“Ate, para kang zombie attack!” sabi ng kapatid ko na si Lando matapos na siya mismo ang mag-alis ng helmet na suot ko. Natatawa ito sa itsura ko na parang walang buhay.
“Wala kang pakialam! Papasok na ako,” paalam ko dito na tumatawa.
“Ate, mamaya pang gas ko huh?” sabi pa nito na inismiran ko lang. Alam kasi niya na mamaya ay sahod ko na.
“I love you, Mardy!” sigaw na naman nito na parang baliw.
Akala ko ba maingat si Mama pumili ng lahi. Pero mukhang may nakalusot sa amin na lahing baliw. Pero baka, mula sa dugo ito ni Mama. Dahil nakakahiya na naman ngayon, pinagtitinginan kami ng mga tao.
Katulad ng mga naunang mga araw, nakangiti na naman ako na binati ng gwardya. Ang mga empleyado naman dito ay mababait, mga nakangiti din at tinatanguan ko lang.
“And who is the fvcking m
