Burden Heart

Chapter 10

I became more terrible after the incident halos hindi na ako pumapasok at hindi na rin ako nakikipag communicate kay daddy.

I changed my mobile number, I even sell my condo then move to other condo para hindi na ako mapuntahan ni daddy, I also planning to move to other University and change my last name para hindi na nila ako tawaging anak sa labas dahil pag narinig nila ang last name ko kasunod na nun ay yung bastarda.

Meserable na ako dati ng malaman kung isa akong bastarda na pinaalagaan sa tunay na asawa, " pero dati ang lahat ng sisi ay Kay Amanda at yung iba ay naawa pa sakin.

But when Amanda died parang lahat ng nagawa nila ni daddy ay ako ang nagdudusa.

Yes you heard it right, " Amanda died, she last her own life.

" It was my graduation day sa junior high," She was so excited, maaga palang nag pasalon kaming dalawa, ayaw ko sana dahil alam ko namang nagpapaganda s'ya para lang makipag sapawan kay mommy Olivia.

Pero ako parang ayaw kona mag attend ng graduation, sinung gugustuhin buong campus baga naman ay pag uusapan kame, lalu na at naandoon ang mga parents ng mga schoolmate ko

Hindi kona alam dito kay Amanda kung ano ang pinag iisip.

"Kumain muna tayo sa labas anak at ayoko na mag luto baka masira ang nail polish ko.

"Hindi ka naman talaga marunong magluto," naka irap kong sabi.

"Eto naman ang KJ mo ayaw nalang sakyan eh," pagbibiro pa n'ya, halatang excited.

Panu ba naman bihira na talaga sila mag kita ng daddy dahil hindi talaga sila nakakalusot kay mommy Olivia dahil ako mismo ang nagsusumbong kung may pinaplano si Amanda.

"Wait lang anak at mag toilet lang ako," paalam ni Amanda sakin pagkatapos dumating ang order namin sa table.

"This is it," ito na ang pinaka hihintay ko, inilabas ko ang pills na binili ko, isa itong detox pill.

Ang sabi ko sa pharmacy may constipation ako at need ko ilabas lahat kaya need ko ng something na mabilis makakapagpalabas ng nasa tiyan ko, at ito nga ang binigay n'ya pero Ang bilin n'ya isang tablet lang daw dahil baka masobrahan.

Pero nilagyan ko ng dalawang tablet ng inumin ni Amanda.

Nanginginig pa ang mga kamay ko ng ilagay ito sabay halo para matunaw agad.

Nagulat pa ako nang magsalita si Amanda.

"Oh bakit hindi ka pa kumain at hinintay mo pa ako," kain na at magbibihis pa tayo., masaya n'yang sabi.

Hindi ako masyadong nakakain dahil tinitignan ko iniinom n'ya kung natunaw ba lahat Yung gamot at kung mauubos n'ya.

"Oh anak bakit kanina kapa tingin ng tingin sa inumin ko," gusto mo ba ito.

"Hindi po agaran kung tanggi may kasama pang kamay.

Malapit na kami sa condo ng mapansing kung hindi umiimik si Amanda at pinagpapawisan na, nangingiti ako sa ginawa ko.

Pasensya na pero hindi ko gustong pag usapan sa graduation day ko.

Agad s'yang bumaba ng sasakyan ng makarating kame sa condo at nag rest room na sa may lobby palang.

"Are you ok?" Patay malisya kung tanong ng makalabas s'ya sa rest room.

"I don't know," parang lalabas lahat ng bituka ko sa tyan sabi n'ya.

"Panu ba yan malalate na ako sa graduation ko.

" Sige anak mauna kana at susunod nalang ako pag umayos na ang pakiramdam ko, na food poison ata ako sa kinainan natin.

Ngiting tagupay akong naglakad papunta sa condo namin.

"Hindi ko pinagsisihan ang ginawa ko kay Amanda all though nakukunsensya ako, pero ok na yun dahil kahit papano walang eksena sa graduation ko, sigurado kasing pag uusapan kame sinu ba namang hindi," dadalo ang legal wife at ang kabit sa graduation ng bastarda.

