“Nalulungkot naman ako,” mahina na sabi ko kay Bryan habang nakaupo kami sa labas ng aking Cafe.
Abala ang dalawa ko na tauhan habang magseseved sa mga costumers. Habang kaming magkaibigan, umiinom ng beer. Medyo fogy ang gabing ito, malamig at parang ang lungkot talaga, damang-dama ko.
“Buti nga sayo, loveless ka. Napaka choosy mo kasi. Ayaw mo sa lalaking responsable at ikaw lang ang mahal. Gusto mo sa lalaki na nakauna at ama ng anak mo. Pero ano ngayon? Saan ka ngayon, may asawa na ‘yon!” hindi ako umiimik habang nagsasalita si Bryan.
Tama naman siya sa mga sinasabi niya. Kung pwede nga lang turuan ang puso, bakit ba hindi na lang talaga siya. Ang kaso, mahirap ipilit ang mga bagay na hindi dapat.
Napangiti ako ng mapait habang nakatitig sa maliwanag at bilog na bilog na buwan.
