Their Obsession

Chapter 12

Chapter 12

Mabilis ang bawat paghinga ko ng bigla akong mapabangon dahil sa masamang panaginip.

"You're dreaming." ani Jandrex habang bakas ang pag-aalala sa mukha.

Napaluha na lang ako habang inaalala ang masamang panaginip. Hindi lang siya isang masamang panaginip. It really happened.

"I'm sorry. I'm sorry. I did it because of you." umiiyak kong sambit.

Kahit naguguluhan ang mukha niya kinabig niya ako sa isang yakap. I felt safe in his arms.

"Whatever you're dreaming about. It wouldn't happen." he whisphered.

Mas lalong napaiyak dahil doon dahil nangyari na. Hinding-hindi ko makakalimutan kung paano nila ako napaikot.

"Tahan na. I'm here." he whisphered.

Makalipas ang ilang minuto ay napakalma na niya ako. Pinunasan niya ang pisngi ko gamit ang hinlalaki niya. Kumuha rin siya ng damit sa cabinet at tinulungan akong magsuot ng damit.

Nakikita ko pang napapalunok siya habang tinitingnan ang hubad kong katawan. Marahil iniiwasan niya ang tukso.

"I'll get you some water." ani Jandrex at iniwan akong mag-isa.

Wala sa sariling napatingin ako sa drawer na pinaglagyan niya ng picture frame kahapon. Binuksan ko 'yon para makita ulit ang picture naming dalawa pero hindi ko inaasahan na mayroon pa palang ibang laman ang drawer.

It was an album that I gave him before.

Unang buklat ko pa lang ay bumungad agad ang picture namin. We are both smiling at the camera with so much chocolates on our teeth. The second picture was stolen shot of Jandrex with icing on his face. Nakasimangot siya at masama ang tingin sa camera.

Napangiti na lang ako sa itsura niya at akmang bubuklatin ko na ang kasunod na pahina ng may humablot sa akin ng album.

"Here's your water." seryosong sabi niya.

Nawala na naman ang malambot na ekspresyon niya kanina lang. Ang bilis mapalitan ng lamig tuwing mayroon siyang nakikita na nakapagpapaalala ng nakaraan namin.

Uminom muna ako sa tubig na iniabot niya. Halos maubos ko ang laman ng baso dahil sa panunuyo ng lalamunan ko.

Namayani ang katahimikan sa kuwarto. Tanging ang mahinang tunog ng aircon ang naririnig.

He's one sit apart from me. Tumikhim ako para kunin ang atensyon niya.

Ibinuka ko ang bibig ko para magsalita pero walang lumalabas na salita. I can't formulate even a word. I am lost of words again. I never open up with anyone.

I am afraid that they would come back and ruined me again if I tell it to everyone.

"I..." I uttered and he immediately look at me straight on my eyes.

Punong-puno ng katanungan ang mga mata niya.

"I was forced." I blurted out with a shaky voice.

Kumunot ang noo ni Jandrex. He look so confused.

"H-How? Paano ako maniniwala Myreen? Nasa ibabaw mo ang bestfriend ko habang inuungol ang pangalan niya. Ganoon ba ang pinilit?" kalmado ngunit mariin niyang sabi.

I sobbed.

Nang mapatahan ko na ang sarili ko ay tiningnan ko siya ng malungkot.

"I love you that's why I did that." sabi ko at ngumiti ng mapait.

"That's bullshit! Ginago niyo akong dalawa! Dalawang taong mahalaga sa akin sabay nawala!" he bursted out.

He gritted his teeth. Madilim na madilim ang mukha niya dahil sa mga sinasabi ko.

I looked at him with sadness.

I tried to touch his hand while staring at him with my face full of tears while reminiscing our bittersweet past.

"Ang guwapo talaga ni Jandrex 'no?" rinig kong sabi ng kaklase kong si Jobel.

Nasa loob kami ng library dahil mayroon kaming hihiramin na libro. Masiyadong makaluma ang teacher namin sa English. Ayaw niyang gumamit ng internet.

"Oo nga pero guwapo rin si Viel." ani ng isa ko pang kaklase.

Napalingon naman ako sa direksyon na tinitingnan nila. Tama nga sila, may itsura ang sinasabi nilang Jandrex at Viel pero ang isang lalaking matikas ang nakakuha ng atensyon ko.

Ang lalaking masungit ang itsura. Ang isa kasing kasama niya ay mukhang friendly.

Matagal na ba silang nag-aaral dito? Bakit hindi ko sila kilala?

Masiyado na yatang matagal ang pagkakatitig ko sa lalaking mukhang masungit tingnan kaya ng lumingon siya ay nagtama ang aming mga mata.

My heartbeat became uneven.

Bigla itong lumakas ang kabog at gustong kumawala sa dibdib ko. What is this feeling? Did he use black magic on me?

Mabilis akong nag-iwas ng tingin dahil hindi ko gusto ang nararamdaman ko.

Sa mga sumunod na araw ay lagi ko na silang nakikita palagi. Napag-alaman kong si Jandrex ang lalaking masungit tingnan at si Viel naman 'yung lalaking mabait.

Madali lang naman makakuha ng impormasyon sa kanila dahil bukambibig silang dalawa lagi ng mga kaklase ko..

They are from star section while I'm on the third. Well, hindi naman kasi ako ganoon kasipag mag-aral. Basta pumasa ay ayos na 'yon.

Days passed, I always notice Jandrex walking in the hallway. He's so good looking and I can't help but to admire him from afar.

"Mag-aaral na talaga akong mabuti! Gusto kong maging kaklase sina Jandrex." I heard Jobel said.

Napataas naman ako ng kilay. Ang dami kong kaagaw. Ngayon na nga lang ako nagka-crush pero mukhang hindi ko pa makukuha.

Sanay akong pinagbibigyan lahat ng gusto ko dahil kay Kuya Kane. He pampered me so much.

Naging busy lang siya ngayon dahil Grade 10 na siya. Hindi ko na siya masiyadong nakakasama kaya naman lagi akong mag-isa.

"Balita ko si Jandrex na naman ang rank one! Grabe ano! Matalino na! Sobrang gwapo pa!" I heard my school mate.

I pouted and decided to go to the library after class. Studying is not really my thing not until Jandrex became my crush.

Namalayan ko na lang ang sarili ko na nag-aaral ng mabuti para maabot siya dahil hindi naman niya ako napapansin. Siguro magkakaroon na ako ng pagkakataon na mapansin niya kung magiging kaklase ko siya.

"What are you doing?" tanong ni Kuya Kane habang nasa living room ako at tutok sa binabasa ko.

Nag-aadvance reading ako para sa lesson namin bukas. Its Sunday but I'm still studying.

"Advance reading." sagot ko kaya napataas ang kilay ni Kuya.

Kumunot ang noo niya at nagkibilit-balikat lang.

Nagpaalam siyang aalis dahil mayroon daw silang gagawing project. Tumango lang ako bilang sagot dahil iniintindi ko talaga ang bawat salitang binabasa ko.

Ganoon ang naging routine ko pero nang araw na ito ay kakaiba.

Kuya Kane kissed me on the lips. Napasinghap ako kaya nagkaroon siya ng pagkakataon na maipasok ang dila niya.

He explore my mouth while I'm still shocked. Nang makabawi ako ay itinulak ko si Kuya ng bahagya.

"What's wrong?" he asked

Napaiwas ako ng tingin. Hindi ko alam ang sasabihin. Ano bang sasabihin ko? Na mayroon akong crush at ayaw kong gawin ang nakasanayan namin. Ngayon pa lang ay pakiramdam ko nagtataksil ako kahit hindi naman ako kilala ni Jandrex.

'K-Kuya, a-ano kasi..." napakagat ako ng ibabang labi, hindi alam ang sasabihin.

"Let me guess? You have a crush already?" Kuya asked.

Mabagal akong tumango. He took a deep breath and pat my head.

"Who's the lucky guy?" tanong ni Kuya.

Hindi ko alam kung sasabihin ko ba. This is my first time having a crush. Wala naman akong kaibigang mapagkukwentuhan kaya puwede naman sigurong kay Kuya na lang.

Parang wala naman siyang pakialam kung mayroon akong crush. Me and Kuya having intimate time doesn't affect our relationship as brother and sister. Ginagawa lang namin 'yon dahil sa init na dala ng katawan, sa pangangailangan pero pakiramdam ko ay iba na ngayon. My brother seems cool with it. Wala naman siyang violent reaction na ayaw kong magpahalik sa kanya.

