His Personal Slave

CHAPTER 2

Lunes na bukas, unang araw ko sa university na pinapasukan ng young master. It's a prestigious university, one that someone like me wouldn't easily get into. I actually wanted to take the scholarship exam, but the young master's parents disagreed. To them, I am truly their daughter, and so it's their obligation to send me to study. Sinubukan kong tumanggi pero balewala rin.

Napabuntong hininga na lang ako saka tumuloy sa aking ginagawa. Kasalukuyan kong nire-review ang aking mga notes tungkol sa past lessons sa dati kong pinapasukan. Hindi basta-basta ang lilipatan kong paaralan kaya hindi pwedeng mangulelat ako at maging kahiya hiya sa mga nagpapaaral sa 'kin.

Ilang oras din ang ginugol ko sa pagaaral nang pumasok si ate Tessa para ipaalam sa akin na maghahapunan na.

"Ang sabi ni nanay ay dumating na raw ang mga magulang n'yo!" Patili na bulong ni ate Tessa habang naglalakad kami papuntang kusina. "Pero dumiretso raw sa kompanya at may inasikaso, uuwi daw mamaya rito."

Namilog naman ang mga mata ko nang maalalang hindi ko pa nga pala napapaalam sa señorito. Malamang alam niyang uuwi ang mga magulang pero siguradong hindi kumpleto ang alam niyang detalye dahil siguradong hindi niya naman sinasagot ang mga tawag nito.

"Ate pwede ho bang paakyat na lang sa kwarto ng señorito ang hapunan ko kasabay na ri ng kan'ya, doon na lang po ako kakain." Sabi ko sabay mabilis na tumakbo paakyat sa kwarto nito.

As usual, his room is locked, but luckily, I brought the spare key he gave me. This way, I have to knock and wait for him to open the door—something that would only earn me a handful of shouts and curses from him. Inaasahan kong maaabutan ko siyang nakatiya sa kama niya pero hindi, tanging ang magulong kumot at mga nagkalat niyang unan lang ang naabutan ko, with the loud noise from his television playing in the background.

Pinatay ko ang TV at sinimulang damputin ang mga unan sa sahig saka inayos ang kan'yang kama, saka ko lang din napansin ang tunog ng paglagasak ng tubig mula sa banyo. Didireto na sana ako sa walk in closet niya para kumuha ng kan'yang pamalit na damit nang mapansin ko ang mantsa ng kung ano sa kan'yang puting kubre-kama at nang umikot ako sa kabilang side ng kama ay do'n ko nakita ang basag na ashtray kasama ng nagkalat na upos ng sigarilyo.

Mabilis akong lumabas at kumuha ng mga panlinis at sa pagmamadali ko nga ay 'di ko na nagawang sagutin ang mga tanong nila ate Tessa sa 'kin. Kailangan kong iligipit kaagad 'yong mga bubog bago pa maaksidente ang lalaking 'yon. When I got back into his room, I immediately cleaned up the shards of the broken ashtray, making sure not a single piece was left. After that, I completely changed his bed covers, replacing everything. Right on time, ate Tessa and ate Jona knocked on the door, bringing mine and the young master's dinner.

"Nasaan alaga mo, Lia?" Pabulong na tanong ni ate Jona habang iginagala ang paningin niya sa buong kwarto at kaagad naman siyang hinila ni ate Tessa.

"Gusto mo bang masigawan na naman tayo ng señorito?" Mariing bulong ni ate Tessa kaaya kaagad namang napa-atras ang ate Jona.

Napabuntong hininga na lang ako at mas nilakihan ang pagkakabukas ng pinto.

"Tumuloy na kayo, nasa banyo pa siya."

Mabilis naman silang pumasok at nilapag sa kama ang dalawang tray ng pagkain. Nakisuyo na rin akong dalhin ang sa ibaba ang mga cleaning materials na ginamit ko at dali-dali naman silang lumabas.

Ilang sandali pa ang lumipas ay namatay na ang tagaktak ng tubig kasabay ng pagbukas ng pinto. Hindi na ako nagulat nang bumungad siya sa akin na basang basa. Tumatagaktak ang tubig sa kan'yang hubad na katawan na kahit isang saplot ay wala. It was like a scene straight out of a movie—the kind that makes your breath hitch and your heart race. There he was, walking with nothing but a towel in his hand, lazily rubbing it against his damp hair. Droplets of water traced slow, his toned abs flexing slightly with each movement. Everything seemed to shift into slow motion, every detail sharper, every second stretching into something almost unbearable.

