dance floor.

Oh, baby, when you talk like that

You make a woman go mad

So be wise (sí) and keep on (sí)

Reading the signs of my body (uno, dos, tres, cuatro)

Nagsimula na rin akong sumayaw at magpakalunod sa maingay na kanta. Itinaas ko ang dalawang kamay ko at ipinadaan ito sa aking buhok pababa sa leeg. Napapikit ako habang ginagawa iyon.

Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko nang maramdaman ko ang kamay na sumikop sa aking tiyan. Kung normal na araw lang ito'y baka kumawala na ako but tonight's different. I just wanna be carefree. Kahit ngayong gabi lang.

Nagsimula nang maghiyawan ang mga tao sa gitna ng dancefloor nang magpalit ng kanta at mas lalong naging wild iyon.

Hindi ko na napigilan harapin ang lalaking kasayawan ko nang maramdaman kong hinalikan niya ang puno ng tainga ko.

Halos mapasinghap ako nang mabungaran ko ang kaniyang mukha na perpekto ang pagkakadepina. Ang kaniyang panga na umiigting at ang kaniyang labi na mapula na akala mo'y ilang babae na ang nakakagat. Naramdaman kong idiniin niya pa ang sarili niya sa akin at halos sumubsob ako sa kaniyang dibdib.

Tinulak ko siya ng kaunti at dinilaan ko ang pang-ibabang labi ko. Kagaya ng suot niya kanina noong nagkita kami'y ganun pa rin ang suot niya. Naka puting button down shirt siya't mukhang nahila lang din galing sa trabaho.

Naramdaman kong hinaplos niya ang baywang ko na nakapagpanginig sa akin. Halos mapapikit ako nang isayaw niya ako. Napakagat labi ako nang ipinaikot niya ako't inihilig sa kaniyang katawan.

I can feel that he's already turned on at ako na walang laban ay mas lalong nagpapadala.

"Ayu..."

Mas lalo akong napapikit dahil sa sensual niyang boses. Malayong-malayo ito sa boses niyang inaalok na tumulong sa akin sa kaso ng aking kapatid.

"Wanna go somewhere else, Ayu?"