My Handsome and Cruel Husband

MHCH 5

Kendrid Cole Villaluz-Pendleton

"Ziro!" maalingawngaw at puno nang galit na sigaw ni mommy na pumuno sa loob nang bahay namin.

Kaagad namang napatayo sina Ziro at Lorraine mula sa paghahalikan nila kanina.

Kita ang takot at kaba sa mga mukha nila habang nakatitig saamin si mama at papa naman ay pilit akong pinapatahan.

Naglakad si mommy papunta kina Ziro at ang tanging narinig na lamang namin ay isang malutong at matunog na sampal.

*Pppppppppaaaaaakkkkkkkkk*

Kita ko ang panggigigil ni mommy nang sampalin niya si Ziro at isa pang sampal ang narinig namin.

*Ppppppaaaaaaakkkkkkkk*

Si Lorraine naman ang sinampal niya parehas na ngayong nakapaling ang mga mukha nila sa kanan dahil sa pagkakasampal sa kanila ni mommy.

"M-mom--" hindi pa man natatapos si Ziro magsalita nang putulin ni mommy ang sinasabi niya.

"H-How c-could you Z-Ziro?" madiing tanong ni mommy sa anak niya at kita ko ang panginginig ni Ziro ngayon habang nakayuko sila parehas ni Lorraine.

"How could you do this to Kendrid and to us! Huh!" pasigaw na tanong nu mommy kay Ziro na galit na galit.

Pumunta si daddy sa tabi ni mommy at pilit na pinapaklama si mommy.

"M-Mom s-sorry" tanging naisambit lamang ni Ziro pero napatawa nang mapakla si mommy.

"K-kelan pa ha? Kelan pa Tristan Ziro Pendleton!?" sa pagkakataong ito ay alam na talaga naming hindi na mapipigilan pa ang galit ni mommy dahil sa pagbanggit niya nang buong pangalan ni Ziro.

Pero hindi nakakibo si Ziro kaya binaling ni mommy ang nangangalit na tingin niya kay Lorraine na kasalukuyang nakayuko.

Nasasaktan ako dahil sa mga nangyayare kong sana, kong sana lamang na hindi na ako pumayag sa pagpapakasal saamin ni Ziro dahil alam ko namang hinding hindi niya ako mamahalin hindi sana ito nangyayare ngayon.

Hindi sana nagagalit nang ganito si Mommy.

Siguro nga kailangan ko nang itama ang lahat nang ito gusto ko nang matapos to gusto ko nang lumaya sa lungkot na pinaramdam saakin nj Ziro this past years na naging mag asawa kami durog na durog na ako wasak na wasak na ang puso at sa tingin ko ay kailangan kong gumugol nang mahabang panahon para maayos muli ito at muling bumalik sa dati sa dati na tumitibok pa ito nang malaya at walang halong sakit.

"You!" rinig naming saad ni mama at kahit nanlalabo na ang mga mata ki dahil sa mga luhang tumutulo mula rito ay kita ko parin kong paano dinuro ni mommy si Lorraine na nanginginig na ngayon sa takot "Ang lakas nang loob mong makipaglaplapan dito mismo sa bahay nilang mag asawa at ang lakas nang loob mong makikabit wala ka na bang natitirang kahihiyan at respeto sa sarili mo para pumatol sa may asawa na! Sumagot ka!" this is actually the first time na nakita kong magalit nang ganito si mommy.

Nanatiling tahimik at nakayuko si Lorraine "Mommy tama na! Oo nagkabalikan na kami dahil siya ang mahal ko mommy hindi nyo kasi ako maintindihan napilitan lang naman akong magpakasal sa bakalng yan dahil sa inyo!" pasigaw na ring saad ni Ziro na ngayon ay kita kong pinoprotektahan si Lorraine.

Nabigla kami nang biglang napahawak sa noo niya si mommy at medyo nahilo mabuti na lamang at nasalo siya ni daddy at naitayo ulit.

