The Alpha’s Reincarnated Mate (TAGALOG)

SIMULA

“And the Song of the Year Award goes to.... Adelyn, Ako nalang ulit.”

After the MC announced the winner, the people in the arena went wild. Nandito kami ngayon sa Araneta Coliseum para sa Awit Awards. Numerous artists attended with their glamorous fashion style.

I’m very excited at the moment even though this is not the first time I received such an award. Pangatlong beses na akong nakatanggap ng ganitong award. Naging singer noong 21 years old ako. Nag post kasi ako ng video habang nakanta ako sa f*******: tapos nag viral. Tapos napansin ng isang music producer ang video ko, ayun kinontak niya ako tapos tinanong kung gusto ko ba daw bang pomirma ng contract sa kanila. And that becomes the start of her career in the music industry.

I grab my gown to the side tapos dahan dahang nag lakad papunta sa stage. I was full of smiles and the happiness I felt was evident on my face.

“Thank you, Awit Awards, for giving such a wonderful award. I thank my team for making such an awesome video. And I want to thank everyone who voted for the video but I want to thank the fans because you are the only reason why the music industry cares about anything I do. So, thank you for everything. I love you!”

AFTER the award ceremony, My team and I decided to celebrate our success. Napagdesisyunan naming sa Italian restaurant nalang kumain. Hindi kami makakapag inom ngayon dahil malapit ng ganapin ang concert. Bawal ang alcohol.

“I’m so dead tired” Atungal ko sa mga kasama ko. “Ang sakit na ng paa ko bakla! Ang taas naman kasi ng takong nitong heels na pinasuot mo sakin eh!” Sunod sunod kong reklamo sa designer ko.

“Tiis ganda ka te! You’re so gorgeous kaya kanina! Paniguradong trending kana man bukas!”

Sumimangot naman ako sa sagot niya. Kita mo tong baklang to! Hindi man lang pinansin ang pag rereklamo ko! Nakakainis!

“Wala namang bago kong mag trending siya no! Pati nga ata pag-tae niya nag tetrending eh!”

Ang makeup artist ko naman ang sumagot. Hindi na naman kasi nakakapag taka kong mag trending ako bukas. Sanay na ako don. Hindi sa nag mamaganda ako ha? Sikat lang talaga ako. Lahat kasi ng kanta ko sumisikat kaya ganon. Maganda rin naman ako. May mahabang itim na buhok, medyo curly siya sa dulo, brown eyes, pointed nose, at morena. Medyo kinulang nga lang sa height, pero okay lang naman sakin. Wala naman kasi ang balak sumali sa Miss Universe.

Hindi na ako sumali sa pag babangayan ng dalawa. Pagod na pagod na ang katawan ko. I just want to lie in my bed then sleep.

PAGKATAPOS naming kumain ay agad akong umuwi sa condo ko. While I was sprawled back lazily on the bed and browsing on the Internet my mother, Aurora, called.

“Hello ma?”

“Kumusta ang araw mo anak? Kumain kana ba jan?” Napaka sweet talaga ng mama ko. Araw-araw siyang natawag sakin para lang itanong kung kumusta ang araw ko. Napa swerte ko at ganya siya sakin.

“Ito po pagud pero masaya naman. Tapos narin po akong kumain. At may good news ako sa inyo ni papa ma, I won an award!” Excited kong sabi sa kanya.

“Talaga anak? Siguradong matutuwa ang papa mo sa balitang ito. Mag mamayabang lang yun doon sa mga kainoman niya. Congratulations pala nak’, proud kami ng papa mo sayo.”

Napangiti naman ako sa sinabi ni mama. It is fulfilling to know that my parent was proud of what I do.

“Hayaan mo na si papa ma. Masaya naman siya doon.” Nakangiti kong sabi.

“Kelan kaba uuwi dito anak? Miss kana namin ng papa mo.” Nawala ang ngiti ko dahil sa sinabi ni mama. I can hear sadness in her voice at nakokonsensiya ako doon.

I know that I haven't been a good daughter to them. Minsan lang ako umuwi at hindi pa sila nag pupunta dito sa manila dahil polluted daw. Sanay kasi sila sa hangin ng probensiya.

I understand their sentiment because I’m their only child. Pero anong magagawas ko? I love my work and I always have a busy schedule. Sa sabrang busy ko nga nakakalimutan ko ng kumain. Wala rin akong time lumab life.

Music has been the center of the 24 years of my life, I even forgot to enjoy the outside world.

“Miss ko na rin po kayo ni pala ma. Pag katapos po ng concert ko ay uuwi ako jan, promise po.” Hindi naman nagsalita si mama. Alam kong malaki na ang tampo niya sakin. Sino ba naman kasing matinong magulang ang matutuwa na minsan lang nakikita ang anak tapos only child pa ako.

“Ma,diba may nabanggit ka sakin na senit up mo ako ng blind date? Kelan yun? Wala akong gagawin bukas.” Palagi kasi akong seni set up ni mama ng blind date. Mga anak ng kaibigan niya. Pero hindi naman ako pumunta kahit isa. For me, it was just a waste of time. Pero ngayon, wala akong choice, this is the only thing I could think of that can cheer up mom.

“Talaga anak?! Sige maganda yan! Sandali lang anak ha? Tatawagin ko lang ang kumare para sabihing pawag kana. Antayin mo nalang ang tawag ko sayo mamaya.” Hindi na ako nakapag salita pa dahil pinatayan na ako ni mama ng tawag. Hindi naman halatang excited siya no? Pero at least hindi na siya malungkot.

I pursed my lips as I rubbed my hands over my head. I just wish this ends well.

RING! RING! RING!

With a grunt, I rolled over to the side to get her phone on the bedside table and answer the call.

“Hello.” I answered groggily. Sitting up she pushed her long black hair from her face. Tiningan ko ang oras, 10 na ng umaga.

“Bat’ di ka nasagot ng tawag ko anak? Kanina pa ako tumatawag sayo.” Bungad na sabi sakin ni mama.

“Kagigising ko lang ma.” Sagot ko naman while rubbing my eyes.

Kinuha ko ang airpod ko and I connected it to my phone. Tumayo ako at lumabas ng kwarto, demeretso ako ng kusina para mag init ng tubig habang natawag parin si mama.

“Ahh okay anak. Tumayo kana jan at anong oras na. Ang sabi sakin ng kumare ko ay sa The Aristocrat ka daw hihintayin ng anak niya.”

“Okay ma. Mag aayos lang ako at dederetso kaagad ako doon.” I curtly said, while yawning. I was still sleepy and I just to lie down on the bed then sleep. But, I promise mom that I would go on the blind date.

“Enjoy you date anak. Love you.” Masayang sabi ni mama. Masarin narin naman ako dahil nakikita kong masaya siya kahit pa nga ayoko mag blind date.

“Yes ma. Love you too. Bye.” I hang up the call and stood up to get my coffee in the coffee maker.

Pagkatapos kong mag kape ay tumayo na ako at dumeretso sa bathroom. Kaylangan kong nag madali dahil anong oras na. Nakakahiyang ma late sa unang blind date.

Pagkatapos kong maligo ay hito ako ngayon kunot noong nakatayo sa harap ng closet. Ito na nga ba ang sinabi kon problema eh. Hind ako makapili ng maisusuot. Bakit ba kasi ang arte ko? Nakakainis. Ma l-late pa ako sa lagay na to.

After a while of just standing there like an idiot, ay nakapili na ako ng maiisuot ko. It’s a green casual ruffled dress. I slipped into the dress. The color of the dress emphasis my skin. I match it with nude high heels.

I walk my way to the chair before the mirror to do my makeup. I decided to put on light makeup cause it's a date and it's inappropriate if I put heavy makeup. I styled my hair in a high ponytail.

Turning into the mirror, I smiled. Satisfied with how I look. Ang ganda ko walang halong biro. Sa itsura ko ngayon, hindi na ako mahihiya kahit ma late ako ng isang oras. Iisipin nalang ng makaka dare ko na pinag handaan ko ng bongga ang date namin.

Kinuha ko ang gagamitin kong bag at inilagay ang mga ka kaylangan kong gamit; a makeup kit, gum, phone, wallet, ID, at susi ng condo. As I got everything I need, with one last look in the mirror. I took a deep breath at lumabas na ng condo.

Pagdating ko ng parking lot ay dali dali akong sumakay sa kotse ako. 11:28 na, late na ako. Nakakainis naman. Nakabusangot ang mukha ko habang nag mamaneho. Kinuha ko ang cellphone ko tingan kong anong address ng restaurant, then, after that i texted my blind date that I was on way na. Binigay kasi ni mama sakin kagabe ang number niya.

I was busy texting when I suddenly I was flipped four times together with the car.

My head hurt. My body was aching. Sinubukan kong imulat ang mata ko, pero hindi ko kaya dahil sa sakit. Nararamdaman ko na may dugong umaagos sa ulo ko. Nanghihina na ako.

I try to open my mouth to ask for help.

“H...help.” It came out almost a whisper. I tried to ask for help again but no words came out of my mouth.

Please, somebody.

Help me.

Someone save me.

I was pleading for my life ng makarinig ako ng ingay ng ambulansiya. I rejoiced in my mind. There was hope. Someone comes to help.

Then, suddenly I can’t breathe. I was gasping for air. Tears rolled from my eyes when a realization hit me.

They’ve come too late. Even if they've come to help me now, I won't make it alive. I was losing my breath.

Bakit nangyayari sakin to? Pinaparusahan pa ako ng Diyos dahil aa hindi ako mabuting anak?

Regret.

That's what I'm feeling right now.

I regret not living my life to the fullest.

I regret not seeing parents one last time.

I regret not saying how much I love them.

I regret not having a boyfriend.

I regret not even experiencing the blind date.

I regret not having a family of own.

And most of all, I regret dying a virgin.

If there is a next life, I'm going to do everything I've regretted in this life. I promised myself as I was losing my last breath and then, everything becomes black.