Chapter 7
1504 Words
Nagising ang magandang babae dahil sa ingay na na ririnig niya kung saan saan kaya naman ay agad nitong minulat ang mata niya at agad siyang napa upo nang mapag tantong nasa isang kulungan siya. Kumi kirot ang ulo nito pero hindi niya na pinansin iyon at agad siyang nag sisigaw sigaw.
"Why Am I here?!" sigaw niya habang kina kalampag niya ang kulungan na kina roroonan niya pero walang puma pansin sa kanya dahil abala nag mga tao sa hindi niya alam kung anong pinag gagawa nila.
"Manahimik ka!" sigaw ng isang ma laking tao na lalaki na lumapit sa kanya. Agad namang natahimik sa sobrang takot ang dalaga at napa upo na lamang dahil baka bigla siyang hablutin ng lalaking sumigaw sa kanya.
"What is your name, lady?" naka ngiting tanong ng panibagong lalaking lumapit sa dalaga. Hindi naman naka sagot agad ang dalaga dahil hindi niya ma banggit kung anong pangalan niya.
"H-hindi ko alam," sagot ng dalaga. Hindi naman na wala ang ngiti sa labi ng lalaki.
"Perfect, from now on you will called Valentine," naka ngiting sagot nito sa dalaga. Agad namang kumunot ang noo ni Valentine sa sinabi nito.
"Bakit? ano ba ang totoong pangalan ko?" pangungulit ng dalaga.
"Hindi ko rin alam, na kita ka nalang naming nasa kalsada at walang malay kaya kinuha ka namin dito, buti marunong kang mag tagalog?2 nata tawang tanong nito sa dalaga. Hindi naman naka sagot ng dalaga dahil wala naman siyang alam na kahit pangalan niya ay hindi niya ma alala.
"Hindi ko rin alam, pero bakit ako nandito?" naka taas ang kilay na tanong ng dalaga. Agad namang ngumisi ang lalaking ka usap niya sa kanyang harapan.
"Nandito ka para ibenta, maganda ka kaya ikaw ang main event para sa gabing ito. Huwag kang mag alala, hindi ka naman namin sasaktan," naka ngising sagot nito. Agad namang na takot si Valentine sa na rinig niya na sinabi ng lalaki.
Nawala ang mga alaala niya pero nakakapag isip pa siya ng ma buti kaya alam niya ang ibig nitong sa bihin na ibebenta siya nito sa kung sino man ang magiging ka transaction nito.
Habang naka kulungan si Valentine ay may lumapit sa kanya, sa pagkaka taong ito ay ka edad na niya ang lalaki. Tumaas ang kilay ni Valentine nang ma kita ang ekspresyon nito na paranga wang awa sa kanya.
"Who are you again this time?" tanong ng dalaga sa lalaking lumapit sa kanya. Napa tingin naman sa kanya ang lalaki.
"I am the son of the leader of this syndicate," sagot nito kay Valentine. Tumaas naman lalo ang kilay ni Valentine dito.
"Are you that proud to me that you are the son of the person who kidnapped me?" tanong ni Valentine sa binata. Agad namang umiling ito sa sinabi ng dalaga at napa buntong hininga.
"I will try to talk to my father to release you," sambit ng binata. Napa tingin naman si Valentine sa binata hindi maka paniwalang tumingin sa binata.
"Are you serious?" tanong ni Valentine. Tumango naman ang lalaki at tumayo, pina nood naman ito ng dalaga hanggang sa ma wala ito sa paningin niya. Ilang sandali pa ay may nag hatid ng pagkain sa kulungan niya, nag tatakha siyang napa tingin sa mga kasama niyang naka kulong din pero na sa iisang kulungan lang ang mga ito at nag sisiksikan sila roon, habang si Valentine naman ay nag iisa lang sa may kulungan.
"Bakit sila nag sisiksikan doon, tapos ako mag isa rito?" nag tatakhang tanong ng dalaga sa babaeng lumapit sa kanya para bigyan siya ng tubig.
"You are the main event, kaya expect mo na na hindi ka naka tabi sakanila, kumain kana. Kailangan mo ng lakas," sambit nito kay Valentine. Kahit na wala siyang tiwala sa mga tao rito ay wala an siyang pag pipilian pa kung hindi kumain dahil nag iingay na ang tiyan niya.
Napa tingin naman ang dalaga sa lalaking pa lapit sa kanya ngayon. Hindi ma basa ni Valentine ang ekspresyon niya kaya naman hindi na siya umasa na napa payag niya ang kanyang ama.
"I am sorry," sam bit ng binata. Napa buntong hininga naman si Valentine sa sinabi ng binata at tumango. Hindi naman din siya nag expect na papakawalan ito ng lider ng sindikato. Hindi naman ito magpapaka hirap na hulihin ang dalaga para lang pakawalan kasi gusto ng anak niya.
"I didn't expected something anyway," sambit ng dalaga sa binata. Humugot naman ng malalim na hininga ang binata at wala nang na gawa lalo na nang ma kita niya ang ama nito na naka tingin sa kanya kaya naman umalis nalang ito sa harapan ni Valentine habang si Valentine naman ay pinagpa tuloy na ang pag kain.
"Wala na rin naman siyang magagawa pa, kahit itakas niya hindi niya ma gagawa," dinig ni Valentine na sambit ng isang babaeng nag lakad pa alis. Nag kibit balikat nalang ang dalaga at hindi na pinakinggan pa ang usapan ng lahat. Hindi alam ni Valentine kun anong uunahin niya, ang kabahan o ang umiyak o ang mag maldita dahil masama ang tingin ng mga babae sa kanya na nasa kabilang selda.
Hindi na niya masyadong pinakielaman pa ang na raramdamna ng mga babae sa kabilang selda dahil mas ini isip niya kung anong mangyayari sa kanya kapag malapit na ang auction na sinabi ng lalaki kanina.
Habang naka upo ang dalaga ay nakaka ramdam siya ng ngalay sa katawan kaya naman hinarap niya ang babaeng nag bigay sa kanya ng pagkain, kung siya ang main event ng auction, siguradong ina alagaan siya ng mga ito kaya naman gagamitin niya ang kapangyarihang iyon para sa ikakabuti ng pakiramdam niya.
"Miss," tawag ng dalaga sa isang babae. Agad namang tumingin sa kanya ang babae nang may pag tatanong ang itsura.
"Bakit?" tanong niya sa dalaga.
"Pwedeng pahingi ng kumot tsaka unan? ma tutulog ako," walang pakielam na sambit ni Valentine. Hindi naman maka paniwalang tumingin sa kanya ang babae pero wala pa rin itong na gawa kung hindi ibigay ang gusto ng dalaga. nang ma kuha ni Valentine ang hiningi niya ay agad siyang nag lagay ng sapin sa likuran niya at agad siyang humiga para mag isip isip.
Sa paningin ng mga ta rito sa kwarto na kina roroonan nila ay wala na siyang pakielam kung anong mangyayari sa kanya, na tinanggap na niya ang ka hihinatnan ng buhay niya pero ang hindi nila alam ay nag hahanap ng pagkakataon ang dalaga kung kailan siya makaka takas pero habang tuma tagal ay unti unting nawalan ng pag asa ang dalaga dahil ni minsan ay hindi sila inalis sa selda na kinaroroonan nila.
Kung may gusto mang umihi ay may kasama ang mga babae ng dalawang babaeng tauhan hanggang sa loob ng banyo kaya unti unti nang na durog ang kaunting pag asa na nasa kaloob looban ni Valentine.
Habang nag iisip pa rin ang dalaga ay may biglang lumapit sa kanya kaya naman agad itong binalingan ni valentine, bumungad sa kanya ang lalaking ka edaran niya na kina usap siya kanina.
"How are you feeling?2 tanong nito sa dalaga. Tumaas naman ang kilay ng dalaga at hindi niya malaman kung bakit siya nito kinaka usap at kina kamusta dahil hindi naman sila magka kilala.
"Remind me again why are you asking me that, Mr. I don't know who you are," sagot ng dalaga. Bahagya namang na tawa ang binata sa sinabi ng dalaga.
"I am Pierce, and I want to free you here," sagot nito kay Valentine, agad namang na tawa si Valentine sa sinabi ng binata.
"Don't make me laugh, Pierce. Compare to your father you are just like a powerless piece of s**t," walang pag aalinlangang sambit ni Valentine. Agad namang napa ngisi si Pierce sa sinabi ng dalaga.
"Fiesty," sagot ni Pierce pero hindi na sumagot pa ang dalaga dahil wala siyang pakielam sa sina sabi ng binata.
"Stop you blabbering okay? Wala ka namang ma gagawa sa naging desisyon ng daddy mo, if you want me to be free, turn your dad in," sagot ni Valentine. Tumaas anaman ang kilay ng binata sa sinabi nito.
"I don't want my dad to go to jail," walang pakielam na sagot ni Pierce. Napa ngisi naman si Valentine sa sinabi nito.
"f**k you then, may you both rot in hell," naka ngising sagot ni Valentine. Tumayo naman si Pierce at mariing tinignan ang dalaga.
"i will try to win the bidding later," sambit ni Pierce. Hindi naman lumingon si Valentine sa sinabi nito dahil hindi naman niya pinapa niwalaan pa ang binata dahil ang unang subok nito na pakawalan siya ay hindi naman gumana.
"How do you think that your dad will let you be in the bidding later?" nang iinsultong tanong ni Valentine sa binata.
"Just trust me," sambit ni Pierce pero napa iling nalang si Valentine dahil sigurado siyang hindi ito papayagan ng kanyang ama.
"Say what you want to say," walang pakielam na sagot ng dalaga at tinalikuran na ang binata.
- Writer
