I Got Trapped

Ang Pagkikita

Nakauwi na si David sa kanyang bahay, at bakat  pa rin sa kanyang mukha ang kahihiyang ginawa niya kagabi sa bahay ni France. "David! bat ka ganun, dati di naman tayo ganun. Nagagandahan ka lang sa kanya diba? Di ka naman inlove? Hay naku!" tanong ni David sa kanyang sarili habang nakatitig sa salamin at tinitingnan ang kanyang buong katawan.

 Buong araw naglaro si David ng kanyang paboritong online games, ng biglang nag corrupted ang kanyang PC. " Ay! bwiset naman oh!" galit na galit na sabi ni David. Ng dahil sa nangyari sa kanyang PC, kailangan niya ulit mag sign in upang magbukas ito. 

 Ako nga pala si David Lukan, 20 years old,  isang 3rd year college software developer. Ako ay nag-aaral sa University of Makati. Ako ay isang full-time gamer at member ng isang gaming organization. Ako ang nag-iisang anak ng pamilyang Lukan na isa sa mga pinakamayamang pamilya sa buong Makati. Mayaman ang aming pamilya, pero ang aking mga magulang, walang oras para sa akin. Ang aking katuwang lamang ay aking yaya Beka simula pa nung maliit ako. Siya ang nagsilbing ina para sa akin, tinuring ko siyang ina at itinuring din niya akong anak. Dahil kay Yaya Beka, naging buo ang aking pagkatao, siya ang rason kung bakit ako ay lumalaban ako sa aking ama. Nilalabanan ko ang kanyang mga gawain sa kanyang trabaho, ang Goodhear Corporation, ang kompanyang pinapatakbo ng aking ama na si Dems Lukan, illegal ang kanilang ginagawa dahil ang mga ginagawa nilang test subjects ay ang mga batang lansangan. Oo, mag kidnap sila ng bata upang gawing test subject.________________________________________________________________________________________________________

 Nagising si David, dahil ginising siya ni Yaya Beka. "Gabi na David, gising na kain kana." binabanggit ni yaya habang ginigising si David. "(yawn) Ay Yaya Beka, kayo pala opo susunid na ako" sagot naman ni David habang kinakamot ang kanyang ulo. Nakatulog pala ako, hays ang panget pa naman ng panaginip ko. May klase na naman bukas, susunduin na naman ako ng driver ni dad na sobrang kulit. 

_____________________________________________________________________________________________________

Kinabukasan, pumsok na ako sa online course namin, yes ngayon ay January 2, in fact sa public school wala pang pasok, pero dahil ako ay nag-aaral sa Umak, at ako rin ay enrolled sa isang online school sa US, kahit holiday pa rin sa pinas, nakakapag-aral pa rin ako. Ang course ko sa Umak ay software programmer, at sa online course naman ay law. Pinagsasabay ko ang dalawang ito, dahil kaya ko naman at madaming pera naman ang aking banks accounts. 

Naka-focus ako ngayon sa online class na pinapasukan ko ng biglang nagsabi ang professor na may bago kaming kaklase, at laking gulat ko na si Anna pala yun. 

Bilang officer ng course na ito, ako ang unang nag greet sa kaniya, in a nice way naman upang hindi mahalata ang pagiging mahiyain ko. "Hi Ms. Anna, welcome to this course. I hope you will enjoy and learned something new about the law." sabi ko habang nakatitig sa maamong mukha niya. "Thank you for welcoming here Mr.David, I hope we will get along" reply niya sa sinabi ko. 

Habang patuloy pa ang klase, napansin ko sa chats na may isang lalaki in which kaklase ko rin ang nahuli kong nakipaglandian kay Anna. Pero bakit ako nakaka-feel ng pagseselos? Inlove na ba ako sa kanya? Oras na ba upang gawin ko ang dare ni France sakin? Dami akong tanong sa sarili ko dahil sa kaniya lang ako nagkakaganito, nagkagusto naman ako sa ibang babae, pero bakit ang lakas ng tama mo sakin, redhorse kaba? 