Wala sa sarili akong napalunok, parang biglang natuyo ang lalamunan ko, habang tila may sariling isip ang mga mata kong naglakbay sa kabuuan niya. From the sharp angle of his jawline down to the broad expanse of his shoulders, to the ridges of his abdomen that led lower—dangerously lower. My breath caught when I reached the proud, thick length between his legs, standing there without shame, without hesitation. Heat pooled in my stomach, my fingers curling at my sides as if to stop myself from reaching out.

God, the saint in front of me was magnificent. And the worst part? Alam na alam niya ‘yon.

Muli akong nagpakawala ng malalim na hininga saka kumuha ng masusuot niya sa kaniyang walk-in closet. Isang kumportableng white cotton shirt at grey pants lang dahil ayaw na ayaw niya namang magsuot ng panloob kung dito lang naman siya sa kwarto niya.

"I didn't tell you to eat here." Masungit niyang sabi habang nakatingin sa mga pagkaing nasa mesa niya.

"May kailangan lang akong sabihin sa 'yo."

"That still doesn't justify you barging into my room without my permission."

Hayan at nag iinarte na naman siya. Para namang hindi ito ang unang beses eh madalas ngang dito na rin ako natutulog. At akala niya naman talaga mabubuhay siya ng ligtas dito sa kwarto niya. Kung 'di lang dahil sa 'kin ay baka matagal na siyang na tegi dahil napakatamad niya, ni 'di man lang marunong mag ayos ng kama niya.

"Don't look at me like that! You're f*****g ugly!"

"Ay at least mukha ko lang ang panget! Ikaw nga inugali mo!" Ganti ko naman sa kan'ya.

Namilog ang mga mata niya at bahagyang namula ang mga pisngi. Ang bilis naman talagang pikunin nitong amo ko.

"How dare you talk back to me, you ugly frog?! Yes, you look like a f*****g frog! And you f*****g stink! Naligo ka man lang ba?!" Dinuro duro niya pa talaga ako.

Hindi ko alam kung matatawa o maiinis ba ako sa lalaking 'to eh. Hindi ko lang talaga siya magawang seryosohin lalo na kung pati 'yong malaki niyang alaga ay nakaturo rin sa 'kin. Nakaka-distract!

"Mamaya ka na mag drama, master, mag bihis ka muna at baka mapulmunya ka. Baka umakyat pa sa utak mo 'yong lamig at lumala pa sakit mo."

Lalong nanlisik ang mga mata niya sa 'kin at sagot pa sana siya nang maunahan ko na siya at mabilis na tinakpan ang bunganga niya bago siya hinila paupo sa gilid ng kama. Inabot ko sa kan'ya ang mga damit at pahablot niya naman 'yong kinuha sa 'kin. Mabilis siyang nagbihis habang sumusulyap sulyap sa 'kin na masama pa rin ang tingin. Akala mo naman talaga inano eh, sinabi ko lang naman sa kan'ya ang totoo.

Tumatagaktak pa ang buhok niya kaya dinampot ko ang tuwalya at sinimulang tuyuin ang kaniyang buhok. I gently dried his haair with the towel, my fingers threading through the damp strands as he closed his eyes, and a soft moan escaped his lips, sending a shiver down my spine. And before I could process it, he suddenly scooped me up with ease, making me gasp. In the next second, I was on his lap, his strong arms wrapped securely around my waist, holding me in place. sobrang lapit namin sa isa't isa at damang dama ko ang init mula sa katawan niya tapos ang bango bango pa niya kaya parang gusto ko na lang tuloy ibaon ang mukha ko sa leeg niya.

"Tomorrow will be your first day at the university." Nakapikit niyang sabi at tumango naman ako kahit hindi niya naman talaga kita habang tuloy pa rin sa pagpupunas sa mga mata niya.

"Is everything ready?"

"Oo, si Sebastian ang nag asikaso ng lahat kaya..." Sandali akong natahimik nang may naalala.

