chapter 4
1025 Words
After 1 month mas naging close sila sa isat isa malapit na mag pasukan mukhang kailangan na nya mag paalam sa kaibigan at sabihin ang kanyang nararamdaman para sa kanya dahil 3 arawna lang ay babalik na uli sya probinsya nila. Ngayon ay araw Ng martes tanghali na ako nagising and today is the day Kasi mag coconfess na ako sa kanya ayaw ko Naman itago na Lang to Kaya iyon gumagak na ako hehehe.
Chester POV
maaga ako gumusing ngayon dahil pupunta na ako Ng state para doon ituloy ang pag aaral ko gusto ko man mag paalam Kay Jila pero wala Ng oras
dahil ngayon ay nasa airport na ako biglaan Kasi ang pag alis ko ngayon pa Naman ang araw na mag coconfess ako sa kanya bago sya bumalik Ng probinsya nya.
Jila POV
Palabas na ako ng bahay at ngayon nasa tapat na Ng pinto ng bahay nila kinakabahan ako hayyst nan dito na Tayo gora na.
"Tao po"
"oh iha anong kailangan mo?"
" si Chester po ba nan Dyan?"
"wala sya dito Hindi na nya nasabi sayo?"
" nasabi po ang alin?"
" sa states na sya mag aaral biglaang decision Ng Lola nya yon"
"ganon po ba sige po mauna na po ako sorry po Kung naistorbo ko po kayo"
" ayy sya iha na balitaan ko na babalik kana sa probinsya nyo mag ingat Ka parati iha"
" opo manang kayo din po mag ingat palagi mauna na po ako bye po
nakakalungkot Naman Hindi ko man Lang nasabi Yung gusto ko sabihin sa kanya ??? first love ko pa Naman sya nakakinis na nakakalungkot.Pag dating ko sa bahay nag decision akong ngayon na Lang umuwi gusto ko Sana mag paalam sa best friend ko sa personal Kasi busy sya sa business nila Kaya nag message na Lang ako.Ngayon ayy 1:00 na Ng hapon at papunta na Kami Ng terminal nag hintay pa ako Ng ilang minuto bago nakasakay Ng bus ilang minuto pa bago Kami umalis tumawag muna ako SA best friend ko para sabihin Kung ano nararamdaman ko para sa pinsan nya huhuhu nahihiya ako pero nag promise Kami sa isat isa na walang mag secret any way I should call her now (taray English yarn).
" hello Sam"
"ohh ji nabasa ko text mo bakit Naman biglaan nakakalungkot Naman"
" Sam may sasabihin ako"
"ano yon"
" I think I fall in love"
"what!! kanino? sino? saan mo nakilala?"
"uhm Sam inlove ako sa pinsan mo"
"what!! omg ayieeee pinsan ko Lang Pala mag papalambot Ng puso mo ayiee pero kailan pa?"
"mahirap ipaliwanag pero ngayon Sana ako mag coconfess sa kanya Kaso huli na"
"anong huli na ha!?"
"Hindi mo ba alam?"
" anong Hindi ko alam?"
" so Hindi mo nga alam na umalis na papuntang state si Chester para doon mag aral"
" oh so natuloy sya doon ang alam ko next year pa sya pupunta Ng states bakit parang biglaan Naman nakakainis wrong timing pag alis nya"
"oh sya aalis na ung bus bye"
"ok sige bye ingat Ka wag Kang mag alala ako kakausap sa pinsan ko"
" pero wag mo muna sabihin na may gusto ako sa kanya please ?"
" ok sige bye"
Tuluyan na akong nakaalis at ilang oras makalipas narating na ako sa probinsya namin at heto uli mag isa sa bahay nakakalungkot Kasi mag isa nanaman ako ayaw ko Naman pumunta sa states Kasi gusto ko muna dito Hindi Naman sa ayaw ko makasama Lola ko Hindi Lang talaga ako makaalis Kung saan lahat Ng masasayang memory Ng mama at papa ko ay nan dito sa bahay Kung saan ako ay mag isa.
AFTER 4 YEARS
Nakatapos na ako ng college nagtapos ako Ng kursong bachelor of science in business administration after 4 years lagi ko Lang katawagan ang best friend ko and wala parin akong balita Kay chester Ewan ko na Kung bakit hangang ngayon inaalala ko pa din sya.Nasaan na Kaya sya? kamusta na sya? may girlfriend na Kaya sya?? hay nako ano nanaman ba to 4 years na makalipas sya padin ang naiisip ko marami na Rin nagbago sa akin syempre gumanda at bumalik na ako sa dating ako ung masayahin pero medyo mahiyain padin and by the way nakauwi na Ng pilipinas ang Lola ko nag usap Kami at mukhang gusto nya ata ako bigyan Ng blind date huhuhu
Chester POV
after 4 years maraming nag bago sa akin lalo na sa pag uugali ko at bukas ang flight ko pabalik Ng pilipinas at para mag work sa company namin because I'm the future CEO of the company pero after 2 years pa yon Sabi ni Lola dahil kailangan ko daw muna mag hanap Ng future wife ko.habang nasa states ako may isa akong naging kaibigan si Lance sya ang naging kaibigan ko since 1st year college pa and also business partner ang parents nya at ang Lola ko.
maaga akong gumasing at gumayak while I was in the car my phone rang and unknown number.
"who is this?"
"Hey cousin, you didn't even say that you were leaving, tapos ngayong uuwi kana Hindi mo man Lang ako sasabihan!?"
"so Pano mo nalaman number ko?"
" hiningi ko Kay dad at sasabihan ko Pala si Jila na uuwi Ka para Naman mag Kita uli kayo hehe
"yan lang ba sasabihin mo"
"oo sige bye"sabay end call
Jila? sinong Jila tanong ko sa sarili ko at bigla Kong naalala 4 years ago si Jila na laging malungkot tuwing birthday nya na kwento nya Kasi sa akin na simula Nang mawala ang magulang nya ay Hindi na sya nag cecelebrate Ng birthday nya at nung 18 birthday nya doon sya naging masaya uli,kamusta na Kaya sya masaya pa din Kaya sya umalis man Lang ako Ng Hindi nakapag paalam.Biglang tumunog ang cellphone ko at si Lola ang tumatawag.
"hello po"
" iho balak ko din umuwi Ng pilipinas Hindi ko nasabi sayo bukas ang flight ko at kailangan mo din Pala mag handa dahil after 1week may blind date Ka ok see you tomorrow iho"
sh*t Tama ba narinig ko blind date
- Writer
