Chapter Eleven

1859 Words
That morning Kirby didn't answer Miya's question. Ang sabi lang niya ay tapos na siyang kumain then nagpunta sa bedroom. Si Miya nalang ang nag ligpit, bayad niya na lang sa tulong ni Kirby. Natutulog pa si Kirby nang biglang nag flash ang phone niya. Napansin ito ni Miya kasi nakalagay lang ang phone sa center table. Hindi na sana papakialaman ni Miya kaso hindi siya matahimik kaya ginalaw niya. Nagulat siya nang makita ang lockscreen walpaper ni Kirby. Malapit nga niya itong mahulog buti nalang nakuha niya ulit. Tinitigan niya ng maigi, kailan pa nakakuha si Kirby ng litrato niya? Familiar sa kanya ang lugar na iyon. "Beach? Nakapunta ako ng beach?" Tanong ni Miya sa sarili. She wanted to remember where she saw this. Alam niyang siya ang nasa picture. Naka-swim suit siya at naka tingin sa malayo. "It's a miracle you haven't said a bad word." Biglang narinig ni Miya sabay flash sa kanya na nilalapitan siya ni Kirby. Hinawakan niya ang ulo niya dahil sumasakit ito. Nabitawan na din niya ang cell phone ni Kirby. "I'll always be here, dumpling. I told you I like you a lot." Ayon nanaman at narinig niya nanaman ang boses ni Kirby. Gulong gulo na siya, napa hawak siya sa kung ano man ang makapitan niya. Pumunta siya sa room, not caring na nandoon si Kirby natutulog. Dahil sa gulo ng utak niya ay hinalungkat niya na ang kanyang bag. Frustrated at shaking dahil sa naririnig na mga boses at sa imaheng nakikita. Umiyak na talaga siya dahil ayaw tumigin ng mga boses sa utak niya. Para ng baliw si Miya na umiiyak at hinahalungkat ang bag niya. Nagulat siya nang may biglang pumigil sa kamay niya. She stared at him with a blurry vision because of her tears. Tinitigan din siya ni Kirby for a while at niyakap ng mahigpit. Umiyak ng sobra si Miya sa dibdib ni Kirby. Niyakap niya din ito ng mahigpit. "I need my meds. They help calm me down," she said in between her cries and sniffs. Naramdaman ni Miya na hinagod ni Kirby ang likod niya. Kumawala saglit si Kirby to stare at her. "You don't need the pills. Trust me on that," sabi ni Kirby na nakahawak ang dalawang kamay sa mukha ni Miya. Pinahidan niya ang mga luha nito. "Pero-" "I'm going to help you. This time I won't let you down," sabi ni Kirby at niyakap ulit si Miya. Ilang minuto din silang naka ganoon. Hanggang sa maging okay na si Miya at nagtanong ito. "Hindi ba awkward? Ilang days palang tayong mag kakilala then boss pa kita. Tinutulungan mo lang ako pero kung umasta ako parang... may something tayo," hininaan niya ang boses sa last part. "Why were you hysterical earlier?" Tanong ni Kirby na sobraang layo sa tanong ni Miya. "Bakit ako ang nasa picture ng lockscreen mo?" Diretsong tanong ni Miya. Ngumite si Kirby. "Her name is Melody. She's not you," sagot niya na nagpa kirot sa puso ni Miya. Nag look down agad si Miya at umusog papalayo kay Kirby. Alam niya kung bakit kumirot ang puso niya. May gusto na siya kay Kirby at hindi niya maitatanggi iyon. No use para mag kunwari. "May usapan tayo. I have one free ticket everyday to ask you a question na hindi ka nagsisinungaling. Gagamitin ko iyon ngayon. So, kaya mo ba ako tinutulungan kasi kamukha ko siya?" Hindi na ikinabigla ni Kirby ang question ni Miya na iyon. And if he needs to be honest, then he will. "No, I'm helping you because I want my Melody back. I don't want a Miya who doesn't remember a guy named Kirby," sagot ni Kirby dahilan para magulat at tumitig si Miya sa kanya. Nangunot ang noo ni Miya. Hindi niya maintindihan si Kirby. "Hindi kita maintindihan. Para mong sinasabi na ako si Melody pero hindi naman. Sabi mo nga