Natapos na ang online course, tatlong oras din yun ah. Wala pa akong kain, nagugutom na ako. Wait teka, bat may message request itong messenger ko? Ay! pusha! bat may mukha ko to? teka si Anna, ba ito? Paano niya nalaman sss ko? 

"You're cute in here" sent by Anna Dela Cruz. 

________________________________________________________________________________________________________Anna POV:

Hi, ako nga pala si Anna Dela Cruz, I am 20 years old. Currently at 3rd-year Political Science student at the University of Makati. Ako ay pinsan ng kaibigan ni David na si France. Ako ay nakatira sa Los Angeles, at nandito ako ngayon sa pinas upang magbakasyon. Unang nakilala ko si David, sa bahay ng pinsan kong si France. Si France ang nag-utos sa akin na kausapin ko siya  dahil he said na David is interested on me. Which I found uncomfortable. Don't get me wrong, di lang ako sanay na may magkagusto sakin, dahil ako ay NBSB or no boyfriend since birth.Yes, ako po ay single until now. I just no interested in guys, not until I get to know David. I just felt something incredible with his personality, especially nung kinausap ko noong new year, it's kinda funny. 

Today is the day na mag try ako ng online course dahil I want to study law at the same time while studying the Political Science course. I was shocked ng pag log-in ko makikita ko agad si David, I did not know na he is part of this course. And guess what, he is also an officer, not just an ordinay officer, but he is the president of this course. I am amazed on how he manages everything in his role and time. 

After the three-hour-long course, I managed to get his f*******: account from one of the girls from the class. I immediately message him and sent him a picture of himself with a caption. "You're cute here". 

Kinabahan ako bigla ng sineen niya agad ang message. I assumed na mag reply siya sa akin, but it's been 20 minutes, no David got message me back. I just turned off my phone, and got frustrated, because di birong makuha ang kanyang sss. f*******: lang yun, pero napaka-secretive ng taong ito. Buti na lang yung nakuhanan ko ng sss niya is may gusto sa kaniya. It was easy for the girl to give it to me, because I offered her that David, will reply to her messaged tomorrow. Napakashuka ng babaeng yun, dahil lang dun pumayag na siya. But for real, I cannot assure to make that offered. 

I am right now at the mall, which is just a few blocks from my condo here at Makati. I am right now at the food court at the moment where I saw David. I got shocked to see him here, in which France told me that David is afraid to go up here at the food court. I did not know why, but that was what my cousin told me. I did not expect to see David, in the place na takot siya. I hurriedly stand up to see where he is now. And guess it, I see him at the kiddie food shop. What a childish person, I followed him immediately and found out that he is not alone. He is with a child. 

________________________________________________________________________________________________________

David POV:

Papunta ako ngayon ng mall na malapit lang dito sa bahay. Habang papunta ako, may nakita akong bata sa kalye umiiyak. Nilapitan ko at tinanong, "boy bat ka ummiyak?" tanong ko sa bata. Sumagot siya at sinabi, nawawala daw siya. Itatawag ko na sana sa police upang ireport na may nawawlang bata dito sa Chino Roces Ave, pero parang nagugutom tong bata. Kaya dinala ko muna siya sa mall upang pakainin. 

Pagdating namin sa mall, madaming nakatingin sa amin. Siguro akala nila anak ko ito. Tinanong ko si Raymond, ang ganda ng pangalan niya di ba?. "San mo gusto kumain?" tanong ko sa kaniya, sumagot naman siya na maririnig mo ang pag-galang sa nakakatanda. Sagot niya, food court nalang po para madami kang mapipilian at makakain ka rin po. Ok naman ang sagot niya, kaso takot ako sa food court. Madaming tao, lalong lalo na kapag nag-oorder ka, sisimangutan ka lang ng cashier. 

