HANNA’s POV
NANG bumitaw siya sa akin mula sa pagkakayakap, tiningnan niya ako sa mga mata. “I . . . have more to tell, babe,” he says.
And I wanted to tell no. Matapos kasi ang mga nalaman ko, hindi ko alam kung kakayanin ko pa ba kung ano man ang isusunod niyang sasabihin.
Alas nuebe pa lang ng umaga pero pakiramdam ko ay maghapon na ang lumipas at hapung-hapo na ako sa mga nalaman ko.
But I nodded to him. Sumenyas ako sa sofa para kahit papaano ay pareho kaming makaupo. Ayokong sayangin ang pagkakataon na kung kailan nakahanap na siya ng lakas ng loob na mag-open up sa akin ay saka ko naman siya hindi pakikinggan. I think it’s unfair.
Nang pareho na kaming makaupo – this time ay magkatabi kami — hinawakan niya ang parehong kamay ko and brings them on his lap. Nakatingin siya sa m
