Chapter 2

1142 Words
Dahlia's point of view Pagkatapos namin ng high school ay pumunta na agad kami sa Manila, ayaw ko pa sanang umalis dahil naawa ako sa kaibigan ko na nag-iisa. Ang masayahin kong kaibigan ay naging malungkutin na sa pag-alis ni Arnel na hindi man lang nag paalam. Pagdating namin sa condo ay napasimangot ako agad dahil iisa lang ang kwarto. "Jerome, dito ka sa sala matulog." Sabay pumasok na ako sa loob ng kwarto ko. Hindi ko na pinakinggan ang mga hinaing niya. Pati kama ay maliit din pang dalawahan lang. Ang mga gamit namin ay nauna nang dumating at pinaayos na ni Mommy ang mga ito kaya maliit lang na baggage ang aking dala. Mga importanteng gamit ko lang, binuksan ko ang kabinet at napa simangot ako dahil magkahalo ang mga damit namin ni Jerome. Sabagay saan naman niya ilalagay ang kanyang mga gamit kung isang maliit na condo lang ang aming titirhan. Pagod na pagod ang aking pakiramdam kaya nahiga na muna ako at hindi na naligo. Pagkahiga ko palang ay nakatulog na agad ako. Nagising nalang ako sa medyo malakas na pagtapik ni Jerome sa aking balikat. "Hoy, Dahlia gutom na ako. Anong kakainin natin?" Tanong niya na kakamulat lang ng aking mga mata. "Hindi ba sinabi ni Mommy na puno ang ref. tignan mo para magluto ka na. Gutom na rin ako." "Dahlia, hindi ako marunong magluto." Seryosong sagot niya. "Hindi rin ako marunong magluto, mag order ka nalang." "Okay give me money." Sabay inilatag niya ang kanyang palad. "What wala kang pera?" Bumangon ako agad at kinuha ang aking bag. Nagsalubong ang aking mga kilay dahil wala din ang wallet ko. Agad kong tinawagan si Mommy at sinagot naman niya agad. Me: Mommy, wala ang wallet ko. Mommy: Kinuha ko anak, magsisimula na kayo ni Jerome ng pamilya kaya kailngan na ninyong magtrabaho. Me: Mommy are you kidding me? Mommy: No anak, may mga pinalengke naman si Manang kaya may kakainin kayo. Me: Mommy, pareho kami ni Jerome na hindin marunong magluto. Mommy: Mag you tube ka anak, madali lang. Me: Mom, hindi ko ginusto na may mangyari sa amin ni Jerome. Bakit mo ako ginaganito. Naiiyak nang sambit ko at inalo ako ni Jerome. Mommy: I love you anak, pero kung hindi ka uminom at nagpakalasing ay hindi mangyayari yan saiyo. Kaya ninyo yan ni Jerome, tell him to find a job dahil napag-usapan na namin ni balae na pati din siya ay hindi magbibigay ng allowance ni Jerome. Umiyak nalang ako at napayakap na rin kay Jerome, pero ilang saglit ay natigilan ako at napasinghot dahil parang ang bango-bango niya lalo na sa may bandang kili-kili niya. "Hey nakikiliti ako." Sabay itinulak ako ng bahagya kaya napasimangot na naman ako. Alam kong hindi pa siya naligo din dahil hindi parin din siya nagpalit ng damit. Gusto ko man sabihin na paamoy ulit pero nahihiya ako. Pareho kaming napahinga ng malalim at nag plano ng kanyang gagawin. Siya ang lalaki kaya dapat siya ang magplano. Ang gusto lang ay kumain at matulog sa ngayon dahil parang ayaw kong mag-isip. "Ako nalang ang maghanap ng trabaho pero make it sure na pag-uwi ko ay may kakainin na ako."Sabi niya kaya napangiti na ako. "Oo." Agad na sagot ko dahil ano naman ang alam ko na trabaho. Pwede siguro sa mga shopping mall pero high school graduate lang ako. Kaya pala walking distance lang ang papasukan namin na kolehiyo ni Jerome para