 Naka-akyat na kami sa 3rd floor kung saan nandoon ang food court. Pagdating namin sa food court, bigla akong kinabahan pero syempre kailangang maging matatag para sa batang kasama ko na gutom na gutom na. May nakita akong fried chicken at gusto ni Raymond din yun kaya duon na kami nag punta. Habang nagbabayad ako, napansin ko na may babaeng panay kuha ng litrato sa akin, nillingon ko ito at nakita ko si Anna. Biglang tumakbo si anna, at hahabulin ko sana ito, pero naalala ko may kasama akong bata. Nilingon ko si Raymond upang sabihin na may gagawin muna ako, pero paglingon ko naka thumbs up na siya sa akin, ibig sabihin puwede ko ng habulin si Anna. Kaya hinabol ko na siya, at naabutan ko siya sa may Mcdo. 

"Bakit mo ako hinahabol?" tanong ni Anna sa akin na hinihingal at hinahabol ang paghinga. "Aba, bakit mo rin ako kinukuhaan ng litrato?" sagot ko sa tanong ni Anna. 

"At sino naman yung bata? Akala ko ba binata kapa, bat may anak kana?" galit na galit na tanong ni Anna sa akin. Teka bat siya nagagalit? Pero natatawa ako sakanya, kaya pala niya ako kinukuhaan ng litrato, kasi akala niya may anak na ako. "Anong anak? Nakita ko lang yung bata sa may chino roces panay iyak, nawawala. Bawal na bang pakainin muna bago hanapin ang mg magulang niya?" saogt at tanong ko kay Anna, na halatang nabigla sa sinabi ko. "Di mo talaga anak yun?" tanong ni Anna na di makapaniwala pa rin sa lahat ng sinabi ko sakaniya. 

Sabay kami ni Anna bumalik sa food court, nakita ko si Raymond nakaupo sa lamesa kung saan nandun din ang mga gamit ni Anna. Tiningnan ni Anna ang mga gamit niya kung may nawawala at mabuti naman, kahit singkong duling walang nawala sakaniya. 

Palabas na kami ng mall ng may sumigaw sa pangalan ni Raymond, ang kaniyang mama ang sumisigaw. Tumakbo agad si Raymond papalapit sa kaniya at parang kinuwento niya sa mama niya ang lahat ng nangyari sa kaniya. Lumapit ang mama ni Raymond at nagpasalamat sa ginawa ko sa anak niya. Binigyan niya ako ng isang bag ng tinapay, nung una ayaw ko pa itong tanggapin pero pinilit ako ng mama ni Raymond na tanggapin ko ito bilang pasasalamat niya sa akin.  Nag paalam na ako kay Raymond at sa mama niya. 

Kami nalang dalawa ni Anna ang naiwan at parang may santong dumaan sa amin ng dahil sa katahimikan. Di ko alam ang sasabihin sa kaniya kasi nahihiya ako, at siya rin parang nahihiya sa akin. Kaya ang ginawa ko, tumakbo nalang paalis sa kaniya upang pumunta sa parking lot, pero hinabol niya ako sabay sigaw, 'David sandali!'. Binilisan kong tumakbo dahil trip kung pahabulin ito, hindi na siya humabol. Binalikan ko siya at tinanong kung bakit, anong problema. Wala namang problema sabi niya sa akin, nandito na pala siya sa kaniyang kotse. At nagpaalam na siya sa akin, at nag sorry siya sa akin dahil mali ang kaniyang iniisip sa akin ng makita niya si Raymond at nagpasalamat din siya sa akin dahil may mga tao pa raw na may mabuting puso na tumulong sa kanilang kapwa tao, at sumakay na siya sa kotse.

Naiwan na ako dito mag-isa sa parking lot palakad na sa kotse, at iniisip ang lahat ng sinabi sa akin ni Anna. Nahahalata ko na buong oras kaming magkasama, pero hindi siya makatitig sa mukha ko.  NAkarating na ako sa kotse at sumakay na upang umuwi.