Miss Super Pervert

Chapter 10

Harry's POV

Nang huminto ang sasakyan sa harap ng bahay namin ay kinabahan na ako. Ito na, makakaharap ko na sila.

Agad kaming bumababa nila tita Thalia at tito Sammy. Nakabukas ang gate at nakabukas din ang Pintuan. Siguradong nandito sila. Pagpasok namin sa loob ay walang tao.

"Siguro po ay nasa kwarto sila." Sambit ko. Umakyat kami sabay sabay sa taas.

Pagbukas ko ng pinto ng kwarto namin ay nagulat ako sa nakita ko.

Si Romeo nakadapa at nakapasok ang Ari niya sa bunganga ni Samantha?!

"Romeo? Samantha?" Sambit ko agad. Umalis ako ng ganito ang ginagawa nila. Tapos pabalik, ganun parin. Grabe na talaga sila.

"Jusko! Anong ginagawa nila?" Sambit ni tita thalia.

"Ayan naba si Samatha? Yan naba ang anak ko. Kamukhang kamuka nga na niya si Leslie!." Duktong pa niyang sabi.

Hiyang hiya ang dalawa.

"Ma! Ako po ito si Leslie." Nagulat kami ng mag salita ang nagpagkamalan naming si Samantha.

"LESLIE?!" Sabay sabay naming tatlo nina tita Thalia at tito Sammy na sabi.

Nang makapag bihis sila ay bumaba na kami. Kinuwento nila ang nangyari at nagpaliwanag nadin.

"Akala ko matagal na kayong magkakilala. Grabe ka, Leslie. Kakakilala nyo palang ng kapatid ko, bumigay ka kaagad." Sinusura ko si Leslie.

"Eh, paano kasi, pinakain ba naman ako ng itlog. Eggsandwich pala yung nakain ko." Sagot niya. Allergy nga pala siya sa itlog.

"Kuya harry may kailangan kang malaman." Pag iiba ni Romeo.

"Ano yun?" Sagot ko. Medyo kinabahan ako.

"Nabuntis mo si Samantha." Patay na. Lalo na akong kinabahan. Ito na nga ba sinasabi ko eh. "At may kailangan ka pang malaman bukod dun." Duktong pa niyang sabi.

"A-ano?" Sagot ko. Lalo na akong kinakabahan. Anong sasabihin niya?

"H-hindi natin tunay na kapatid si Samantha." Napalaki ang mata ko. Totoo ba ang sinasabi niya?

Biglang napalaki din ang mata nila tita Thalia at Tito Sammy. So, totoo nga, anak nga nila si Samantha. Siya nga ang nawawalang anak nila. Grabe! Tila ako nabunutan ng tinik sa lalamunan.

"Siya nga! Siya nga anak natin!" Masayang sabi ni tita Thalia at agad niyang niyakap ang asawa niya.

"Napakasama mo! Bakit hindi mo agad sinabi saakin yan! Bakit inilihim mo saakin yun?" Galit kong sabi sa kanya.

Iniisip ko, kung kapatid nga ni Leslie si Samantha. Allery din kaya ito sa itlog. Ganun nga kaya, kaya malibog siya kung minsan?

"Sorry kuya, sorry!" Sagot nya.

"Allergy din nga pala si Samantha sa itlog. Nagiging wild siya kapag nakakain nun. Na gaya ni Leslie, kaya may nangyari saamin." Kwento pa ni Romeo. Bat ang dami niya alam. Bakit ako hindi ko alam.

"Siya nga. Siyang siya ang anak natin, Sammy." Sambit ni tita thalia.

"Teka, saan mo nga pala nalaman ang mga yan?" Tanong ko kay Romeo.

"Kay Nanay at Tatay. Nadidinig ko sila noon, nung nag uusap. Sinabi niyang napulot niya si Samantha sa Mall. Umiiyak ito. Gusto niyang magkaanak ng babae. At dahil nagpatali na si nanay at hindi na magkakaanak, ay napagpasiyahan niyang iuwi sa probinsya si Samantha at doon niya pinalaki. Pinaniwala nila tayong anak nila si Samantha, kasi diba dalawang taon sila doon. At sa pag uusapa nila ay doon ko din nalaman na allergy si Samantha sa Itlog. Nadiskubre yun ni nanay. Nagiging wild nga daw ito at may time na, na huli pa ni nanay na hinahalikan at hinihipuan ni Samantha si Tatay habang natutulog. Yun ang mga nadinig ko." Mahabang kwento ni Romeo.

Napakasama niya. Ang tagal ko pa naman kinikimkim ang pag kagusto ko kay Samantha. Pinipigilan ko yun dahil alam ko ngang kapatid ko siya. Nagkagusto ako sa kanya dahil maganda at mabait siya. Kaya nga mahal na mahal ko yun eh. Pinipigilan ko lang ang bugso ng dadamdamin ko dahil alam kong mali. Pero ngayong nalaman kong pwede na ay mamahalin at aalagaan ko na siya. Ipapakita ko na sa kanya na mahal na mahal ko siya. Lalo na't buntis siya at magiging ama na ako. Masaya ako sa naging resulta ng pagbalik ko dito. Ang masama lang ay bakit wala si Samantha dito sa bahay?

"Pero wag muna kayong magsaya." Sambit bigla ni Romeo na kinakaba ko.

"Bakit? S-saka nasaan nga pala si Samantha?" Tanong ko.

"Yun nga, nawawala siya. Nahimatay kasi siya kahapon at dinala ko siya sa ospital. Doon nalaman naming buntis siya at nang malaman niya ay hindi siguro matanggap na kapatid niya ang magiging ama ng anak niya kaya ayun, pag gising ko wala na siya. Nilayasan niya ako at maghapon ko siyang hinanap ngayon, pero hindi ko siya makita." Kwento niya na kinakaba ko.

"Jusko akala ko makikita ko na ang anak ko, hindi pa pala. Bakit napaka ilap mo saamin samantha?" Nagiiyak na si tita Thalia. Si Leslie nalungkot nadin ang mukha. Sabik na sabik pa naman siyang makita ang kapatid niya.

Akala ko magiging okay na ang lahat. Pero meron pa pala. May problema pa. Saan kaya nagpunta ang mahal ko? Nasaan ka Samantha? Nasaan kayo ni Baby? ‘Wag nyo namang iwan si Papa.

Samantha's POV

Bumaba ako sa hindi ko alam kung saan. Basta alam ko, batangas na ito.

"Ang sarap ng hangin sa batangas!" sambit nung isang babae na kasabay kong bumama sa bus.

Kung ganun ay nasa batangas na talaga ako. Sigurado nang malayong malayo na ako sa Bulacan. Malayo na ako kina kuya Romeo at kuya Harry.

Hanggang ngayon, hindi ko parin alam kung anong gagawin ko at saan ako pupunta.

Habang naglalakad ay pumasok ako sa isang bahay. May nakita akong nakapaskil sa labas na naghahanap sila ng katulong o yung kasambahay.

"Tao po," Sigaw ko. Mayamaya ay may mag asawa na lumabas. Ang gwapo nung lalaki at ang ganda din nung babae. Kahit may edad na sila ay mukha parin silang binata't dalaga.

"Ano yun?" Sambit nung babae.

"Mamasukan po sana bilang katulong." Sambit ko

"Ha? Ang ganda mo naman ata para maging katulong. Saka hindi ka mukhang katulong. Mukha kang may kaya at may pera." Sambit nung babae.

"Hindi po. Nagkakamali kayo. Naglayas ako saamin dahil gusto ko ng manindigan sa sarili ko. Sana po tanggapin nyo na ako." Pagmamakaawa ko.

"Tanggapin na natin. Mukha namang kawawa itong bata kaya okay narin," Sambit nung lalaki niyang asawa.

"Sige na nga. Sige halika, pwede ka ng mag umpisa ngayon. Kailangan ka na namin," sambit nung babae.

Wala silang anak. Tanging sila lang mag asawa, pero bakit kumuha pa sila ng katulong?

"Nagtataka ka siguro kung bakit kumuha kami ng katulong kahit wala naman akong anak?" Sambit niya. Parang nababasa niya ang nasa utak ko ah.

"Bawal ako mapagod. Bawal saakin magalit dahil may sakit ako sa puso, Kaya kumuha kami ng makakatulong ko sa paglilinis at paglalaba ng damit," sambit niya. Itinuro niya ang lahat ng gagawin ko.

Si kuya James na asawa niya ay umalis. Ewan ko kung saan nagpunta. Nagkwentuhan kami ni ate Thelma. ‘Yun ang name niya. Kinuwento niya na may taning na pala ang buhay ni kuya James. Tatlong buwan nalang ang nalalagi nito sa mundo. Pero bakit nakukuha pa niyang ngumiti? Saka parang wala siyang sakit. Malaki ang katawan at mataba naman siya. Parang may mali dito.

Hindi ko sinabi sa kanila na buntis ako. Baka kasi malaking hadlang yun at hindi ako lalong tanggapin.

"Sige na, Samantha, tama na ang kwentuhan, magluto kana ng kakainin natin. Siguradong mamaya pa ang uwi ng kuya James mo at iinom na naman ng alak yun sa kanto." Sambit niya.

Nagluto ako ng longganisa at itlog. Yun daw ang gusto ni ate Thelma. Paborito daw niya ang longganisa na katambal ng itlog.

Matapos kong magluto ay kumain na kami. At pagkatapos kumain ay nagligpit narin agad ako. Bawal magpuyat si ate Thelma kaya maaga siyang natutulog. May sarili akong kwarto. Habang nakahiga na ako ay para bang may nararamdaman na naman ako.

Ito na naman. Naglilibog na naman ata ako. Diko napigilan at kinutkot ko na ang akin. Pinasok ko ang tatlo kong daliri. Mayamaya ay nagulat ako ng bumukas ang ilaw at ang pinto.

"Mukhang parehas tayong nalilibugan ah." Nagulat ako kay kuya James.

"K-kuya James?" nakita niya akong nagsasarili.

"Pssshhh! Halika, magsabog tayo ng lagim." Sambit nito. Libog na libog na ako kaya, pinatulan ko na.

Hindi muna ako nakipaghalikan sa kanya. Agad kong binuksan ang zipper ng pantalon niya at nilabas ang galit niyang alaga. Grabe! kasing laki ata ito nung kay kuya Harry. Ang laki.

Agad ko iyung sinubo. Grabe, parang ewan si kuya James kung makanganga. Ganun ba siya pag nasasarapan. Pero ang gwapo parin niya dun ah.

Hindi siya makagawa ng ingay dahil baka magising si ate Thelma sa kabilang kwarto.

"Pwede bang pasukin na kita?" Sambit niya na parang libog na libog na ng todo.

"Hindi po pwede. Buntis po ako eh." Sambit ko.

"Di bale, sa pwet nalang kita, titirahin." Sambit niya, at agad na iniharap ang ari sa aking pwet.

My gosh, sa pwet talaga? Di ko ata kaya yun.

Nang ipasok niya iyon ng dahan dahan sa pwet ko ay napasigaw ako. "Ahhhh! Masakit kuya! Masakit po, tama na!" Sigaw ko. Ang sakit kasi grabe! Hindi ko kaya.

"Anong nangyayari? What the…!?" Nagulat kami parehas ni kuya James.

Patay! Nakita kami ni ate Thelma.

Lalo kami nagulat ng mabuwal ito at mawalan ng malay.