Chapter 9
728 Words
CHAPTER 9
Hindi na ata na wala ang pamumula ng mukha ko. Nag hilamos na ako, naligo, uminom ng malamig na tubig, pero walang umepekto. Namumula pa rin ang muka ko.
pagkatapos akong halikan ni Reese kanina, pareho kaming nailang kaya nag hiwalay muna kami. Walang nag-asar samin. Para ngang normal lang sa kanila 'yon eh.
Sa naiilang ako eh. At saka first kiss ko 'yon. Wala pang nakakahalik sa'kin kahit sa kamay no! Sapak kaagad ang sumasalubong sa mga naging boyfriend ko no'n kapag nag tangka silang halikan ako. Umuuwi silang maga ang muka nila.
"HOY! Ba't tulala ka di'yan?"
Niligon ko ''yong nag salita. Si autumn. As usual naka bull cap na naman siya, kupas na jeans at jersey na t-shirt. Nandito kami sa dining hall.
"Wala."
"Weh? Wala daw eh bakit gani'yan 'yang muka mo? Nasobrahan ka sa blush on? Or nangati ''yong muka mo dahil sa make up? Tsk tsk, kaya hindi ako mahilig sa mga make up make up na 'yan eh."
Umupo siya sa tapat ko at kumain. Kumain ng walang habas. Nakakahawa kaya ginaya ko na rin siya. "'yan, tama 'yan. Enoy the food." nag thumbs up pa siya.
Natawa ako. kakaiba talaga tong pinsan ko na to. "So, kamusta kayo ni wynd?" tano'ng ko.
"Gusto mo ng sapak? Wag mo ngang banggitin 'yan at baka mawalan ako ng ganang kumain."
"You really hAte him huh?"
"Ikaw din naman kay Reese."
Feeling ko lalong namula ''yong mukha ko. Nag taas ng kilay si Autumn na mukhang narealize na ang dahilan ng pamumula ng mukha ko.
"''yon pala."
"Stop."
"Dahil siguro doon sa kiss niyo kanina no?"
Nakita niya 'yon? "Paano-"
"Nakita ko. Kasaluku'yang hinahabol ko si wynd no'n para sana patayin, pinatid ba naman ako kaya nanalo."
kaasar! Marami ka'yang nakakita? "Nakakahiya naman."
"Sus para ''yon lang."
Napailing na lang ako. Pasaway talaga tong pinsan ko na to. Pustahan tayo wala pa ring first kiss to eh.
Napatingin ako kay Reese na kasaluku'yang kaPapasok lang ng dining hall. Napatingin siya sa'kin at pagkatapos ay mabilis na nag-iwas ng tingin. He's blushing.
Nakita kong napatingin si autumn kay Reese tapos nag sunod-sunod siya ng subo. Nang matapos na siya nilipat niya sa bakanteng lamesa ang tray niya pati ''yong isang sandwich na hindi pa niya na kakain.
Naka slouch na umupo siya do'n at pinapanood si Reese. Bakit kaya?
Selos ka?
"OF COURSE NOT! HINDI AKO NAGSESELOS!"-me
"Hoy!" saway sa akin ni Autumn.
No! Not again. Tinaasan ako ng kilay ni Autumn. "Grabe, sinisigaw na ng isip at puso. Woo! heavy mah men!"
"Umayos ka."
Nakita kong naghahanap ng pwesto si Reese. Ang kaso ang natitirang pwesto ay ang bakanteng lamesa sa tabi namin. Bumuntong hininga si Reese at lumapit sa kalapit namin na table, kaso ang pasaway na si autumn ay bigla na lang hinila si Reese at inupo sa tapat ko. Nakangising umupo si Autumn s apwesto na dapat uupuan ni Reese kanina.
"Di'yan ako."
"Bakit pina reserve mo? Dito ako no." sagot niya.
Kinabit ni Autumn ang ipod niya at nag simula na namang kumain. Tinignan ko si Reese. "Okay ka lang?"
"I'yong...I'yong kanina-"
"Forget it, kapag nag sorry ka sasaksa'kin kita ng tinidor."
Napangiti si Reese.
Nag taka ako ng inilipat niya sa plato ko ang hipon na nasa palabok niya. "Bakit mo nilalagay sa'kin?"
"Favorite mo 'yan."
"At kailan mo naman nalaman na favorite ko 'yan?"
"Let me see. Maybe ng sinabunutan mo ako ng 10 years old ka at 13 naman ako ng inunahan kita sa pag kuha ng hipon na natitira sa party nila Tita kat."
Naalala ko na. Galit na galit ako sa kaniya no'n dahil feeling ko sinadya niya ang ginawa niya. I'yon pala favorite din talaga ni Reese ang shrimp.
"WhAtever. O, sa'yo na tong kalahati."
Inilipat ko sa kaniya ''yong iba. "Thanks.Remember ng binuhusan mo ako ng orange juice nung nasa college na ako?"
"Naalala ko pa. ano'ng hindi ako magagalit eh pinahiya mo ako. Pinilit mo akong ipasok sa loob ng bahay at sinabihan mo akong mag palit ng damit."
"Dahil ang ikli ng suot mo. Halos hubaran ka na ng tingin ng mga na kakita sa'yo."
Sumimangot ako. Fine.
Napangiti ako ng may maalala ako. "Naalala mo ng nilag'yan mo ng spider ang wallet ko?"
"Dahil nilag'yan mo ng ipis ang bag ko."
"Kasi ang mean mo."
"Ikaw lang ang mean sating dalawa."
"Ikaw din kaya."
Napatawa siya. "Fine."
Parang katulad lang kami kanina na nagtatanungan kami na parang slumbook. Hindi kami nagkakasundo kahit sa pinakamaliit na bagay kaya nakakatuwa na nakakapag usap kami ng matino nga'yon. Dahil never kaming nag-usap na hindi nauwi sa sabunutan noong bata pa kami.
"Hurricane."
"O?"
"Wala naman talaga akong balak mag sorry tungkol do'n sa kanina."
"I told you, kalimutan mo na 'yon."
"I can't."
"You need to. I do'n't want anything to change. Mas okay na na ganito. Hindi complicAted." seryosong sabi ko sa kaniya.
"I hAte complicating things too."
"Maybe that's why we hAte each other, kasi alam natin na kapag nag kasundo tayo, it will complicAte things."
"Maybe."
Tinignan ko si autumn na nakatingin samin, ngumisi siya at nag peace sign. Mukhang hindi naman siya nakikinig ng music. Tsismosa talaga to.
"Hurricane."
"Yes?"
"I guest it's too late for that."
_________________________End of Chapter 9.
- Writer