diba, I'm not her!" Hindi pinansin ni Kirby ang tanong ni Miya. May gusto din siyang malaman. "My turn. Do you not really remember me?" Kirby asked, looking straight at her. Napa-isip si Miya, he was honest kaya hindi siya pwede magsinungaling. "Napapanaginipan kita, kaya ako nagulat sa iyo noong una nating pagkikita. Akala ko multo ka na sinusundan ako," matapat na sagot ni Miya. Then biglang tumawa si Kirby na medyo umiyak. Nagulat si Miya doon, ngayon lang siya nakakita ng lalaking umiiyak. So manly kung umiyak si Kirby. Nag-aalala naman si Miya pero hindi niya alam ang gagawin kaya hinawakan niya ang mukha ni Kirby. She saw happiness sa eyes ni Kirby. Hinawakan ni Kirby ang kamay ni Miya na nasa kamay mukha niya. "Damn, you're the fifth lady I cried to. I'm sorry," sabi ni Kirby at niyakap ulit si Miya. Masaya lang si Kirby kasi nga it's a fact na si Miya is Melody. Pagkatapos nilang magdrama ay nagtawanan sila. "Gusto kong malaman ang tungkol kay Miya. Kasi hindi ko talaga maintindihan," sabi ni Miya. "Stop taking your pills and you will remember everything," sagot ni Kirby. "Pero, ayaw ni ma-" "Trust me, please," pakiusap ni Kirby. "Wala namang mawawala siguro saakin diba? Kapag itinigil ko iyan ay magkaka bad dreams ako," said Miya who is feelimg worried. "Here," sabi ni Kirby sabay hand ni Miya sa bottle of pills. "If the memories of us are that bad then take them pills" Iniwan ni Kirby ang pills kasama ang pag iwan kay Miya sa room. Nasasaktan siya tuwing naiisip na hindi niya nasagip si Melody. Sa labas ng unit nila ay he punched the thousand dollars painting sa wall. Nakita ito ng isang staff kaya agad siyang nilapitan. Hindi nagpahawak si Kirby. Instead ay sa stairs siya dumaan pababa not minding ang kamay niyang duguan dahil naka glass ang painting ay nabasag ito. Tinitigan ni Miya ang bottle of pills. Memories nila ni Kirby? Ibig ba sabihin ni Kirby ay hindi iyon mga panaginip. Ang bobo niya rin, parang galit si Kirby kanina. Natatakot siya na suwayin ang ina pero sinuway nanaman din niya ito so lulubos lubusin niya nalang. Baka kasi maging daan pa ito para malaman niya ang nawawalang childhood niya. "Maybe, my memories before three years ago are hidden behind this bottle of pills" *** Bumalik si Kirby sa room the next day. Pagpasok niya ay nakita niya si Miya sa couch. Nilapitan niya ito and touched her face dahilan para magising si Miya. "Did you eat last night?" Tanong ni Kirby. Tumango si Miya. "Ight," then tumayo si Kirby para pumuntang kusina pero pinigalan siya ni Miya. Napa look back si Kirby with the what look niya. "Napag isipan ko ang pills and ... ititigil ko na on one condition. Tutulungan mo ako every night kapag naaalala ko ang nakaraan." Hindi napigilan ni Kirby at inihug niya si Miya. Nag hug din ni Miya si Kirby. She wants to take the risk. She flushed the pills sa toilet kagabi pa. Bahala na ang ina niya, babalik rin naman siya kapag ready na siya. "I want to remember everything kaya tulungan mo ako," pakiusap ni Miya kay Kirby. Kirby was more than willing to help her. "Punta tayo sa labas, let's cherish our moments here. Saan mo gusto mag breakfast?" Tanong ni Kirby. Then nakita ni Miya ang kamay ni Kirby. She gasped. "Anong nan-" "I'm okay. Mag shower ka then magbihis then we go," utos ni Kirby pero hindi nagpatinag si Miya. "You stay here," sabi niya kay Kirby atsaka lumabas ng room nila. Naghanap ng isang staff si Miya. Nasa second floor siya nang makakita siya ng isa. "Hey...uhm... do you know the- I mean do you have that one with the cross in the middle?" Nakita ni Miya na parang hindi siya nainti dihan ng staff kaya inilarawan niya ito. Nag form siya ng box the binitbit kunwari. "with the medicine? You know the ugh! Ang hirap!" "What she meant is a first aid kit," biglang sabi ni Kirby sa likuran. Sumunod pala ito sa kanya. "Oh, okay. I'll knock on your door sir," atsaka umalis ang staff. "Marunong pala iyon sa English? Akala ko lahat dito ay alien ang salita," sabi ni Miya. "C'mon, let's go back." Kinuha ni Kirby ang kamay ni Miya at hinatak papuntang elevator. Kahit nasa elevator ay hindi parin binibitawan ni Kirby ang kamay ni Miya. Hindi namam maiwasan ni Miya ang kiligin dahil sa paghawag ni Kirby. Pinipigilan niyang huwag magpahalata. Lalo na ang ngite niya, kinagat niya kaunti ang cute niyang lower lip. Nakita ni Kirby ang ginagawa ni Miya kaya naisipan niyang asarin ito. He turned to face Miya na tumingin naman sa kanya na nakakagat sa labi niya. "Why are you doing that?" Tanong ni Kirby. Dali-dali namang itinigil ni Miya ang pagkagat sa kanyang labi. "W-wala lang," sagot ni Miya sabay look away. Nakakatunaw kasi ang titig ni Kirby. "Seems like you want me to kiss you," utter ni Kirby with a smirk on his face. He wanted to teas her and now he's doing it. "H-hindi ah!" Pagtanggi ni Miya. Napaatras siya nang nag move closer sa kanya si Kirby. Hanggang nasa edge na siya at ang likod niya ay na rest na sa mirror. "A-ano bang bina balak m-mo?" Kunot noong tanong ni Miya na hindi tumiyingin sa lalaki. Itinaas ni Kirby ang kamay ni Miya, pinning it against the glass. "I'm going to kiss you," casual na sagot ni Kirby. Walang lumabas na word sa bibig ni Miya. Masyado siyang kinakabahan na hindi niya maintindihan. She can always say no pero hindi niya magawa. Inches away na lang ang mga mukha nila. Akala niya ay nang good time lang si Kirby pero tuloy tuloy parin si Kirby kaya napapikit nalang siya. Nafeel na niya ang lips ni Kirby slightly touching hers nang marinig niya ang sound ng elevator at nag open. Sabay silang nagpatingin sa labas. Nagkatitigan sila sa dalawang bata na sasakay sana. Nag move away from Miya si Kirby. Akala naman ni Miya na lalabas ito pero hindi pala. Nginitian lang ni Kirby ang dalawang bata at pinindot ang button na paitaas. He can't miss his chance. Nang mag close na ang door ay agad niyang binalikan si Miya. "I won't let myself miss this," sabi ni Kirby atsaka na hinalikan si Miya. Hindi na naka-tanggi si Miya. She kissed him back. Hindi na nga niya namalayan na she was raking his hair with her fingers. Hindi mapangahas ang halik ni Kirby. It was just perfect, the combination of a kinky and innocent kiss. Kinagat din slightly ni Kirby ang bottom lip ni Miya. Dahilan para mas lalo pang sumabog ang kung ano mang na fefeel ni Miya. Hindi narin siya makapag isip. For the first time in her three year life, ngayon palang siya naging sobrang saya, crazy and free. She feels right hanggang sa biglang nag flash back sa kanya ang ibang memories niya. "Hit me a hundred times I still won't let go until you say the words I want to hear!" Naririnig nanaman niya ang tinig ni Kirby sa ulo niya. Bumalik din sakanya ang memory noong hinalikan siya ni Kirby noon kaya bigla niyang naitulak si Kirby. Medyo napalakas ni Miya kaya nagulat si Kirby. "What's wrong?" Gulat na tanong ni Kirby. Miya was breathing heavily. "I'm sorry. Biglang... nag flash saakin ang dati," mahinang sabi ni Miya. Her tears were starting to form sa gilid ng mata niya. Hanggang sa pumatak na ito at agad naman siyang niyakap ni Kirby. "I'm here, baby" sabi ni Kirby at hinagod ang likod ni Miya. He let her cry in his arms. *****
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD