***
"Mine."...sagot niya sakin na nagpabigla sakin.Wag niyang sabihing sa bahay niya ako dadalhin?
***
Nakarating na kami sa bahay nila.Mga 10 minutes lang naman bago kami makarating dito.
"We're here."sabi niya.Tumingin ako sa labas,at nagulat dahil sa laki ng bahay nila.Matatawag mong palasyo na moderno.
Hinintay muna namin pagbuksan kami ng gate bago pumasok sa loob.Lumabas na siya at akmang lalabas na ako nang binuksan niya pinto sa banda ko.Lumabas naman ako.
"A-ahm,ano pala gagawin natin dito bat mo ako sinama?"Tanong ko sa kanya.He just look at me na parang walang narinig.Kinuha niya kamay ko at pumasok sa loob.
Makikita mo sa pintuan palang may mga maid na nasa gilid hanggang hallway ng bahay.Oo ganito sila kayaman.Ni hindi ko nga alam kong anong gagawin ko dito bat ako sinama nito dito.Nagpatuloy lang kami sa paglalakad hanggang sa sala.
"Where's mom and dad?".Tanong niya sa isang maid at lumapit samin bago sumagot.
"Ahm young master may pinuntahan lang po sa labas."Sagot ni ate.
"Bakit daw?."Mahinahong tanong pero alam kong naiinis na to.Nakatayo lang din ako sa tabi niya.
"Ahm diko po alam young master.Pero ang sabi po samin may kikitain lang daw po silang tao,yun lang po sabi samin." Sagot niya.
Hindi na nagsalita si Adrian,bagkus tumingin lang sakin ng seryoso.Ano na nman sasabihin nito sakin?Iniwas ko nalang tingin at tumingin sa paligid.Di pa din ako maka-getover sa ganda ng bahay nila.Modern design lang din na palasyo?Basta parang ganun.
Tumungin ulit ako sa kanya na nakatingin pa rin sakin.Problema nito?Nahiya naman ako sa titig niya,pano ba naman kasi pinagtitinginan na din kami ng mga tao dito.
"A-ahm,pwede bang maka-upo?"Pagbasag ko ka katahimikan para na din makaiwas na din sa kanya.
"Whatever.Just sit you don't need to tell me."Galit na sabi niya.May sira talaga sa ulo 'to.
Umupo nalang ako.Nakakainis.Ano ba kasi gagawin ko dito?May pa dala-dala saking nalalaman eh tutunganga lang pala ako dito.
Tinignan ko relo ko.Mag si-6 na ng gabi di pa ako nakakauwi.Baka nag aalala na sina mama't papa sakin.Bwesit na lalake 'to dalhin ba naman ako dito eh wala din naman kwenta.
Naiinip na ako ah.Maka-uwi na nga,pero kailangan kong magpaalam sa kanya.Asan kaya yun?Umalis kasi kanina pagka-upo ko.Diko alam kong saan pumunta.
***
Third Person POV.
"Baka po magawan pa natin ng paraan to?Pwede namang iba nalang ang hingin niya wag lang ang kayaman ko."Malungkot na sabi nito sa kanila.
Alam niyang hindi sila papayag sa hinihiling niya.
"I'm sorry but kailangan namin masunod ang gusto niya,gustuhin man namin pero kailangan mangyare 'to."Malungkot sabi nila dito.
***
Sa kabilang banda ay may isang taong masaya na parang nanalo ng lotto.Hindi na niya kailangan pang problemahin yun dahil ayos na ang lahat.
"This time,makukuha na kita.Magiging akin kana habang-buhay.I'll just to wait for the perfect timing."Nakangising sabi niya sa sarili na parang baliw.
***
Kim's POV.
Naka-upo pa din ako hinihintay si Adrian lumabas ng kwarto.Sinabi sakin ng isang maid na naliligo lang daw nong tinanong ko.Maya-maya pa ay bumama na siya at nakaligo na nga ang mokong,samantalang ako ito lagkit na lagkit pa din sa pawis at laway niya sa katawan ko.Mula ng may mangyare samin kaninang umaga hindi pa ako nakakapaglinis ng sarili ko at ramdam ko pa din sa pang-upo ko yung likido sa loob ko.
Pagkababa niya ay umupo siya sa tabi ko.Tiningnan ko siya bago magsalita.