"Alam mo namang nakauwi na ang parents mo 'di ba?" Tanong ko pero sumimangot lang siya.

"Nakauwi na sila pero sa kompanya n'yo sila dumiretso, ang sabi ay baka bukas daw sila umuwi rito—"

"I don't give a damn."

"Anong I don't give a damn ka riyan?! Mga magulang mo 'yon!" Naiinis kong sabi.

Dumilat naman siya at masama na naman ang tingin sa akin.

"Sobrang panget mo na nga, ang ingay mo pa."

Humaba ang nguso ko dahil sa sinabi niya. Ganito naman siya kapag naiinis sa 'ki eh. Bata pa lang kami ay madalas niya na akong binu-bully dahil ayaw na ayaw niya sa 'kin pero hindi pa rin ako nasasanay. Ewan ko ba kung sino ang nagsisinungaling kasi 'yong mga kasama ko sa ampunan palagi namang sinasabi sa 'kin na maganda raw ako, madalas din akong muse sa school noong elementary, at madalas mapiling sumali sa mga pageant noong highschool na lagi ko ring tinatanggihan dahil naman sa lalaking 'to. Dati kasi lagi siyang sumasabay sa driver sa tuwing sinusundo ako at talagang nag aabang siya sa pinto ng classroom kasi gusto niya raw masiguro na pag aaral ang inaatupag ko at hindi kung ano at noong nalaman nga niyang sasali ako sa isang pageant, hayun nagalit kasi wala naman daw kwenta 'yon at ipapahiya ko lang daw ang sarili ko kasi napakapanget ko naman daw.

"Panget, there's something on your eye."

"Huh?" Tanong ko habang niru-rub ang mga mata ko.

"Tsk. Close your eyes, ako na mag aalis." Sabi niya sabay hawi sa kamay ko.

Sinunod ko naman ang gusto niya at naramdaman ko nga ang daliri niya sa pilikmata ko pero may kung anong malambot at mainit rin akong naramdaman na dumampi sa mga labi ko.

"Dumilat ka na, mukha kang tanga riyan eh."

Nakanguso akong dumilat at binigyan siya ng nang-aakusang tingin.

"Why the hell are you looking at me like that? Don't you realise na you look like Annabelle the f*****g creepy doll?" Busangot ang mukha niya na para bang diring diri sa pagmumukha ko.

"Master."

"What?" Masungit niyang tanong.

"Hinalikan mo ba ako?"

Namilog ang mga mata niya at nag hugis bilog din ang mga kabi saka mabilis akong tinulak! Nahulog tuloy ako sa sahig!

"W-why the hell would I kiss you?! Look at yourself, ang panget mo kaya!"

Napabuntong hininga na lang ako saka tumayo. Mabuti na lang at mukhang hindi naman na-dislocate ang buto ko. Tinignan ko siya na masama pa rin ang tingin sa 'kin. Itong lalaking 'to talaga, naturingang Santo ang ang pangalan pero ang ugali pang demonyo naman.

"Joke lang naman 'yon, 'di kailangang manulak."

"Your joke is as ugly as you." Umirap pa siya sa'kin saka dinampot ang remote at binuksan ang TV.

I really thank god for blessing me with an endless well of patience, because if not, I might have already stabbed this handsome devil sitting in front of me.

Naupo ako sa kama at inasikaso na ang pagkain. Crabs ang ulam, paborito naming parehas kaya sinimulan ko nang buksan at himaying 'yong kan'ya, tinatanggal ko ang lahat ng laman na pwede kong tanggalin at ang natitira ay pinapapak ko.

"Woman, feed me I'm hungry."

Mabilis ko namang sinunod ang gusto niya at sinubuan siya. Inuuna ko siyang subuan ng kanin na may ulam na saka ko sinusubuan ang sarili ko gamit ang sarili kong kutsara. He sat comfortably on his bed with his eyes glued on the television, completely unbothered. Every time I brought the spoon close, he would simply part his lips—like a baby bird waiting to be fed—without even glancing at me.

"You're so slow! You know I'm f*****g hungry!" Mayamaya'y reklamo niya.

"Pasensya na." Napabuntong hininga na lang ako. Nalilito kasi ako kakapalit palit ng kutsara kaya minsan natatagalan ako sa pagsubo sa kan'ya.

