HANNA’s POV
NASA sasakyan kami ni Gino, pauwi sa bahay. Pero hindi ko siya kinikibo kahit na paulit-ulit ang paghingi niya ng sorry. Nakalingon lamang ako sa labas ng bintana habang umaagos ang luha ko.
Galing kami ngayon sa ospital at kinailangan tahiin ang ulo ko dahil sa pagkakatama no’n sa kahoy. Mabuti na lamang daw ay hindi malaki. Apat na tahi lang ang ginawa sa ‘kin. Hindi rin ako p'wedeng i-CT dahil buntis ako, kaya ang sabi ng doctor ay under observation daw. Babalik daw ako sa ospital kung magsusuka ako or lalagnatin.
Pagdating namin sa bahay, dumiretso agad ako sa kwarto para mag-half bath dahil may mga bahid pa rin ng dugo sa katawan ko na galing sa ulo ko kanina. At habang nasa banyo ako, kusa na naman umagos ang mga luha ko.
Tama na, Hanna. You’ve had enough. It’s time
