No to SPG tayo ngayon HAHAHA.
Chapter 9
"Leave me alone, Myreen. Hinding-hindi ko na ulit magugustuhan ang babaeng kagaya mo. You are disgusting." malamig na sabi ni Jandrex.
Parang mayroong libo-libong punyal at tumarak sa puso ko dahil sa sinabi niya. I should be immuned. Palagi na akong sinasabihan na malandi ako pero masakit pa rin kapag sa kanya nanggagaling.
Kahit nangingilid ang mga luha ko ay pinilit kong ngumiti.
"Okay. I'll leave you alone now. Busy ka yata talaga." sabi ko sa pinatatag sa boses.
Tumayo na ako at iniwan na siya sa loob ng coffee shop. Napabuntong hininga na lang ako habang naglalakad sa gilid ng kalsada. I'm nowhere to go.
Dumidilim na rin ang paligid. Lakad lang ako ng lakad hanggang sa marating ko ang dati kong school, La Realeza Academy.
Wala ng estudyante at natutulog ang guard kaya madali akong nakapasok. Bumungad sa akin ng malawak na field na napapaligiran ng building. Natanaw ko ang pinakamalayong building, iyon ang paborito ko dating pagtambayan.
Dinala ako ng mga paa ko doon. The place is so quiet. Kung matatakutin lang ako ay iisipin kong mayroon na ditong lalabas na white lady.
Ito ang nag-iisang building na mayroong rooftop. Kakaunti ang nagpupunta doon dahil mayroong daw nagpapakita pero hindi naman totoo. I'm always there when I want to think and clear up my mind but it ended up that place would just add more chaos.
Its been years. I tried to hard to divert my attention.
"Its been a while, Myreen." napatigil ako sa paglalakad ng marinig ko ang boses na 'yon.
Inilibot ko ang aking mata pero wala na talagang ibang tao. Kahit ayaw ko ay wala na akong magagawa kundi tingnan ang lalaking naglalakad palapit sa akin.
Akala ko ay wala na siya dito but I am wrong. I shouldn't be here. This is a wrong move.
He's smiling widely. Maamo ang kanyang mukha at parang hindi man lang tumatanda. Mapanlinlang pa rin ang itsura niya. Kung makikilala mo siya ng lubusan ay para siyang anghel na isinuka ng langit dahil sa malademonyo niyang ugali.
"W-What are you doing here?" nauutal kong tanong.
I'm scared. Very scared.
My knees are trembling. Hindi na ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Kahit anong pilit ko sa sarili na maging matapang ay hindi ko pa rin magawa kapag siya na ang kaharap ko.
"You look scared." aniya at ngumisi.
Inisang hakbang niya ang pagitan naming dalawa. Malakas ang kabog ng dibdib ko ng hawakan niya ang pisngi ko.
"Maganda ka pa rin. Mas lalo kang gumanda. What do you taste now, huh? Still sweet?" he said.
He was about to kiss me when I move my face a bit. Ang kamay niyang nasa pisngi ko ay mabilis na napalipat sa leeg ko.
"Umiiwas ka na ngayon?" tanong niya at diniinan ang pagkakasakal sa akin.
Mahigpit ang pagkakahawak niya sa leeg ko. Halos hindi na ako makahinga ng maayos at pilit kong tinatanggal ang kamay niya sa leeg ko.
"L-Let go." nangingilid ang mga luhang sambit ko.
He smirked and kissed me on the lips fully. He tried to enter his tongue to my mouth but I didn't respond. Ilang beses niyang inulit nag paghalik pero hindi ako humahalik pabalik. Nagsawa na siguro siya kaya binitawan na niya ako ng tuluyan. He released my neck too.
"Your lips are delicious. Still great." he said while smirking.
"I w-won't let you taste my lips again." lakas loob kong sabi.
Malademonyo siyang ngumisi.
"We'll see. You step on my terr-" naputol ang sasabihin niya dahil nag-ring ang cellphone niya.
He answered the call and leave me alone on the field.
Nanghina ang mga tuhod ko hanggang sa mapaluhod ako at mapaupo. Pinanood ko ang bulto niya hanggang sa mawala siya.
My tears began to fall like a waterfalls. Hindi maubos ang luha ko.
I thought my fear for him is gone but I'm wrong. It's still here. Hiding and waiting for something that might trigger what I'm feared off and that's him.
Hindi ko akalain na makikita ko pa siya. Nabalitaan ko noon na umalis na siya ng bansa pero bakit nandito pa rin siya.
Did he really leave or if he really did. Why did he come back? Bakit kailangan ko pa siyang makita ulit? I'm okay now.
I'm trying my best to work things out! I'm rebuilding what is broken but I'm sure he will ruin it again for the second time and I won't let that happend. But how? Makita ko pa nga lang ang pagmumukha niya ang nanginginig na ako sa takot.
Hindi ko alam kung ilang minuto o oras akong nakalupagi sa sahig hanggang sa maabutan ako ng guwardiya na nagroronda.