I know in the first place that the pleasure we shared together is forbidden.

"Si Jandrex, Jandrex Alcantara." I confessed.

My brother gave me an amused smile.

"You like smart guys?" tanong niya kaya tumango ako.

Ganoon nga siguro. Nagkaroon ako ng crush kay Jandrex dahil sa pagiging matalino niya at isama na rin ang masungit niyang aura. It challenge me to get him.

Lumipas ang mga araw hanggang tanaw lang ako sa malayo.

Tinatanaw ko si Jandrex na nakikipag-agawan ng libro kay Viel. Mukhang napipikon na si Jandrex pero patuloy pa rin sa pag-aasar ni Viel.

Natulala na lang ako sa kanila hanggang sa may tumapik sa balikat ko.

"Baka matunaw si Jandrex niyan, Myreen." biglang sabi ni Jobel.

Mabilis ko namang inalis ang tingin ko sa gawi nina Jandrex at Viel. Nagpasiya na akong bumalik sa classrom at doon mag-aral. Mayroon pa kaming quiz sa Math at kailangan kong makakuha ng mataas na marka.

I became consistent honor. My efforts paid off.

"Wow! Ang taas ng grades mo li'l sis!" manghang sabi ni Kuya habang hawak ang report card ko.

Napangisi ako dahil sa sinabi niya. Nag-aanounce na kahapon na mapapalipat ako sa section nina Jandrex next year kaya naman sobrang saya ko.

Marami ang nainggit pero hanggang inggit na lang sila. They should study hard too kung gusto din nila maging kaklase si Jandrex.

I felt proud towards myself. Our parents also greeted me for my achievement. They seemed happy on the news that I have a good grades, hindi katulad noon na basta pumasa lang.

"Laki ng ngiti natin, a." Kuya Kane commented when we are heading to school.

Ihahatid niya lang ako doon dahil sa iba na siyang pumapasok dahil Grade 11 na siya.This is my first day on my 10th grade and I'm really excited and nervous at the same time.

Siguradong matatalino ang magiging kaklase ko. Mas kailangan kong mag-aral ng mabuti para makasabay sa kanila.

"Hi! Ikaw 'yung bago?" nagulat ako dahil pagpasok ko sa bago kong classroom ay iisa pa lang ang tao.

Prenteng nakaupo so Viel sa chair niya habang tinatap ang desk.

"Ah, oo." nahihiya kong sagot.

I don't know what to say. Pinili ko ang upuan sa bandang gitna. Ayaw ko sa unahan dahil baka lagi akong tawagin ng teacher at mapansin din ako lagi. Ayaw ko rin naman sa likod dahil baka tamarin lang akong mag-aral.

Hindi ko alam kung paano magsisimula ng usapan. I should try to talk to Viel. Magkaibigan sila ni Jandrex at ito ang pinakamabilis na paraan para mas mapalapit ako sa kanya.

Naririnig ko sa chismisan noon ng mga dati kong kaklase na si Viel lang ang kasama ni Jandrex. Nakikita ko rin naman na sila talaga lagi ang magkasama. They seem inseparable. Para na rin silang magkapatid.

Kauupo ko lang ay biglang pumasok si Jandrex na at may dalang isang paper bag na may lamang pagkain. Nakita kong take out 'yon sa isang fast food chain. Hindi man lang niya ako tinapunan ng tingin.

Such a snob.

Nalanghap ko kaagad ang bango ng kinakain nila. I just ate bread kanina sa sobrang excited kong pumasok. Nagsisisi na ako ngayon.

Kumalam ang sikmura ko at malakas 'yon. Dahil kaming tatlo lang ang tao dito ay narinig nila 'yon.

Pakiramdam ko namula ang pisngi ko.

Nakakahiya. Hindi ko alam kung paano sila titingnan kaya tumungo na lang ako sa desk ko. Siguro ay iintayin ko na lang na maykaroon ng ibang tao para tumunghay ulit.

Nakakarinig ako yabag papalapit sa akin pero patuloy na nakadukdok ang ulo ko sa desk. Naramdaman niya ang presensiya sa harap ko.

Pamilyar ang pabango niya na nakapagpabilis ng t***k ng puso ko. Mas lalo akong nahiyang magpakita sa kanya. Ganito ba talaga kami magkakakilala? Dahil kumalam ang sikmura ko?

Nakakahiya ka, Myreen!

Pagkastigo ko sa sarili ko.

I heard him cleared his throat.

"Heads up." he commanded.

Para akong alipin na sumunod sa sinabi ng aking amo. I slowly turn my head up.

Nakaupo siya sa sandalan ng plastik na upuan na may bakal bilang suporta. Mayroon siyang hawak na burger at inabot 'yon sa akin.

Hindi ko alam ang gagawin ko dahil natulala ako sa mukha ni Jandrex. Ngayon ko lang siya nakita ng ganito kalapit. Ang tanging naririnig ko lang ay t***k ng puso ko habang bahagyang nakaawang ang labi ko.

"Are you going to get this or not? Nangangalay na ako." masungit niyang sabi.

Sumulpot bigla sa gilid ni Jandrex si Viel habang nanguya ng burger. Nginitian niya ako kahit puno ang bibig niya.

"Changapin mo na, Mish." ani Viel na hindi ko maintindihan dahil puno ang bibig niya.

Kahit nanlalamig ang kamay ko ay inabot ko ang burger na binibigat ni Jandrex.

"Thank you." halos pabulong na sabi ko.

Tumango lang siya at umalis na sa harapan ko. Hindi pa rin matigil ang malakas na t***k ng puso ko.

Napapangiti ako habang tinitingnan ang hawak kong burger.

Puwede bang huwag ko na lang 'tong kainin at gawing souvenir?

Para akong tangang ngumingiti ng mapansin kong may nakatitig sa akin. Nagtama ang tingin namin ni Jandrex.

"Eat that." he said.

Sinunod ko naman ang sinabi niya. Kinain ko ang burger dahil nagugutom ako kahit ayaw ko. Itinabi ko nalang ang paper na nakabalot sa burger, iyon na lang ang gagawin kong souvenir.

Puwede kang ipa-laminate 'yon?

Gusto kong batukan ang sarili ko. Siguradong iisipin na sobrang weird ko para gawin ko 'yon.

Damn! Ang lala mo na, Myreen!

Habang kinakain ko ang burger ay bigla akong nabulunan. Ubo ako ng ubo at hindi alam ang gagawin. May nag-abot sa akin ng tubig at agad ko 'yong ininom.

"Salamat." mahinang sabi ko.

"You should be careful nextime." ani Jandrex at pinunasan pa niya ang gilid ng labi ko gamit ang panyo niya.

Nakatulalang tumango lang ako sa kanya kahit hindi ko naiintindihan ang sinabi niya dahil mas rinig ko ang malakas na kabog ng dibdib ko.

Naririnig niya rin kaya 'yon? Pakiramdam ko ay lalabas na ang puso ko sa ribcage.

Pagkalipas ng ilang minuto ay nagsidatingan na ang mga bago kong kaklase at hindi ko namalayan na dumating na rin ang teacher.

Parang wala ako sa sarili. Lumilipad ang utak ko sa ibang bagay katulad ng...ang suwerte ngayong araw na 'to dahil nahawakan ako at nakausap ko ang crush ko!

Natawag tuloy ako ng wala sa oras dahil sa pagkatulala ako. Mabuti na lang at nagbasa ako kagabi kaya naman nakasagot ako.

Naiilang pa akong magrecite dahil nararamdam ko ang mabibigat na titig ni Jandrex.

"Group yourselves into three for the seatwork". ani ng teacher namin.

Hindi ko alam kung saan ako gu-grupo. Maghahanap na sana ako ng biglang sumulpot sa harapan ko si Viel

"Myreen, tama ba? Tayo na lang nina Jandrex ang magkagrupo!" aniya at hinila ako papunta doon sa may desk nila.

Napapatitig ako kay Jandrex ng matagal kaya napapatingin din siya kaya mabilis kong iniiwas ang tingin ko.

Nahihiya ako! Sobrang nahihiya ako sa kanya! Paano ko siya makukuha?

How could I make him fall for me?

----

9:29 PM, November 13, 2021