Nakita kong lumuha na din si mommy habang nakatingin kay Ziro at Lorraine.

"Edi sana umayaw ka na simula pa noong una ang sabi mo noon ay gagawin mo kaya akala namin ay okay lang sayo but you didn't refused from the first time pero hindi ko inaakalang magiging ganito ka towards Kendrid" panimulang saad ni daddy kay Ziro at halata rin ang galit sa boses niya "Edi sana kahit maging masama man ang loob namin sayo noon ay hindi ka namin pinilit but you do it all this time ay akala namin maayos kayong dalawa pero ito pala ang nangyayare. You disappointed me. You disappointed us Ziro" disappointed na saad ni daddy kay Ziro.

At dahil hindi ko na kaya ang nangyayare at mga naririnig ko mula kay Ziro ay naglakas loob na akong magsalita.

Umalis ako sa pagkakayakap nina mama at papa at nilapitan sina mommy at daddy lumuluha parin ako ngayon.

Nang malalapit ako sa kanila ah tinignan ako ni mommy nang puno nang pagkaawa "Mommy, daddy tama na po matagal ko na naman pong alam na kahit kailan hinding hindi ako mamahalin ni Ziro at tanggap ko na po yun" panimulang saad ko at tiningnan ko si Ziro na nakakapit ang isa niyang kamay sa bewang ni Lorraine at nakatingin din siya saakin binigyan ko siya nang isang malaking ngiti napahinga muna ako bago magsalitang muli ito na ang magiging katapusan nitong lahat and I hope maging tunay na masaya na si Ziro sa gagawin kong ito "Araw araw namamatay ang puso ko tuwing may dinadala siyang ibang babae dito sa bahay oras oras tumutulo ang luha ko dahil pinapamukha niya saakin na wala akong halaga sa kanya at sigu sigundong nawawasak ang puso ko sa tuwing pagsasalitaan niya ako nang kong ano ano tiniis ko lahat iyon dahil sa mahal ko siya at dahil na rin sainyo dahil ayaw kong mag alala kayong lahat pero sa nakalipas na isang taon wala ni isang araw na hindi ako nasasaktan at namamatay ang puso ko wala ni isang araw na naging masaya ako magmula nang mapasok ako dito sa sitwasyong ito pinilit kong gawin ang lahat para sa kanya pero wala parin pagod na pagod na ako hinang hina na ako at pakiramdam ko ay hindi na tumitibok pa ang puso ko ngayon dahil sa sobrang sakit na pinaramdam niya saakin kaya suko na ako mommy suko na ako. Ang tanging gusto ko na lamang ngayon ay palayain ang sarili ko sa sakit at pagdurusang ito at iyon man lamang magawa ko para sa sarili ko" mahabang saad ko habang humahagulhol.

At nang di ko na nakayanan pa ang labis na nararamdaman ay napaupo na ako sa sahig rinig ko din na nag iiyakan na din sina mama at mommy rinig kong patuloy na sinasaad ni mama ang 'ang kawawa kong anak' habang umiiyak.

"How could you do all of this to Kendrid, Ziro? all that he do for you is to love you kahit hindi mo sana siya mahal ay sana man lang pinahalagahan mo siya in return for the love he gave you alam kong mali rin namin na pinilit namin ang pagpapakasal nyo pero I didn't think that you will go this far Ziro. I'm ashamed to be your mother" saad ni mommy sa kanya.

Medyo humupa na ang tensyon sa loob nang bahay mabuti na lamang at pinigilan ni mama si papa na sugurin si Ziro.

Umakayat ako sa kwarto ko at kinuha ko ang isang maleta at bag saka isinasalansan ang mga damit ko sa loob ito ang tamang gawin na dapat noon ko pa ginawa nang malagay ko  na ang lahat nang mga damit ko sa loob nang maleta ay bumaba na ako dala iyon naabutan ko sila sa baba habang nakatingin parin ang mga magulang namin kina Ziro nang masama.

