ANTONETTE
Mag-isa lang akong pasahero ng helicopter. Pinasundo ako ni Terrence sa Camp Nakar nang alas otso ng umaga. He invited me to spend the day with him. My heart was heavy while looking down at the sceneries. Kaya ako sumama dahil alam ko na ang kasagutan ko sa kondisyon ng aking biyenan. I will keep the Netvilleas. Pinagbigyan ko lamang ang imbitasyon ni Terrence para makapagpaalam ako nang mabuti sa kanya. Alam kong hindi ito magiging madali pero pipilitin kong huwag maging malungkot ang huling pagkikita namin.
Lumapag kami sa pamilyar na patag na napapaligiran ng mga kabundukan. Nabawasan ang bigat ng dibdib ko nang mapagtanto na andidito ako sa lugar na aking pinakapaborito. Mag-isa akong bumaba ng helicopter. It seemed like no one's around except me and the pilot. Inakyat ko a