Kunot noo siyang lumingon sa akin. Ayan, ang sama na naman ng tingin niya, para bang may nasabi na naman akong hindi niya nagustuhan.

"Then just use one spoon, dummy."

"Eh master—"

"Stop being maarte! Don't act like you haven't tasted my saliva before. In fact, i should be the one worried—you look like you've got rabies." At nagawa niya pa talagang ngumisi na para bang ang ganda ng sinabi niya.

Sobrang gwapo pero laitero.

Napakamot na lang talaga ako sa noo ko. I kept my mouth shut because, knowing this guy, he would never let me have the last laugh. Sinunod ko na lang ang sinabi niya at kutsara niya na lang ang ginamit ko para sa aming dalawa. At ewan pero mukhang mas naging ganado siyang kumain. At 'di rin nagtagal ay naubos na namin ang mga pagkain.

"Ibababa ko na 'to. Pagkatapos mo riyan 'wag mong kalimutang patayin 'yang TV."

"What? 'Di ka na babalik?" Seryoso niyang tanong.

The look on his face tells me he's expecting me to say I'll come back. And if I don't give him the answer he wants, he wouldn't hesitate to pick me up and toss me. Napabuntong hininga na lang ako at napakamot sa aking noo.

"Marami pa akong gagawin. Maliligo pa ako, magtu-toothbrush, magpapalit ng damit, at mags-study pa—"

"Then why don't you just do all those things here? Go call your maids and tell them to bring all your notes and whatever shits you need here." Nakapamaywang siyang sabi.

Hindi na ako nakipagtigasan pa sa kan'ya at lumapit na sa teleponong nasa bedside table niya para tumawag sa kusina. Walang tanong na sinunod naman ni ate Tessa ang sinabi ko at ilang saglit nga lang ay dumating na siyang dala lahat ng mga kailangan ko. Pagkakuha ko sa mga gamit ay binalingan ko muna ang lalaking ngayon ay prenteng nakaupo sa kama.

"Magsho-shower lang ako saglit."

He didn't say anything as if he didn't hear me kaya pumasok na ako sa banyo. This isn't my first time showering here, so I don't feel anything now unlike the first time. I just bathe normally, use most of his bath products, and then proceed to brush my teeth after. Buti na lang at hindi nakalimutan ni ate Tessa ang toothtbrush ko, last time kasi napilitan akong gamitin ang toothbrush ng señorito, mabuti na lang talaga at hindi siya maselan. Pagkatapos magsipilyo ay kaagad na akong nagbihis ng pantulog.

Pagkalabas ko ay nasa kama pa rin siya pero wala na sa TV ang atensyon kundi sa hawak niyang phone. I can't guess who he's talking to—if he's even talking to someone—since his handsome face is as emotionless as usual. His features remain unreadable, giving nothing away, just like always. I mean, this guy barely has any facial expressions, making it almost impossible for anyone to figure out what he's thinking or feeling. It's like he's mastered the art of keeping people in the dark.

Habang tinutuyo ko ang buhok ko ay hindi ko maiwasang mapatingin sa kan'ya dahil maya't maya ang pagtunog ng cellphone niya kaya siguradong may ka-chat siya.Si Erika kaya? Iyon lang naman ang naiisip kong pwede niyang replyan eh. Pero marami rin namang ibang babae ang nagme-message sa kan'ya. Wala sa sarili akong napatitig sa kan'ya, he's really handsome—no, scratch that—handsome doesn't even begin to do him justice. That word feels almost insulting when used to describe someone like him. His looks are on another level, the kind that makes people stop and stare, completely mesmerised. Saktong sakto ang pangalan niya sa kan'ya kasi mukha talaga siyang santo na bumaba sa lupa, 'wag lang talagang bubuka ang bibig.

And he doesn't even use any expensive skincare products—none of those high-end creams or serums people swear by—yet his skin is flawless. I've never, not even once, seen him with a single pimple, visible pores, or any imperfection. His face is a masterpiece, sculpted with impossible precision, as if god himself took his sweet time, perfecting every inch of him with divine care. It's almost unfair.

