MARDİN'İN GÖZYAŞLARI

2. Bölüm

Keyifli okumalar

Gecenin bir yarısı evine dönen genç adam odaya girdiğinde karşısındaki kadına bakmıştı. Annesinin zoruyla evlenmişti. "Demirhan." dediğinde kaşını kaldırdı. "Bu saatte kadar neredeydin?" diyerek sordu. Derin bir nefes alırken, "Rojin yat uyu." diyerek tersledi.

Gözlerinde korku vardı. Kocasının bağırmasını beklemiyordu. Gözyaşları akarken hüzünle bakıyordu. "Sana yüz vermiyor diye hesabını bana soramazsın." dediğinde Demirhan öfkeyle üstüne yürüdü. "Sen onun tırnağı bile olamazsın zaten." dediğinde Rojin hayal kırıklığı yaşadı. "Söylesene bana neyim var ki bu kadar nefret ediyorsun?" diyerek sorduğunda, "Merhamet, vicdanın yok senin hamile olduğunu bildiğin halde ona neler söyledin. Hepsini biliyorum senin yüzünden bebeğini kaybetmek üzereydi." dedi.

Rojin kıskançlıktan yapmıştı. Kocasının hala ona sevdalı olduğuna katlanamıyordu. "Sadece uyardım benim." dediğinde gözleri kocasına bakmıştı. "Dön babanın evine git." dediğinde gözleri şaşkınlık içinde kalmıştı. Kocası onu istemiyordu. Derin bir nefes alırken, "Gidemem eğer babam duyarsa kızar kıyametler koparır." dedi.

Demirhan Karakurt'un öfkesi dinmişti. Böyle bir şey olursa insanlara açıklama yapmak zorunda kalırdı. Sigarayı yakarken derin soluk alıp, "Rojin yat uyu konuşacak halim kalmadı." dedi. Karşısındaki kadına dönmüştü. "Eğer bir şansım olsaydı onunla olmak isterdim." dediğinde Rojin gülmüştü. "Hayal kurmak güzeldir ama boş hayaller insanı yorar." dedi.

....

Demirhan'ın gidişinin ardından gözyaşları içinde kalmıştı. Kocası onu istemiyordu. Ve asla da istemeyecekti. Demirhan derin bir nefes almıştı. Sevdiği kadını görmek için onun numarasını almıştı. Her aradığında üstüne kapanıyordu. Narin onun bu ısrarından çok sıkılmıştı. Terasta oturmuş yıldızlara bakıyordu. Telefonu tekrar çalarken arayana bakmıştı. Derin bir nefes aldığında sonunda o telefon açılmıştı. "Demirhan" dedi.

"Narin dayanamam bak yapamam yanımda olmana ihtiyacım var." dediğinde nefes alamıyordu. " Demirhan karına git beni unut seninle bir geleceğimiz olmayacak" diyerek telefonu kapatmıştı. Odasına girdiğinde oğluna bakmıştı. Tıpkı babası gibi dağınık yatıyordu. Saçlarını okşadığında annesine daha çok sarılıp uyumuştu.

Demirhan eve her zaman ki gibi sarhoş gelmişti. Kapıyı sert bir şekilde açarken gözleri uyuyan kadına kayarken derin bir nefes almıştı. Rojin açılan kapıyla yerinden sıçradığında ayakta duramayan adama bakmıştı. Demirhan bu kadını artık görmek istemiyordu. Kolundan tutup, " Senin yüzünden onu kaybettim. Seni istemiyorum çık bu odadan." diyerek bağırmıştı. Rojin'in gözleri dolarken, " Benim yüzümden mi? Yoksa senin yüzünden miydi? Kadın seni istemiyor hala kocasına aşık bunu anlamak bu kadar zor mu? Ben senin karınım karnımda çocuğunu taşıyorum. "dediğinde gözyaşları akıyordu.

Demirhan'ın bakışları ona dönerken," Seni de o çocuğu da istemiyorum çık git hayatımdan çık. "dediğinde gözleri şaşkınlık içinde kalmıştı." Ne - Ne anlamadım sen çocuğunu istemiyor musun? "diyerek sorduğunda," İstemiyorum doğursan bile babalık bekleme benden. "dediğinde genç kadın olduğu yerde kalmıştı.

" Bu sözlerini sakın unutma ona dokunduğun her gün bu sözleri sana hatırlatacağım. "dediğinde genç adam yutkundu. Kapıyı ardından sert bir şekilde kapatırken sinirine hakim olamıyordu. Rojin anlamıyordu. Ona bir şey yapmadığı halde bile ondan nefret ediyordu.

Sabaha kadar gözüne uyku girmedi. Rojin erkenden kalkıp Karahan konağına gitmişti. Hafiften yağmur yağıyordu. Kapıdaki korumaya haber verince içeri girdiğinde endişeyle bakan kadına bakmıştı. Genç kadının bakışları ona dönerken, "Rojin hoşgeldin." dediğinde gözyaşları içinde ağlarken içi yanmıştı.

"Narin bana yardım et dayanamıyorum artık" dediğinde gözleri kadına bakmıştı. "Gel oturalım anlat bakalım." dediğinde gözyaşları akıyordu. "Demirhan dün gece bana çok bağırdı. Hamile olduğumu söyledim doğursan bile benden babalık bekleme istemiyorum diyerek odadan kovdu." demişti. "Tamam istemiyor mu? Sende ona dünyanın kaç bucak olduğunu göster bebeğine istediğini yap doğurduğun zaman ona hatırlat." dediğinde gözleri ona döndü. Aslında onun ne kadar merhametli olduğunu anlamıştı.