"Everything perfect, "parang noong una, para kaming masayang pamilya.

Niyakap ako ni daddy at mommy Olivia habang tuwang tuwa sila, panu ba naman ako lang naman ang nakakuha ng pinaka mataas na parangal.

Daddy is so proud of me, sabi pa nga n'ya manang mana daw ako sa kanya.

"So saan tayo?" tanung ni mommy Olivia.

"Kayo po saan po?"

"Actually nagpa reserve ako sa isang japanese restaurant, "pero mukhang hindi na makakasunod ang mommy Amanda mo, siguro sa mansion nalang tayo dahil nagluto rin ang mommy Olivia mo ng mga paburito mo.

"Wow talaga po," namimilog ang mga mata ko sa tuwa.

Masaya kaming nagkakainan nag biglang lumagabog ang main door.

"Ang saya n'yo naman?! late na ba ako oh ini expect n'yo talaga na hindi ako makakapunta?! galit na bungad ni Amanda.

Hinawakan ko sa braso si Amanda ng galit itong tumingin kay mommy Olivia.

" Ikaw na bata ka magtutuos tayo mamaya ka," galit n'yang duro sakin.

" Wag mung ginaganyan ang anak ko, " sabay tampal ni mommy Olivia sa kamay ni Amandang nakaduro sakin.

"Ikaw!" pikon na pikon na ako sa pang aagaw mo sa anak ko!" pasigaw na sabi ni Amanda sabay hablot sa buhok ni mommy Olivia.

"Nagsabunutan sila," umiiyak akong umaawat kahit nagkakang dapa-dapa na ako dahil ayaw kung masaktan si mommy Olivia.

Umaawat din sila daddy pati ang iba pang katulong at mga guard.

"Natigilan kaming lahat nang maitulak ni Amanda si mommy Olivia at tumama ang ulo ni sa kanto ng pader at bumagsak ng walang malay at may dugong umaagos sa noo.

" Mommy!" malakas kong sigaw sabay lapit sa kanya.

" Oh my God, " I'm sorry natatarantang sabi ni Amanda habang humahakbang paatras.

" Agad namang binuhat ni daddy si mommy Olivia para dalhin sa ospital.

"Galit kung binalingan si Amanda na natulala na sa nangyari.

" I'm sorry I didn't mean to, " naiiyak habang nailing na sabi n'ya sakin.

"You didn't mean to?" hindi yang naman talaga ang gusto mo ang mapahamak s'ya para makuha mo kung ano ang meron s'ya!" galit kung sabi sa kanya.

"Napaka selfish mo!" Tandaan mo!" kapag may mangyaring masama sa kanya!" hinding hindi kita mapapatawad!" kinasusuklaman kita!" at lalu kita kasuksuklaman!" tandaan mo kahit anung gawin mo!" I only had one mom and would be mommy Olivia!" bakit hindi ka nalang maglaho nalang ulit!" magiging masaya ako kung mawawala ka sa buhay ko! sinira mo ang buong pagkatao ko!" mas masaya ako nung wala ka! kahit anung gawin mo walang mag mamahal sayo! hindi kita magawang mahalin lalung hindi ka magagawang mahalin ni daddy! siguro tama lang ang ginawa mo paniguradong makukulong ka! dun ka nababagay mag isa! sana mawala ka nalang ulit!" umiyak kung sabi sa kanya at nanakbo papunta sa dati kung silid dito sa mansion.

"Next morning ibinalita ni daddy sakin na natagpuang wala nang buhay si Amanda sa condo namin, nag overdose daw.

"I suppose to be happy," wala na si Amanda, then suddenly I cried mahina lang nung una hanggang yumugyog na ang balikat ko.

"Ang selfish mo talaga!" malakas kung sigaw, napaka selfish mo!" you just free your self!"

"Niyakap ako ni daddy habang halos mag lupasay na ako sa pag iyak.

" This what I want right?" why it's so much hurt, it feels like someone squeezing my heart inside.