Ilang beses na kumurap-kurap si Ramona upang hamigin ang sarili sa sakit na gumuhit sa kaniyang dibdib nang maalala ang nakaraan.
"H-how are you, Mons..."
Nag-angat siya ng tingin at nagtama ang mga mata nila ni Reese. Mga matang ilang taon niyang hindi nalimutan— mga matang ilang taon na siyang minumulto.
Huminga ng malalim si Ramona at nag-iwas ng tingin. "Im fine," malamig pa sa yelong tugon niya.
Hindi niya ito kayang tingnan, ni hindi niya kayang makita ang mukha nito. Sa loob ng labing limang taon, parang kahapon lang nangyari ang pagtataksil na ginawa nito. She was hurt so much that it felt like she’s dying over and over again every time she remembered that day.
Pero mas higit ang sakit ngayong kaharap niya ang lalaking nag-iwan ng matamis at masakit na ala-ala sa kaniya. Na
