HE WOULDN'T understand why he was left of thinking because of the unexpected conversation with Madison last night. Of course, ramdam pa rin niya ang hang over ng beer na ininom kagabi. Pero bakit bigla yata siyang nakaramdam nang pagsisisi nang dahil lang sa mga sinabi ni Madison?
Pinilit niyang bumangon dahil batid niya na tumatakbo ang oras. Kumuha na muna siya ng malamig na tubig sa may ref. Wala siyang ganang kainin sa umaga. Natural na 'yon sa kaniya sa tuwing may hang over. But the only thing that he wouldn't understand was Madison's words that is always running on his mind. Pakiramdam niya'y kinakailangan nila ngayong magkita ni Madison, at patunayan dito ang mga huling katagang sinabi niya rito. Napakapit siya sa noo matapos na inumin ang isang basong malamig na tubig. And it took a second before he decided to make a call for Madison. At first, it was ringing, and it gives him a moment of thinking that it could be rejected by her. Maybe because, ilang beses niya na rin na-disappoint si Madison.
But to his surprised-- Madison has able to answered the call. "Problema mo?"
Gusto niya sana itong parinigan nang pagngisi. Kaso naisip niya na, siya dapat itong magpakumbaba dahil nais niyang bumawi rito. Kaya naman nang sandaling iyon ay hindi na siya nagpaliguy-ligoy pa. "Are you free later? Let's have a dinner together, treat ko."
Narinig niya ang mahinang pagngisi nito. "Wow, wala ka bang babaeng makaka-one night stand mamaya kaya ako na naman ang kinukulit mo?" Gusto niya sanang mangatwiran para sana iparamdam dito na wala siyang balak na gawin ang bagay na 'yon sa dalaga. But it was a surprise to him that no words that coming out from his mouth. Until he heard again her insult words. "O, see? It only proves na boring ka lang, doc Prieto." Bahagyang napakunot ang noo niya sa pagbanggit nito ng kaniyang apelyido sa unang pagkakataon.
Pero wala siyang pakialam. Ayaw niya namang basta-basta sukuan ang pagiging trying hard ngayon ni Madison. "Well, let me say, it's a soothing treat from me. You know, Mads, hinding-hindi ko naman gagawin sa'yo ang bagay na kaya kong hingin sa ibang babae." Sandaling nagkaroon ng katahimikan sa pagitan nila. Wari ay hindi inaasahan ni Madison ang sasabihin niya. "So, are you dealing to have a dinner with me, later?"
Tanging pagbuntong hininga lamang ang narinig niya mula sa kabilang linya bago pa man nito tuluyang ibaba ang tawag. Tutal naman ay alam niya ang work place ni Madison kaya madali na lang para sa kaniya na sunduin ito kahit batid niya na wala pa itong malinaw na kasagutan.
Few hours later at maayos naman siyang nakapag-work sa clinic kahit bago na namang pakikisama sa kaniyang new hired secretary na si Jenny. In fact, he was still trying to call Adelle kapag vacant time niya, pero madalas ay binababaan lamang siya nito ng linya. Mukhang labis talaga itong nasaktan sa ginawa niya. At ang hindi niya pa lubos inakala ay ang nabuo nitong feelings para sa kaniya.
Sumapit ang gabi at excited na siya para sa naka-reserve na two seats para sa dinner date nila ni Madison sa isang seafood restaurant. Dala ang kaniyang Toyota Vios ay pabiyahe na sana siya patungong Makati kung saan ay nagtatrabaho si Madison. Subalit natigilan siya sa pagmamaneho nang makita ang pangalan nito sa screen ng kaniyang phone.
"Nasaan ka?" Iyon agad ang ibinungad nitong katanungan sa kaniya. Bagay na nagpalakas ng paninindigan niya na mapapayag ito.
"I'm on my way to your office. Para sana sunduin ka?" hindi siguradong aniya.
"No, hindi na kailangan, Geoff. I-i'm on my way. At teka, saang restaurant ba?"
Tipid siyang napangiti. Mukhang umepekto ang kaniyang pangungumbinse sa dalaga na maka-dinner date siya ngayong gabi. Ilang beses niya ba naman ito ni-remind through text at baka nakulitan sa kaniya. Few seconds later before he used to answer. Pero sa halip na sagutin ang katanungan nito ay patanong din ang naging kasagutan niya. "But where are you now? Sasalubungin na lang kita."
"Palagpas pa lang kami ng Poblacion," seryosong sagot nito.
"Okay good, bumaba ka na ng Poblacion so I am easily to pick you up." Narinig niya ang sandaling pagbuntong hininga ni Madison. In fact, ilang minuto na lang din naman ang itatakbo nito mula sa St. Claire Medical Center.
"Okay," tipid nitong sagot. At mukhang gusto rin naman nitong makasama siya. Kaya naman mas lumakas ang kaniyang paniniwala na may pag-asa pa ring natitira para sa kanila ni Madison.
Ilang sandali lang ay nakarating na siya ng Poblacion. Walang ibang hinahanap-hanap ang mata niya kundi si Madison lang. Until he saw her standing in front of the street food restaurant. Mukhang hinahanap-hanap din naman siya ng mata nito.