Naabutan kong nakatingin saakin si Ziro pero hindi ko alam kong bakit mah bahid nang lungkot ang nga tingin niya diba dapat masaya siya kasi malaya na sila ni Lorraine na magsama dito sa bahay naman talaga dapat nila dahil pangarap noon ni Ziro na dito tumira kasama si Lorraine.

Pagkababa ko ay muli akong humarap kina Ziro at Lorraine nagbitaw ako nang maliit na ngiti alam kong mukha akong tanga ngayon dahil kagagaling ko pa lamang sa pag iyak pero nagagawa ko pang ngumiti.

"I hope maging masaya ka nang totoo Ziro wag kang mag alala hinding hindi mo na ako makikita pang muli at sana ay palagi kang mag iingat" saad ko sa kanya at tumalikod na.

Masakit saakin na aalis na ako dito sa bahay namin kahit puro masasakit na mga alaala ang naranasan ko dito ay napamahal na din ako dito dahil ito ang naging tirahan ko bilang asawa ni Ziro at alam kong hanggang dito na lamang ang lahat.

Mahirap para saakin ang gagawin ko dahil alam kong masasaktan at masasaktan pa rin ako pero ito ang dapat gawin ang palayain siya para sa ikasasaya niya at ikalalaya nang puso ko.

"Pagsisisihan mo ito Ziro balang araw pagsisisihan mo na pinakawalan mo ang isang taong kagaya ni Kendrid na mas mahalaga pa sa isang bato sa oras na magising ka sa katangahan mo wag na wag kang hihingi saamin nang tulong coz I won't help you dahil kahit anak kita ay kinakahiya ko ang ginawa mo" saad pa ni mommy tapos ay sabay sabay na kaming naglakad palabas nang pinto hindi ko muli pang tinapunan nang tingin si Ziro dahil hindi ko na kaya pang tingnan siya.

Pagkalabas namin ay kaagad na napahagulhol si mommy kaya pinatahan siya ni mommy at ako rin hinaplos haplos ko ang likuran niya.

"My poor Kendrid. I'm sorry for what Ziro did to you I didn't know that you have been suffering all this time oh my precious Kendrid" saad niya habang umiiyak at hinaplos haplos pa ang mukha ko saka maya't maya akong niyayakap.

Kahit naman hindi ako naging maswerte bilang asawa ni Ziro ay maswerte naman ako sa mga magulang niya dahil mahal na mahal nila ako at ganon din ako sa kanila.

"Tapos na po mommy at sana naman po kahit hindi na kami mag asawa ni Ziro ay pwede ko parin kayo maging mommy" saad ko sa kanya pero nangunot ang noo niya sa sinabi ko.

"Are you really sure na makikipaghiwalay kana sa anak ko? Baka kasi nadadala kalang ng sitwasyon ngayon" kita ko ang lungkot sa mga mata niya.

Hinawakan ko ang kamay niya saka muling nagsalita " matagal ko na pong napag isipan ito mommy ito na lamang ang magagawa ko para sa sarili ko gusto ko pong magsimulang muli at kalimutan na lamang ang lahat nang mga sakit na pinagdaanan ko" saad ko pa.

Niyakap na lamang niya ako " kong iyan ang gusto mo ay wala na akong magagawa pa. Alam mong gustong gusto talaga kitang maging manugang dahil alam kong hindi mo pababayaan si Ziro but I didn't know na hahantong sa ganito ang lahat dahil sa pagpipilit namin" saad niya.

Pagkatapos akong yakapin ni mommy ay si mama naman ang yumakap saakin "Basta kahit anong desisyon mong gagawin anak tandaan mo lamang andito lamang kami lagi hmmm" malambing na saad ni mama saakin kaya niyakap ko din siya pabalik.

Sana naman ay sa desisyong ito ay tuluyan na akong maging masaya alam kong matatagalan bago humilom ang sugat ba iniwan ni Ziro sa puso ko pero I hope that one day I will be able to find the person whose gonna make me happy coz I believe that's what I truly deserve.