Chapter 23
1221 Words
Chapter 23
Shane’s POV
Nag madali akong umalis sa opisina at umuwi sa bahay kiniha ko lahat ng importanteng dokomento at kaunting damit, naging maingat ako sa lahat ng galaw ko dahil masilan ang bag bubuntis ko. Pinatay ko din ang cellphone ko. Hindi ko alam kung saan ako pupunta sumakay ako ng taxi may nakita akong poster na naka dikit sa aking harapan.
Queen City of the South, Cebu City, nag pa baba ako sa sa airport kay manong driver, mag babagong buhay ako kasama ang anak ko, ayokong mabuhay ang anak ko na pangalawa lang siya sa buhay ng ama niya at hindi ko rin kayang makita na hindi siya kayang mahalin ni Andrew, hindi ko kayang makitang masaktan ang anak ko.
“Ma’am? Ma’am? Okay lang po ba kayo?” tanong ng babae sa harap ko.
“Ahh, Oo, sorry, uhm one way ticket going to cebu city” sabi ko sa kanya
“Paki fill-up po lahat ng nandito sa papel Ma’am.” Sabi ng babae sabay abot ng papel sa akin.
Habang sinusulat ko ang aking pangalan may naka banga akong babae at nahulog ang ballpen na hawak ko.
“Sorry Ms.!” Sabi niya at sabay abot ng nahulog na ballpen, hindi ako naka pag salita mas lalong nadurog ang puso ko sa aking kaharap at humihingi ng pa umanhin,
“Miss? Are you okay?” tanong niya sa akin, tanging tango lang ang nasagot ko sa kanya kinuha ko na din ang ballpen na inabot niya sa akin, nagulat ako sa sinabi niya sa teller na nasa harap niya.
“Ms, mag papabook ako ng flight one way to London Mr. David Andrew Dela Cruz and here’s the details that you need.” Sabi niyang naka ngiti.
“Ma’am? Okay kana po?” tanong ulit ng teller na naka assign sa akin.
“ahh O-oo heto ang papel” na uutal kong sabi at pinunasan ang luha ko.
“Ma’am, 2,590 pesos po lahat” nag bayad na ako at ng mabigay ng babae ang ticket ko umalis na ako sa lugar na yon. Naka kuha na din ako ng boarding pass, lalayo ako para sa anak ko.
Pero bakit ako na kakaramdam ng sakit at lungkot?
Nahulog ka na kasi sa boss mong ubond ng sungit at nuknukan ng kasweetan! Nakiki Andrew ka na nga ehh! sabi naman ng isang bahagi ng utak ko, na hulog nga siguro ang loob ko kay Andrew.
Pero may mahal na siyang iba, ayoko naman na ako ang maging dahilan ng pag hihiwalay nila at higit sa lahat ayokong makitang nahihirapan ang anak ko kaya Shane tama na umalis ka sa buhay niya.
Nag announce na ng last call para sa flight ko, nag madali ako dahil baka ma iwan pa ako ng eroplano.
Baby sana mapatawad mo si mama kung hindi mo man makikilala ang papa mo, It’s just you and me, magiging malakas ako para sayo anak, I love you sabi ko sa aking isip habang hinihimas ko ang aking tiyan na hindi pa halata.
Matapos ang announcement, naka lipad na din ang eroplano, naka tulog ako ng mga 30 minutes sa flight siguro dahil na din sa pagod at stress sa ngyari buong araw at buntis pa ako. Kinuha ko na lang ang magazine na nasa aking harapan, habang tinitignan ko ang magazine
“For you ma’am” sabi ng isang flight attendant sa akin at binigyan ako ng isang canded juice nag taka naman ako
“sorry pero hindi ako nag order ng juice” sabi ko sa flight attendant
“Complemantary drinks ma’am tulog ka po kasi kanina” sabi naman niya
“Ahh ganon ba, thank you” sabi ko sa kanya, umalis naman sya agad dahil may gagawin pa siya.
Nag announce ang kapitan ng eroplanoo na lalapag na kami sa Cebu 15 minutes from know, kay nag prepare na ako. May mga ilang announcement galing sa piloto at sa flight attendant at lumapag na ang eroplano safe naman ang naging flight ko at naka pag pahinga din ako kaunti sa byahe kaya mag hahanap muna ako ng matutuluyan ko ngayong gabi.Naka hanap ako ng hotel na matutulugan para ngayong gabi bukas mag hahanap ako ng apartment na pwede kong tirhan at mag hahanap na din ako ng trabaho, dapat akong maka ipon para sa panganganak ko nag handa na ako para maka tulog pero hindi ata ako dinadalaw ng antok naalala ko si Zoe at kuya Sean pati narin si Kuya Xander I miss them I started crying until I drop to sleep.
Nagising ako ng 6am nag prepare na ako para maka hanap ng makakainan dahil nagugutom na ako at pati si baby. after I ate I started to find an apartment, medyo nahirapan ako dahit hindi ko kabisado ang lugar kay pumunta muna ako sa mall para maghanap ng makakain at mag pahinga ng kaunti. Habang nag hahanap ako ng makakainan hindi ko namalayan na may nakabangga nap ala ako.
“Sorry kung nabangga kita” agad na hingi ko ng pa umanhin
“Nako, okay lang ako rin naman hindi tumitingin sa daan” sabi naman ng babae nan aka bangga ko
“by the way ako nga pala si Pinky Salvador bago k aba dito sa Cebu?” tanong naman ni Pinky
“Ahh oo kahapon lang ako dumating sa Cebu, ako nga pala si Shane, Sahne Villanueva” sabi ko naman
“Ganon ba! So hindi mo pa kabisado ang Cebu?” tanong niya
“Oo, nag hahanap nga ako ng apartment na pweding tirhan at trabaho narin” sabi ko naman kay Pinky hindi ko alam kung bakit ang gaan ng loob ko sa kanya.
“Alam mo Shane ang gaan ng loob ko sayo” biglang sabi naman niya may pag ka straight forward din sya kaya na tawa ako
“Sorry, medyo walang preno lang talaga ang dila ko” sabi naman ni Pinky
“Nako okay lang Pinky, ako rin naman magaan ag loob ko sayo” sabi ko naman sa kanya sabay tawa
“Sann ka pala pupunta?” tanong ulit ni Pinky
“Nag hahanap ako ng pweding kainan ditto” sabi ko naman sa kanya
“Ganoon ba sabay kana sa akin, doon tayo sa food court maraming pag pipilian doon” sabi ni Pinky hindi na ako tumangi at sumama na sa kanya.
Nang makarating kami sa food court medyo maraming tao pero nakakagalaw parin naman kami pumili na kami ng pwede naming makain. Ang binili kong pagkain ay nilagang baka at isang rice bumili rin ako ng saging habang si Pinky naman ay nag pork chop at rice tapos nag mango shake din siya hindi rin naman kami nahirapang mag hanap ng mauupuan kaya naka upon a kami at nag simula ng kumain marami rin kaming napag kwentohan at buntis di sya at halos mag ka sabay lang din ang due date namin at siya na din ang nag bigay ng bahay na pwede kong tirhan at katapat lang ng bahay nila ng asawang si Mark masaya ako dahil naka hanap ako ng bagong kaibigan at handang tumulong.
Sinama na ako ni Pinky para kunin ang mga gamit ko sa hotel at domeretsto na sa sinadabing bahat na ipapaupa niya sa akin.
“Pinky nakakahiya naman huhulugan ko nalang ang bahay” sabi ko naman sa kanya habang nasa byahe kami
“Sige na Shane papaya ako na hulugan moa ng bahay pero hindi ako maniningil depende na sayo kung ilan ang ibbibigay mo basta hindi lalagpas ng 5,000 pesos and much better kung hindi ka na magbabayad” sabi niya habang naka focus ang attensyon sa daan.
Thank you for every blessings that you gave me dear lord GOD at sa mga bagong kaibigan ko.
----------------------------------------
Comment, vote, & share
Enjoy reading :)
- Writer