Kaya naman hindi na siya nagpatumpik-tumpik pa at pinaandar na ang kaniyang Toyota Vios palapit sa dalaga. Bumusina siya ng isang beses at doo'y kaniyang naalintana ang tingin ni Madison mula sa kotseng sinasakyan niya. He shared a sweet smile to her while presenting his open arms to convince her to ride on the car. A couple of silence has been prevailed as they entered the car. Nagpapakiramdaman kung sino ba ang unang magsasalita. Sandali pa niyang chineck ang makina ng kotse at maayos naman ulit itong gumana at saka siya nagmaneho pabalik sa malapit na seafood restaurant sa St. Claire Memorial Center. Hanggang sa maglakas loob na siyang kausapin ito.
"Anyway, Mads, thank you for accepting my invitation to have a dinner date with me."
Bahagyang napangiti ang dalaga at kapagkuwa'y napasulyap ito sa kawalan. "Wala 'yon. Saka, kahit hindi mo naman sabihin sa akin, alam kong may dinadala kang mabigat diyan sa puso mo. So feel free to tell me." Hindi naman niya naiwasang mapasulyap dito habang nagmamaneho. "Mayroon nga ba?" dagdag pang wika nito.
Saka naman siya tipid na natawa. "You know what, ang lakas talaga ng mga instict n'yong mga babae, e, 'no?"
"E, natural. Sino ba naman kasing lalaki ang magpapakalasing after duty nang mag-isa lang, 'di ba? And may ka-one night stand pa."
Bahagya siyang napabuntong hininga at saka napailing. "You don't have to remind me about it. Lalo na't ikaw si Madison Agcaoili."
Tipid na napangisi ang dalaga. "So, what's wrong if I am Madison Agcaoili?"
At tila natameme ito sa sinabi niya, "Nasasaktan ako, Mads. Lalo na't nasasaksihan mo kung gaano ako kagagong tao." Naging tahimik na ang mga sumunod na sandali sa kanila hanggang sa makarating na nga sila sa may seafood restaurant.
Doo'y masaya silang winelcome dalawa ng mga staffs doon. And for Madison, she was surprised to see how Geofferson is doing it to her. Nevertheless, hindi naman talaga mawawala sa isipan niya ang katotohanang dakila itong womanizer. But how could she convince to be with him this night?
Binasag niya ang katahimikang namamayani sa kanila mula pa kanina. Hindi niya alam kung paano niya napatikom ang bibig ng isang Geofferson Prieto gayong isa itong hamak na mabulaklak ang bibig pagdating sa mga babae. "Kanina ka pa, tahimik, hindi ka ba masaya na napapayag mo akong mag-dinner with you?"
"No, ahm, actually, nahihiya ako sa'yo." Bahagyang napataas ang kilay niya.
At bigla na lang sumagi sa isipan niya ang mga katagang, "Seriously? Si Geofferson ba talaga ang kaharap ko?" E, ang sa pagkakatanda niya ay ito ang unang lalaking nambastos sa kaniya.
"O, e, bakit ka naman mahihiya? Saka, hindi ba't pinaghandaan mo 'tong dinner for the two of us?"
"Yeah. But, honestly, hindi ko lang maiwasan isipin na ilang beses na kitang na-disappoint, pero heto ka at pumayag pa rin sa imbitasyon ko."
"Of course, bakit naman ako tatanggi sa isang Prieto?" Bahagya itong napalingon sa kaniya. "O, I mean.. hindi ba't sabi mo ay wala pang tumatanggi sa isang Prieto?"
Doon nagsimulang mapangisi si Geofferson at tila natameme na naman siya sa naging kasagutan nito. "Actually, mayroon na.. bukod sa'yo ay mayroon na." Nanatiling nakaawang ang kaniyang labi habang bahagyang nakataas ang kaniyang kilay. "It was Adelle."
"O, your secretary?"
"Former secretary," pagtatama nito sa kaniya. Sandali niyang nabitawan ang hawak na kutsara't tinidor. Saka napasandal sa may windsor chair na inuupuan niya habang nakasentro siya ng tingin dito. "I would say that, I hurt Adelle's feeling." Nanatiling tikom ang kaniyang bibig habang naghihintay sa sumunod na sasabihin nito, "She confessed her feelings with me after I gave her a kiss." Napadilat ang dalawang mga mata niya.
"Nagawa mo 'yon?"
"Yeah, e, siya itong nagpunta nang kusa sa condo ko. So, ano pa bang ibang iisipin ko?"
Doon siya napangisi. "So, ang akala mo ay kagaya lang din si Adelle ng mga babaeng naikakama mo. Geofferson, I've once told you na hindi lahat ng babae ay makukuha mo nang gano'n kadali."
Napailing si Geofferson habang hindi na nito magawang lumingon sa kaniya. "I know. That's why I am being honest with you." And to her surprised ay nagawa muli nitong lumingon sa kaniya habang sinasabi nito ang mga katagang, "But, Mads, is it an enough reason for you to give me a chance?"
Doon siya tipid na natawa. "What? Geofferson, hindi ito tamang oras para makipagbiruan. You know what, I used to accept this invitation as your friend."
"Friend nga lang ba?" Sandali siyang natigilan sa pagkapit nito sa kaniyang braso kasabay ng katanungan iyon. At para bang umurong ang kaniyang dila na sumagot at sa halip ay nagawa niya lamang itong titigan sa mata. "Mads, I am willing to leave all of my stupid doings just to prove how much I like you."
Hindi niya alam ang mga katagang sasabihin. Hanggang sa hindi niya namalayan na kusa na pa lang bumigkas ang bibig niya ng mga katagang, "I'm sorry, Geofferson, pero hindi mo ako madadala sa mga salita mo. Once a womanizer, always a womanizer."