makatipid kami. Dahil sa tinatamad akong umalis sa kama ay hindi na ako pinilit pa ni Jerome na pumunta sa kusina. Rinig ko na parang nag luluto na siya kaya ipinikit ko ulit ang aking mga mata. Nasa kahimbingan ako ng tulog ng magising ako ulit sa tapik niya. "Kaina na tayo." Malambing na sambit niya natigilan ako at napatitig sa kanya. "Ang pangit mo sa malapitan, lumayo ka nga." Inis na sambit ko. "Pasalamat ka ginising pa kita, ano kaya kung inubos ko nalang yung itlog na nilaga ko." "Yun ba ang niluto?" Nakasimangot na tanong ko. "Oo, yun lang alam kong lutuin. Kain na." "Pero ayoko ng itlog." Sambit ko na naiiyak. Napakamot siya at tinawagan ang kayang Mommy. Dinig na dinig ko ang usapan nila na nagsusumbong dahil ayokong kumain ng itlog at pareho kaming hindi marunong magluto. Gaya din ng sagot niya ang sagot ni Mommy kaya napaiyak na ako dahil pakiramdam ko ay kinakawawa ako. Bwesit kasi yung Kenny na iyon, kung hindi niya ako tinanggihan eh di sana siya ang kasama ko ngayon. Napahikbi ako dahil masarap magluto si Kenny. Kung pumupunta kami sa bahay nila ay pinag luluto ni kami ni Clarabelle. Hindi ko kinain ang itlog dahil parang sobrang lansa nito kaya kumain lang ako ng tinapay at prutas. Nauna na akong naligo at pagkatapos kong naligo ay nadatnan ko si Jerome na nasa kama ko. "Hoy bakit ka nakahiga sa kama ko?" "Dahlia, ang liit ng sofa para sa akin please dito ako matutulog." Sabi niya at napaisip ako. "Okay, dito ka matutulog pero ayoko na maligo ka." "What? ang baho ko na."reklamo naman niya. "Kung ayaw mo eh di doon ka sa sofa." Sabay tulak ko sa kanya. "Fine, hindi ako maliligo." Sagot niya na kumuha ng damit niyang pamalit. Mabilis ko siyang sinundan para masigurado kong hindi siya maliligo at napangiti naman ako dahil nagpalit lang siya ng damit at wala akong narinig na lagaspas ng tubig mula sa banyo. Nang binuksan niya ang pintuan ay mabilis akong bumalik sa kama at nahiga agad. Pinatay na niya ang ilaw at tumabi na rin sa akin. Dikit na dikit ang aming katawan kaya amoy na amoy ko siya. Hintayin ko nalang na makatulog siya para amuyin ko ulit ang kanyang kilikili. "Good night." Sambit niya may kasamang buntunghininga. "Galit ka?" "Hindi, sanay lang ako na mag shower bago matulog. Bakit ayaw mong maligo ako?" "Gusto ko lang ang amoy mo na walang halong sabon." Pag-aamin ko. "Ang weird mo pala." "Hindi naman sige na matulog kana." "Dahlia, hindi ako makatulog hanggang hindi ako labasan." "Labasan ng ano?" "T*mod ko." "Bastos!" "Hindi kabastusan yun lalaki ako at yun ang pampatulog ko." "Bahala ka sa buhay mo, matulog na ako." "May nangyari naman na sa atin pwedeng ulitin nalang natin?" Tanong niya na pumaibabaw na agad sa akin. "Jerome ang bigat mo!" Sabay tulak sa kanya pero malaki siyang tao kaya hindi siya natinag. Napalunok nalang ako ng maramdaman ko sa aking puson ang matigas na bagay. Hindi ako masyadong lasing noon kaya alam ko kung paano ako niwarak ng tt niya. "Ayoko, masakit kaya." "Sa una lang yun hindi na masakit ngayon, dahan-dahanin ko." Malambing na sambit niya na humalik na sa aking leeg. Kinilabutan ako at parang nanigas ang aking katawan. Iba pala ang pakiramdam ng nakainom at hindi dahil parang natutunaw ang pakiramdam ko ngaun.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD