Kanina pa ako nakatanaw sa terrace nang kuwarto ng dalaga.
Buong maghapon na naman itong hindi lumabas nang kuwarto.
Samantalang noon, tuwing sabado pumupunta ito nang hacienda.
Pero simula nang mapagsalitaan ko ito, halos hindi ko na ito makitang lumabas man lang sa kuwarto nito.
Labis ang pagsisisi ko sa lahat nang nasabi ko rito. Hindi ko akalain na sobra itong masasaktan.
Ang laki nang pinagbago nito.
Gusto ko itong kausapin. Pero ano bang sasabihin ko? Saan ba ako magsisimula?
Paano ko ipagtatapat ang nararamdaman ko para dito?
Kung napagsabihan ko itong may gatas pa sa labi? At isip bata!
Napabuga ako nang hangin. Umaasa na sana lumabas man lang ito sa terrace.
Araw-araw ko itong namimiss. Gustong-gusto ko itong yakapin. Gusto ko nang bumalik ito sa dati.
Ang mga