"P-pwede na ba akong umuwi?"nag-aalangang tanong ko dito.Bigla na naman siyang sumeryoso at tumingin sakin.
"Ipapahatid kita sa driver namin."Sabi niya.Buti naman kala ko di ako papayagang umuwi.
"And besides,sobrang lagkit ko na."Nakatungong saad ko.At maya-maya narinig kong may tumawa.Tinignan ko siya pala yun.Nagtatakang tinignan ko siya.
"A-anong nakakatawa?."Tanong ko dito.
"Nothing."Tipid na sabi niya sakin.
Anong nakakatawa sa sinabi ko?Baliw talaga.Di naman ako manglalagkit ng ganto kong di niya.........Namula bigla mukha ko.Siguro naalala niya yung ginawa namin kaya siya tumawa.Sa kanya nakakatuwa pero sakin hindi.
Tumayo ako agad.Tumingin sa kanya at nakita ko kong pano sumeryos ulit ang mukha niya.Kailangan ko ng makaalis dito diko masikmura pagmumukha ng isang to.Hindi ko pa din makalimutan yung pangbababoy niya sakin.Akala niya natutuwa ako sa kanya,pero hindi.Bumalik na naman pagkamuhi ko sa kanya.
Dapat iniiwasan ko na siya ngayon kong hindi lang ako pinilit isama dito sa bahay niya.Nakatingin lang siya sakin na parang hinihintay yung sasabihin ko.
"Uuwi na ako."Sabi ko kanya.
Tumango siya sakin.At umalis na ako pero bago ako makalabas may sinabi siya sakin.
"See you tomorrow."sabi niya.At tuluyan na akong nakalabas.May nakaparada na ding sasakyan sa harap ng pinto,ito siguro ang sasakyan ko pauwi.
Di ko na pinansin sinabi ni Adrian kasi totoo naman na magkikita tlaga kami bukas kasi iisang school at subjects lang naman pinapasukan namin.
Nakarating naman ako ng bahay ng ligtas.Nagpaalam na ako kay kuya at nagpasalamat na din.Pumasok na ako sa loob at nanduon sila sa sala lahat nanonood.Nagmano ako kay mama at papa,binati ko na din mga kapatid ko bago umakyat para magpalit.
Bumama na ako pagkatapos at si mama naghahanda na ng hapunan habang sina papa at mga kapatid ko nanonood pa din.Di man lang tumulong kay mama tong mga to kaya ako nalang tutulong.Nang natapos namin ihanda lahat ng mga plato at pagkain tinawag na namin sila para mag hapunan.
Habang kumakain ay nagtanong si mama kong kamusta kami.Mga kapatid ay masayang sinagot si mama na ok naman daw at nagkaroon naman daw sila ng mga kaibigan samatalang ako napakamalas.
"Eh ikaw anak?Kamusta school mo,masaya ba?"Tanong ni mama sakin.Nag-alangan akong tumango.
"O-opo naman ma.A-ayos naman po ako tsaka may bago po akong k-kaibigan."Pagsisinungaling ko.Nagaalangan din akong sabihing kaibigan ko si adrian kasi hindi naman tlaga at never ko siyang ituturing kaibigan.Kinamumuhian ko siya.
Di naman na nagtanong si mama sakin.Bagkus tinuon niya tingin kay papa.
"Ikaw Pa,kamusta trabaho mo?."Tanong ni mama kay papa.Pa at Ma ang tawagan nila sa isa't-isa ganun sila ka sweet.
"Ayos din naman Ma.Actually i got promoted para maging Executive Director ng company."Masiglang sabi ni papa.Natuwa naman si mama kay papa sabay halik at yakap dito.Kami naman ay binati si papa.
"Alam ko naman na karapat-dapat kang ma promote dahil matiyaga ka.Proud kami sayo ng mga anak mo."Sabi ni mama habang naluluha.Naluha din kami.Sabay kaming nag-group hug.
***
Isang taong ang nakukunsenya sa nagawa niya.Para sa kanya,ay parang di niya nagampanan ang responsibilidad niya.Para sa kanya ay wala siyang kwenta.
At isang tao naman ang masaya sapagkat di niya na kailangan pang maghirap makuha ang nais niya sapagkat settled na ang lahat.Konting panahon nalang ako hinihintay niya.
"I can't wait to claim you my Love."..........