Devil's Desire

Chapter 1

THE WHOLE house stinks and it was a mess. Halos wala na akong maupuan dahil nagkalat ang bote at lata ng inumin, pati mga plastic ng pinamili ko ay nagkalat sa buong paligid. Sa loob ng isang buwan ay wala akong ginawa kundi ang umiyak, uminom, at sisihin ang sarili ko kung bakit ito nangyari sa akin, nagpaloko ako sa taong akala ko ay tanggap kung ano ako, sa taong akala ko ay mahal ako. I never expected that this would happen to me.

Tumayo ako mula sa pagkakahiga sa malamig at maruming sahig. I lazily ascended to my room, but as soon as I opened the door the painful memory of started sinking in inside my mind. Tears automatically rolled down on my dirty face, my hands trembled in anger but I stopped myself before I could do something that I might regret afterward.

Pinilit ko ang aking sarili na maligo at lumabas ng bahay upang makalanghap ng sariwang hangin. I feel suffocated this past few days and I needed some time for myself to unwind and freshen up my mind.

While walking down on the street, I barely noticed the malicious stares coming from my neighbors. Parang nagtataka pa sila kung ano ang ginagawa ko sa gitna ng daan. Doon ko lang napansin na wala akong suot na tsinelas o kahit na anong sapin sa paa, baligtad pa ang suot kong damit. Natawa na lang ako sa sarili kong katangahan saka nagpatuloy sa paglalakad, hindi alintana kung ano ang aking itsura. Hindi ko alam kung saan na ako napadpad.

Nakita ko na lang ang aking sarili sa gilid ng bangin, pinagmamasdan ko ang malakas na paghampas ng alon sa malalaking bato. Then I wonder how it would feel if my body hit the rock or being submerged in the deep sea. Tumayo ako sa pinakadulo at napangiti ng mapait bago ipikit ng mariin ang aking mata. Niyakap ko ang aking katawan at hinayaan na mahulog ang sarili ko sa bangin, nang una ay naramdaman ko ang malakas na pag-ihip ng hangin hanggang sa mabalot ng malamig na tubig ang buong katawan ko.

I couldn’t breathe but I did not even dare to kick my legs nor tried to swim so I could survive. This is my fate and I already accepted it, but I was wrong the universe has plans for me. Bago ako tuluyang mawalan ng malay ay nakita ko ang paglitaw ng isang babae sa aking harapan. Isang babae na may kakaibang wangis, ang kalahati ng mukha niya ay bungo.

SHE’S DEAD, I didn’t save her. Nakakalungkot lang isipin na hindi manlang siya lumaban upang mabuhay. I guess what he did really made her feel so worthless that she choose to end up her precious life. However, this isn’t the end of her journey, she still have to do things for me. Her lips curved into a smile, her eyes glistened in adoration as she examined Yza’s perfect heart-shaped face.

She slowly lifted both of her palms in the air and shut her eyes close as she whispered an enchantment in a foreign dialect. The waves in the sea became violent, the ground started to shake aggressively, and the volcanoes erupted. Bumuhos ang malakas na ulan na may kasamang kulog at kidlat. Ang bughaw na kalangitan ay unti-unting nagdilim. The poisonous vines that comes from the ground crawl towards Yza Dominique and wrapped her body.

Umangat ang katawan niya sa ere at nabalot ng nakakasilaw na liwanag, tumagal ‘yon ng ilang sandali hanggang sa bumagsak ang katawan niya sa lupa, kasabay ng pagkalma ng mga elemento sa paligid.

Tinigil niya ang ginagawa niya sa katawan ni Yza nang dumating ang isa sa kanyang kasamahan.

“Deyja,” sambit ni Heiva.

Heiva is the goddess of harvest, while Deyja is the goddess of death and mischief.

She slowly turn around to face Heiva and showed a little smile to acknowledge her. Heiva throw a single glance at Dominique then shook her head in disbelief.

“Is she the girl you’re referring to?” makahulugang tanong ni Heiva kay Deyja.

Hindi sumagot si Deyja ngunit sapat na iyon upang maunawaan ni Heiva ang nangyayari. Palihim na tiningnan niya si Deyja sa gilid ng kanyang mata bago lapitan ang walang malay na si Dominique.

Hinawakan niya ang kamay ng dalaga saka dinama ang kanyang palapulsuhan upang malaman kung tama nga ba ang kanyang hinala.

“Alam mo ba ang tungkol sa bagay na ito, Deyja?”

Deyja nodded her head without hesitation. She slowly caressed Dominique’s face and a bittersweet smile appeared on her thin lips.

“Maaari ba na iwan mo muna ako, Heiva? I wanted to finish what I am doing earlier.”

Nang umalis si Heiva ay kinuha ni Deyja ang tinago niyang punyal at hiniwa ang palapuluhan ni Dominique upang kumuha ng kaunting dugo. She let the blood drip on the ground and few seconds later, a beautiful red flower grew and bloom. Deyja touched the petal of the flower and named it Saphira.

Pakiramdam niya ay may bumikig sa kanyang lalamunan habang nakatitig sa bulaklak. Parang may dumagan na mabigat na bagay sa kanyang tiyan at dibdib. Humugot siya ng malalim na hininga saka hinayaan na pumatak ang kanyang luha sa bulaklak, dahilan upang lalo itong lumaki.

“Time will come that both of us will be happy,” bulong ni Deyja saka tinapunan ng makahulugang tingin si Dominique. Deyja raised her left hand and cut her thumb and put it close to Dominique’s lips. Pumatak ang sariwang dugo sa bibig ni Dominique at sa loob ng ilang segundo ay nagmulat siya ng mata. Ang dating itim na kulay ng mata niya ay naging asul, kasing-kulay ng payapang dagat. Their eyes met and instantly understand the emotion that both of them are trying to forget.

Tumayo si Deyja saka nilahad ang kamay kay Dominique na agad niya rin tinanggap. Umihip ang malamig na hangin, dahilan upang liparin ang mahabang buhok ni Dominique. She suddenly remembered Nickel, how he caressed her hair and told her not to cut it. The sadness that she felt became anger that she couldn’t control anymore.

“Pagbabayaran niya ang ginawa niyang pagtaksil sa akin!” Kinuyom niya ang kanyang palad at marahas na pinahid ang luhang tumulo mula sa mata niya.

“I am willing to help you, Dominique. Tell me your desires and I’ll give it to you.”

Dominique was stunned because of what Deyja said, but she agreed.

“I want to be a priestess…and I’m going to kill him!” Yza Dominique's eyes was filled with murderous intent as she gritted her teeth.

Sinupil ni Deyja ang ngiti na nais kumawala sa kanyang labi. Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ni Dominique at pinagdikit ang kanilang noo. Nararamdaman niya ang galit ni Dominique at sapat na iyon upang magawa niyang kontrolin ang emosyon ng dalaga.

“I will give what you want, Yza Dominique, in exchange of a hundred souls and Nickel’s death.”