"Hija? Bakit ka umiiyak? Hindi ka naman siguro white lady, ano. Hindi ka naman nakaputi." ano Kuyang Guard na natutulog kanina sa may gate.
Natawa naman ako ng bahagya sa sinabi ni Kuyang Guard. Nagpunas ako ng luha bago siya harapin.
"Hindi po ako white lady. Aalis na rin po ako. Mayroon lang po akong tiningnan dito." sabi ko at tumango na lang ang guwardiya.
Mabilis akong naglakad palabas. Palinga-linga pa ako sa paligid paglabas ng gate dahil baka nandiyan lang siya, nag-aabang.
Nakahinga ako ng maluwag ng hindi ko siya makita. Kahit ayaw ko ng nagcocommute ay sumakay ako ng jeep. Ibang ruta ang sinakyan ko at nakibaba ng maraming pasahero ang bumaba. I looked around once more if someone is following me but I think there's none.
Muli akong nagpapara ng jeep pabalik sa condo. I am being paranoid again. Hindi ko gustong malaman niya kung saan ako nakatira ngayon. I don't want any connections with him anymore.
He's a danger that I should avoid.
Nang makarating ako sa unit namin ni Kuya ay wala na sila sa living room. I heard some noises on Kuya Kane's room so I bet they still f*****g each other. Wala pa naman akong dalawang oras nawawala.
I ignored their moans and went to the kitchen. Uminom ako ng tubig at dumiretso sa kuwarto. I removed all my clothes and dive into my bed.
Nagtalukbong ako ng comforter at niyakap ang malambot kong unan. I tried to forget that I saw him earlier but I can't.
His dangerous smirk is nonstop playing on my mind. Ang pagkakadiin ng kamay niya sa leeg ko.
I'm alone and scared. I kept on thinking the scenario earlier until I fell asleep.
Hindi maganda ang gising ko kinabukasan. Mabigat ang katawan ko at nilalamig ako kahit patay na ang aircon.
Pumasok si Kuya Kane dito? I think so.
Nang pinipilit kong bumangon ay biglang bumukas ang pinto. I expected that it's Kuya Kane but unexpectedly, Blant was the one who opened the door.
Mayroon siyang dalang tray ng pagkain at tubig. He's not wearing our uniform so I guess he didn't attend our class.
"Gising ka na pala. Tinawagan ako ni Kane kanina." He said.
"Hindi ka maiwanan pero may exam yata. Naawa naman ako sa kanya desperado na boses kaya willing naman akong maging nurse mo ngayong araw." ani Blant habang nilalapag ang tray sa gilid.
"B-Bakit ikaw pa?" mahina kong tanong.
"Aba! Demanding ka pa? May midterms din tayo pero umabsent ako para sa'yo. Dapat kang magpasalamat sa'kin dahil sasabayan kitang bumagsak." aniya sa parang nanunumbat na tono.
"So? Kasalanan ko? Puwede ka naman tumanggi." sabi ko sa mababang boses at inirapan siya.
"Hindi ako tumanggi kasi kawawa ka nga! Walang mag-aalaga sa'yo. Sungit-sungit mo may sakit ka na nga! Pakiss nga!" he said and kissed my lips lightly.
Sinamaan ko siya ng tingin pero nakakairitang humalakhak lang siya. Kinuha na niya ang mangkok ng lugaw para pakainin ako.
"Open your mouth." he commanded.
Bahagya naman na binuka ko ang bibig ko para makain ko ang sinusubo niyang isang kutsarang lugaw.
"Ano ba yan? Bakit ang liit ng nga-nga mo? I'm wondering..." ibinaba ni Blant ang hawak niyang kutsara at umaktong nag-iisip.
"Wondering what?" kunot-noong tanong ko.
"Kung paano nagkasya si Blant Jr. diyan. Your mouth is not that big pero malaki naman si Blant Jr." he said.
Ikinunot niya pa lalo ang kanyang noo at parang malalim na nag-iisip. Pabalik-balik rin ang tingin niya sa labi ko at titingnan ako sa mata at ngigisi ng mapang-asar.
Hindi na talaga pinalampas kahit mayroon akong lagnat. He's really a tease. Wala akong magawa kundi samaan siya tingin dahil kahit pagbato ng katabi kong unan sa mukha niya ay hindi ko magawa.
"Don't look at me like you're going to eat me. Hindi kita pagbibigyan ngayon. May sakit ka pa." he said and his laughter roared in my room.
I wanna slap his mouth. Gusto kong burahin ang mapang-inis na ngisi niya. Ayaw kong siyang pakinggan dahil mas lalo yata akong magkakasakit sa mga kahalayan na sinasabi niya.
"Blant!" I said with a weak voice.
"Blant!" he mimicked and laughed again.
Patuloy siya sa pamimikon sa akin hanggang sa magsawa siya. He continue feeding and still teasing me a bit.
Isang kutsarang lugaw na lang ang isusubo ni Blant sa akin at tapos na akong kumain pero dahil gustong-gusto niya akong pinipikon ay nakangisi na naman siya ng nakakaloko.
Inilayo niya ang kutsara sa bibig ko at pinaikot-ikot sa ere.
"Open your mouth, Myreen. Lalanding na ang helicopter." he said with all smiles.
Inirapan ko siya at kahit ayaw ko ay ibinuka ko na ang bibig ko. Isinubo niya na ang huling kutsara at inabutan ako ng tubig.
"Very good." puri niya sa akin na parang bata.
He patted my head like a dog kaya kahit nanghihina ay tinabig ko ang kamay niya sa ulo ko.
"Hintayin mo lang gumaling ako." pagbabanta ko sa kanya.
"Oh? I'm scared. What's your punishment? You'll ride my c**k?" he asked with an amusing tone.
"Your mouth!" reklamo ko.
"What's with my mouth? You wanna kiss me torridly? Sorry baby, papakipot muna ako ngayon. May lagnat ka pa, e." aniya at talagang lumayo sa akin.
He even cross his arms on his chest. Akala mo naman ay pagsasamantalahan ko siya. Ni hindi nga ako masiyadong makagalaw sa puwesto ko ng walang umaalalay.
"Mahiya ka nga sa sinasabi mo." mahina kong sambit.
"Bakit ako mahihiya? I'm hot and irresistable." aniya at kinindatan pa ako bago ako alalayan na umayos ng pagkakasandal sa headboard ng kama.
Inabot na niya sa akin ang gamot at pinainom ng tubig. Even though he's teasing me, I felt his care genuinely.
Tumigil muna siya sa pang-aasar. Seryoso siya habang pinupunasan na ako ng basang tuwalya. Tahimik ko lang siyang pinapanood.
Napunasan na niya ang mukha ko at leeg. Braso na ang pinupunasan niya hanggang sa hita papunta sa talampakan.
"Can I take off your clothes?" he asked with a serious voice. Walang mababakas na pang-aasar pang-aasar sa kanyang tono.
He's really asking permission to take off my clothes. Parang hindi siya ang Blant na kilala ko sa nakalipas na buwan. Ngayon ko lang nakita ang ganitong side niya simula ng makilala ko siya.
A gentleman side of Blant is visible and I'm wishing that he's always like this.
"Na-engkanto ka ba? Anong masamang hangin ang biglang pumasok sa utak mo?" I teased.
He groaned and glared at me.
"Hindi mo ba na-appreciate ng pagiging gentleman ko?" maktol niya.
I do really appreciate it Blant but I won't tell you.
Umiling lang ako at ngumisi. Nakakaganda ng pakiramdam ang punasan ng bimpo ang buong katawan.
"Sige na nga. You can take of my clothes pero pumikit ka." I said.
He look at me with disbelief.
"Paano kita mabibihisan kung nakapikit ako?" kunot-noong tanong niya.
"Well, hindi ko na problema 'yon." I said and gave him a bored look.
Bahagya niya pa akong tinitigan. Sinusuri ang mukha ko kung seryoso ba ako sa sinasabi ko. Kailangan ko talaga ng katulog sa pagbibihis dahil talagang nanghihina pa ako. Kahit guminhawa na ang pakiramdam ko ng kaunti ay mabigat pa rin ang katawan ko.
I'm not really serious. I just wanna test him if how will he react. We shared plenty of s****l intercourse and I wanna know if Blant will reason out our intimate doings para payagan ko siyang bihisan ako.
"Kaya mo bang magbihis mag-isa?" tanong niya.
I smile at the back of my mind. Blant is such a nice guy.
"Hindi nga." I muttered.
Wala siyang sinabi pero tumalikod na siya at hinalungkat ang cabinet ko. Hindi naman nagtagal ay nakakuha na siya ng damit. Isang oversize shirt na kulay gray. Sa kanya iyon galing. I like oversize shirt lalo na kapag nandito lang naman ako sa bahay.
"Ganito na lang. Habang itinataas ko ang t-shirt mo. Takpan mo ng comforter ang dibdib mo." Blant said. Walang ring mababakas na pagbibiro sa mukha niya.
My heart melted at what he said. I felt like he really respects me.
"We don't need to do that. I'm just testing you." pag-amin ko.
Mas lalong sumeryoso ang mukha niya. Blant looks more hot on his serious face.
"Testing me or not. We'll do what I said. C'mon, I'll take off your shirt. Hold the comforter." he commanded.
Sinunod ko naman ang sinabi niya habang hindi maalis sa seryoso niyang mukha ang pagkakatitig ko.
If ever I will fall in love with another man. Sana ikaw na lang, Blant. You're every girls dream.
--
9: 57 PM, September 28, 2021
Sino ba kasing bet niyo?
A. Jandrex Alcantara
B. Blant Fontanilla
C. Kane Aldama
D. Hash Ramos