At h'wag mo 'kong simulan sa katawan. Broad shoulders, toned muscles that flex effortlessly under his clothes, a lean yet strong frame that looks like it was carved by the gods. Every movement he makes is effortless, smooth, exuding an intoxicating kind of confidence that pulls people in without him even trying. It's maddening how someone can be this perfect, and yet, here he is—existing, breathing, and completely and shamelessly aware of just how devastatingly attractive he is.

Napailing ng lang ako at muling itinuon sa pagtutuyo ng buhok ang atensyon. Ilang sandali ang lumipas nang marinig kong nagsisimula na siyang maglipat ng channel. Mukhang tapos na siyang makipag-usap sa kung sino mang kausap niya.

Nang matapos ay dumiretso na rin ako sa kama at naupo sa kabilang gilid saka nagsimulang magbasa. Halos dalawang oras din akong nagbasa bago ko naramdaman ang muling paggalaw niya. Actually kanina pa siya galaw ng galaw na parang 'di mapakali pero wala namang sinasabi kaya hinayaan ko na lang. Hanggang sa heto nga't tuluyan na siyang nakarating sa pwesto ko. I didn't say anything when he finally sat so close to me that I could already feel his warmth seeping into my skin. The heat of his body pressed against mine, making it impossible to ignore his presence. But I stayed silent, forcing myself to keep my eyes on the pages in front of me, pretending to focus on the words even as my mind started slipping elsewhere.

Then, without a single word, he wrapped his arm around my waist, pulling me in like it was the most natural thing in the world. My breath hitched, my grip tightening around the book as I felt the weight of his chin resting on my shoulder. He was so close now—so dangerously close—that I could feel every shift in his breathing, every subtle movement of his body against mine.

And then he inhaled.

I felt it—the deep, deliberate way he breathed me in, his nose brushing just slightly against my skin, sending an electric shiver down my spine. His warm breath fanned over the sensitive spot near my neck, a slow, teasing sensation that had my pulse spiking instantly. I bit my lip, trying to suppress the reaction threatening to escape me, but he was making it so damn hard.

He wasn't even touching me that much, yet his presence alone was enough to set my skin on fire. The way he lingered there, his breath tickling, his grip firm but unhurried—it was intoxicating. My heart pounded inside my chest, and suddenly, focusing on the notebook in my hands felt like an impossible task.

"Are you still not done with that?" Namamaos ang boses niyang tanong habang halos nakayakap na sa 'kin, amoy na amoy ko tuloy ang bango niya.

"Bakit? May ipapagawa ka?" Tanong ko habang hindi inaalis sa papel ang tingin kahit pa wala na akong naiintindihan do'n.

"I'm hungry."

Tiniklop ko ang notebook at umabang aalis pero lalo lang humigpit ang yakap niya sa 'kin.

"Akala ko ba gutom ka? Let go of me, ikukuha kita ng makakain sa baba."

Napasinghap na lang ako nang mas hilahin niya pa ako at ngayon ay tuluyan nang nakasandal sa kan'ya ang buong bigat ko habang nakasubsob naman ang mukha niya sa leeg ko.

"You don't need to go there yourself, you can just call your maids from here."

Napabuntong hininga ako saka masuyong hinaplos ang malambot niyang buhok at mas lalo naman niyang isiniksik ang mukha niya sa leeg ko na para bang gusto niya nang ibaon ang mukha roon.

"Siguradong busy sila ngayon lalo na't anytime pwedeng dumating ang mga magulang mo. Isa pa, they're not my maids, master."

"Right, coz you're just like them, the only difference is that you only serve me."

Hindi na lang ako nagsalita. Hindi ko rin naman kasi sigurado kung ano bang dapat sabihin, and don't get me wrong, I wasn't offended, alam ko naman kasi kung ano ang katayuan ko sa bahay na 'to at wala naman akong problema roon.

"And again, dummy, I'm hungry."

"Anong gusto mo?" Tanong ko at aabutin na sana ang telepono nang bigla siyang humiwalay sa 'kin at tumayo. Pinanood ko lang siya nang kunin niya ang isang bowl ng sa tingin ko'y french fries na nasa centre table. Kailan niya pa pinakuha 'yon?

Muli siyang bumalik at sumampa sa kama. Hinila niya pa ako kaya muli akong napasandal sa kan'ya. Hindi na rin ako umimik nang magsimula na siyang kumain habang nanonood ng 'di ko maintindihang movie. Paminsan minsan ay sinusubuan niya rin ako kaya tumuloy na ako sa pagbabasa.

Pero mayamaya lang ay nararamdaman ko na ang paglilikot ng kamay niya. Una ay nakadantay lang ito sa hita ko at marahang humahaplos pero ngayon unti unti na itong umaakyat pataas. I gulped, my breath catching in my throat as his hand finally found its destination. His touch was still outside my pants, just a thin layer of fabric separating me from his sinful fingers, but it didn't matter—I could already feel the heat radiating from his palm, the teasing pressure of his fingertips as they started moving against me. Slow, deliberate, like he knew exactly what he was doing.

A shudder ran through me, my body betraying me as I felt myself throb beneath his touch—aching, pulsing, begging for more. It was maddening, the way he was taking his time, his movements unhurried, as if he was savouring the way I reacted to him. Nabitawan ko ang hawak kong notebook. My fingers curled into the sheets, a soft, shaky breath escaping me when his hand pressed a little firmer, the friction sending a bolt of pleasure straight through me.

“You're so sensitive." He murmured, his voice dripping with amusement, with power—and god, it only made me burn hotter. My body was screaming for more, desperate for him to push further, to take what was already his. But he didn't. He stayed right there, tormenting me with slow, intoxicating caresses, making me feel every second of this unbearable anticipation.

And I was helpless against it. Helpless against him.

Isang daing ang kumawala sa akin nang sinimulang laruin ng kaniyang daliri ang sensitibong laman sa tuktok ng aking p********e mula pa rin sa labas ng aking pantulog, bago pararaanin ang daliri sa mismong guhit ng aking p********e hanggang sa mismong butas nito na alam kong basang basa na.

"Oh, your cunt's f*****g wet." Nagtatagis ang bagang niyang bulong habang tila galit na nakatingin sa akin.

"Aahh..." Para akong kakapusin ng hininga sa turing sabay niyang dinidiin ang aking sensitibong laman at ang mismong butas sa bandang ibaba. Sobrang sarap nito sa pakiramdam kaya kahit hindi ko man hawakan, alam kong basang basa na ito.

And then, suddenly, he moved. It happened so fast and in the blink of an eye, my pants and underwear were gone, stripped away effortlessly as if they had never been there at all. The cool air kissed my newly exposed skin, sending a shiver down my spine, pero hindi pa rin ito sapat para pawiin ang init na nararamdaman ko.

I swallowed hard, my pulse hammering wildly as I looked down, only to be met with the sight of him in between my parted legs. His eyes were dark, hooded with something unreadable yet undeniably intense, and the anticipation alone sent fire coursing through my veins.

Then he leaned in. His warm breath fanned over my most sensitive area, the heat of it igniting every nerve in my body. I tensed, barely able to process the way his presence alone had me trembling, every inch of me desperate, waiting, needing. At para bang kaya kong marating ang dulo dahil lang sa mga tingin niya.

"Oh f**k. You're f*****g dripping. Well that looks tasty. Can I have a taste, Lia?"

Wala sa sarili akong napaliyad at halos mapasigaw nang maramdaman ko ang kaniyang dila doon. Hindi sa labi, hindi sa sensitibong butil bahagyang nakausli, kundi sa mismong butas.

"Oohhh!" Hinihingal at pauli ulit ang aking daing lalo na sa tuwing sinusubukan niyang ibaon ang kaniyang dila sa loob ko. It felt so good. I love the feeling of his tongue going in and out of me.

A few more flicks of his tongue—slow, deliberate, utterly devastating—and then, just like that, he pulled away. I barely had time to catch my breath, my body still pulsing from the lingering sensation of his touch, when my eyes landed on him. The sight alone sent a fresh wave of heat crashing through me. The tip of his nose, the corners of his mouth—wet, glistening—a sinful reminder of what he had just done.

He exhaled slowly, his tongue darting out to swipe over his lower lip as if savouring every last trace of me. And the way he looked at me as he grabbed the bowl of fries—eyes dark, filled with something primal, something dangerous—made it painfully clear...

The sinful Saint wasn't done with me yet.

His Personal Slave

Copyright © theunholymary

All rights reserved . 2024