"Bak sana yemin ederim ki ona karşı hissettiğim bir şey yok ben kocama sevdalıyım hala oğlumdan başka kimseyi istemiyorum hayatımda ona bunu söyledim." diyerek destek vermişti. Kardeşi olarak görmüştü. "Bundan sonra kardeşin olarak gör ihtiyacın olursa söyle bana." dediğinde genç kadın sarıldığında yüzü gülmüştü. Hazar yanına geldiğinde elindeki çiçeği ona uzattı. "aba cız" dedi.

"Evet oğlum uf olmuş." dediğinde Rojin gülmüştü. Elini karnına koyduğunda, "Anne olmak çok güzel değil mi?" diyerek sorduğunda merdivenden inen kadına bakıyordu. Beyza'nın bakışları ona döndü. "Hemde çok güzel" dediğinde gözleri iki çocuğa kaydı. "Oğlum dursana misafir var." dediğinde Hasan omzunu salladı. "Ciwan nerdesin sen al oğlunu başımdan." diyerek bağırdı. Onun sesini duyan adamın hemen oğlunu kucağına almasıyla derin bir nefes almıştı.

Kahveleri koyduğunda Rojin'in önündeki süte bakmıştı. "Sen hamilesin daha dikkatli olman lazım." dediğinde gözleri doldu. "Gerçekten çok kötü müyüm? Benden bu kadar nefret edecek kadar ne yapmış olabilirim." dediğinde Beyza'nın aklına bir fikir geldi. "Ona yüz verme konuşursa konuşsun takma görmezden gel." demişti.

Akşama doğru herkes evine giderken Rojin yemek hazırlıyordu. Ailesini yemeğe davet etti. Kaynanası ona döndü. "Kızım sen çökmüşsün hayırdır?" diyerek sorduğunda genç kadın ona bakıyordu. "Ana ben hamileyim." dediğinde yaşlı kadının gözleri doldu. Derin bir nefes alırken Demirhan'ın söylediklerini anlattı.

"Ana ne olur kal yanımda." dediğinde gözleri kadına bakmıştı. Oğlunun adam olacağı yoktu. "Narin'in yanına gittim ana kadın çok merhametli vicdanlı ben onun hakkında neler düşümdüm." dediğinde öfkeyle giren adama bakıyordu. "Rojin" diyerek bağırdı. Onun sesini duyan kadının korktuğunu anlayan yaşlı kadın derin bir nefes almıştı.

Mutfaktan çıktığında, "Hayırdır ne oldu?" diyerek sorduğunda oğluna bakıp, "Bu sefer ne yapacaktın kıza etmediğin zulüm kalmamış gibi" dediğinde Demirhan öfkesinden boğuluyordu. "Narin'in yanına gitmiş ona kim izin vermiş şirkete kadar gelip bana demediğini bırakmadı." dediğinde gözleri kadına bakmıştı.

"Evet söyledim bana ettiğini söylediğin lafları hatta anama bile dedim. Ana bana ne dedi bilir misin? Doğursan bile babalık bekleme" dediğinde gözleri doldu. Yaşlı kadın oğluna öfkeyle bakarken, "Bu doğru mu? Karına bunu söyledin öyle mi? Çocuğuna hasret kalacaksın yüzünü bile göremezsin bu saatten sonra." dediğinde, "Eşyaları topla buke benimle Diyarbakır'a geleceksin." dediğinde başını salladı.

Rojin odasına giderken gözyaşları akıyordu. Tek suçu deli gibi sevmekti. Ama bunun bedelini ağır ödemişti. Narin'in kötü bir kadın olduğunu düşünürken kendine kızmıştı. Eşyaları toplarken kocası odaya girdiğinde kolundan tutup çekti. "Bana bu cezayı veriyorsun öyle mi?" diyerek sordu. Derin bir nefes almıştı. "Ceza mı? Asıl cezayı ben çekiyorum kocam bana seni istemiyorum çocuğuna babalık etmem diyor." dediğinde gözleri adama bakarken, "Her gün bana bunları söylerken için sızlamadı mı? Benim tek istediğim şey beni sevmendi." dediğinde valizini aldığında, "Dilerim ki bensiz kaldığın her gün kokuma hasret kalasın." dedi.

Demirhan yaptığı hatanın farkına vardığında artık çok geçti. Narin'i sevdşpşni sanarken Rojin'e aşık olacağını bilmiyordu. Çaresizce giden kadının arkasından bakıyordu. Genç kadın araca binerken telefonu çalmıştı. Narin onu merak ediyordu." Narin Diyarbakır'a gidiyorum." dediğinde gözleri doldu. "Sakın ha üzme kendini o çok pişman olup peşinden gelecek" dediğinde kendisi de buna inanmak istemişti. Kaynanası araca bindiğinde araç yola çıkmıştı. Yaşlı kadın derin bir nefes almıştı. "Bilirim ben oğlumu şuan çok pişman ama onu kolay kolay affetmem." dediğinde gözleri kadına bakmıştı. "Sende etme ki daha çok pişman olsun." dedi. Demirhan karısının gidişinin ardından boşluğa düştü. Koskoca konakta tek başına kalmıştı. Aslında yapacağı tek bir şey var karısının peşinden gitmekti. Yoksa bu konakta kafayı yiyecekti.