Chapter VIII -She's Married

1175 Words
Chapter Eight Now she knows, kaya pala hindi na siya binalikan ni Anton ay dahil masaya na ito sa bagong girlfriend nya. Sino ba naman ang makaka alala sa kanya, kung isang supermodel pala ang ipapalit nito sa kanya. Hindi niya na makuhang maubos ang kanyang kape, She needs to escape this place. Pain take place, anytime now, her teardrops will fall. She decided to go to comfort room, lalo na at nasa may pinto pa si Anton at Agatha. Kailangan niya muna itong hintaying maka alis. “Kaya pala, kaya pala di muna ako binalikan, Sh*t ang tanga ko! Bakit pa kasi ako umasa na babalik ka, Ang sakit naman nito.” Lintaryo nya habang umiiyak sa harap ng salamin ng comfort room, A woman entered, It was Agatha. Napansin nito ang pag iyak niya. “Miss, are you okay? Here take this,” Tanong nito sa kanya habang inaabot ang isang pocket pack ng tissue paper. Nakita naman ni Mitch ang sinseridad ng babae at naramdaman niyang mabait ito at magaan ang loob nito sa kanya. No doubt, Anton deserved this woman. “Thanks.” Maikling tugon niya. “Stop crying miss, you’re so beautiful to cry, Look at your eyeliner, it’s smudges. Did you bring your eyeliner? I will help you to fix it.” Wika nito.  Dahil naramdaman niya na magaan ang loob niya sa dalaga ay hindi siya nagdalawang isip na pumayag sa suhestiyon ng kaharap. Binuksan niya ang kanyang bag at kinuha ang Sephora eyeliner niya. “Done, see?” Pagtingin niya sa salamin ay nakita niyang umayos ang kanyang kanininag nagkalat na eyeliner. “Thank you, I really appreciate it.” Saad ni Mitchelle, Noong una Naisip niyang dapat niyang kainisan ang babaeng kaharap niya, Lalo na at ito na ang bagong mahal ng mahal niya, Pero sa pinakita nito ay hindi malayo mahulog ang loob ng sino mang lalaking makakasama nito. She was pretty inside and out. “Peaches, are you still there? Our frappes are ready.” Wika ng pamilyar na boses ng lalaki. Galing ito sa labas ng pinto. Tama, ang lalaking hinintay niya ng pitong taon ay tanging pintuan nalang ang pagitan nila. “Yes babe, im coming out!” Pasigaw na sagot nito. “Miss, Im sorry I gotta go, Nice meeting you and hope to see you again.” Saad nito bago ito lumabas ng comfort room. Tanging tango lang ang naisagot niya sa Babae. After Agatha left, She felt so weak. Naramdaman niyang nanghihina ang tuhod niya. Napahawak siya sa counter sink ng comfort room. Narinig palang niya ang boses ni Anton ay halos ikawala na ng ulirat niya. She badly misses Anton but she knows it’s too late now. Specially she was with a world topmodel now. Halos ginabi na si Mitch sa pag gogrocery, Tulala lang kasi siya habang bumibili kaya hindi niya napansin ang oras. Papunta siya sa kanyang red BMW M3. Dahil medyo madilim sa napagpark niyang parte ng parking lot. She saw someone holding a lighted cigarette standing behind her car and a matte black Hyundai Genesis. Nakatalikod ang lalaki mula sa kanyang kinatatayuan. May hinala na siya kung sino ang nagmamay ari ng likod na iyon, Nung mapalapit siya lalo sa taong yon, nasigurado na niya na tama kanyang hinala. Hindi niya napigilan ang sarili bibig nito na bigkasin ang pangalan ng dating katipan. “A-Aanton-.” Kahit na napakahina lang yon, sapat na kay Anton ang tawag na yon para sundan niya ang pinagmulan ng tinig na yon. Nang makita niya kung sino ang tumawag sa kanya ay nabitawan niya ang hinihithit na sigarilyo. “M-Mitchelle”. Anton was astound, Nasa harap niya ngayon ang babaeng minahal niya ng sobra, Lalo pa itong gumanda. Kahit naka tube ito ay kitang kita ang cleavage nito galing sa mayayaman nitong dibdib, ang leeg nitong sobrang kinis, ang makurba niyang balakang at ang labi nitong masarap kung kanyang halikan. Nag init ang kanyang katawan and he knows, his manhood became angry. He just misses this lady who was standing now in front of her. Anton, namiss mo ba ako? Mahal mo paba ako? Anton nagkaroon tayo ng anak. Yon ang mga nais niyang itanong at sabihin kay Anton, pero alam niya na mas magandang huwag nalang ito sabihin lalo na at masaya na si Anton ngayon. “Anton, Kumusta ka na?”. Yun lang ang tanging nasabi niya. “I’m doing great”. Tipid na sagot nito. Katahimikan- Binasag ng Iphone 11 ringtone ang katahimikan namayani sa paghaharap nilang dalawa.  Agad sinagot ni Anton ang kanyang cellphone ng makita na si Agatha ang tumatawag sa kanya. “Yes Peaches? Yes, I’m in the parking lot.  I think our condo caretaker can provide that peaches”. Nakangiting sagot nito sa kausap. Mitch knew na si supermodel Agatha ang kausap ng dating katipan. Our Condo? Oh great! Nagsasama na ang dalawa. Pero alam niya single si Agatha? Sabagay para na rin sa career ng babae, Baka mabawasan mga projects niya pag nalaman na may asawa o kinakasama na sya. Seven years kitang hinintay Anton, we have a daughter! Now my expectations are too high na kami parin banda huli. Bulong nya sa sarili niya. She was jealous, she really is. She still loves him so much and right now, It’s just too painful. “So ikaw Mitch, Kumusta na? Looking great huh? Kumusta na kayo ni James? Seryosong tanong nito sa kanya. Hindi agad nakasagot si Mitch, Huh James? Oh yeah, now she remembers ginamit niya pala ang pangalan ng lalaki at pinaniwala ito na mahal nya si James para lang makipaghiwalay kay Anton. “We’re okay, actually we’re happily married”. Pagsisinungaling nito “Oh I see, that’s good for you guys, Oh well una nako, may kailangan lang akong puntahan”. Pagpapaalam ni Anton, bago ito sumakay sa kanyang kotse at inistart yon. Naiwan nakatulala si Mitch, ang tagal niyang hinintay ang pagkakataong magkita sila ni Anton. Kanina ay nagsinungaling siya para lang mapagtakpan ang nararamdaman niyang sakit sa mga sandaling nag usap sila ni Anton. Ayaw niyang makita ni Anton na ka awa-awa siya, samantalang ang lalaki ay masayang masaya sa piling ng Supermodel na girlfriend niya. “Hey bro slow down, We’re not in a hurry”. Parang binuhusan ng malamig na tubig si Anton nang marinig niya ang kapatid niya, doon niya napansin na 120 na ang takbo nila. He was mad, Umaasa kasi siya na may second chance pa sa kanila ni Mitch, Pero kasal na pala ito ngayon. Kung nagkataon na hindi pa ito kasal ay agad agad ito magpropropose sa kanya sa mga sandaling iyon at papakasalan siya kahit sa parking lot pang iyon. “I’m sorry Agatha, Im just thinking of something.” “Or maybe someone?” Tanong ulit ni Agatha. “Yes maybe”. Mapait na ngiti nito.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD