Evin
Adar’ın hediye almasını geçtim kek kalıbı alması imkansızdı. Kesinlikle karışmıştı. Sorgulayan gözlerle bakmama rağmen ifadesi giderek sertleşti ve suratını birden çekip elindeki tabağa çatalını batırdı ama almaktan vazgeçip tabağı benim tabağımın yanına koydu.
“Hediye almasını pek bilmem.” dedi sonunda gerçekten de hediye kek kalıbı aldığını itiraf edince elimdekilerle öylece kaldım. İnsan ne hediye almasını bilmezdi bazen ama gidip de kek kalıbı almazdı.
Üzerimdeki çok geçmeden başımı kaldırıp bir daha Adar’a bakarak onaylamasını bekledim. Ama gittikçe kararan suratıyla dudaklarımı birbirine bastırıp gülümsedim. *Şey ben evet güzeller ama ben nasıl... Şey-*
Adar elimdeki kek kalıplarını alıp hızla ayağa kalktığı gibi kapıya doğru yürüdü ve kolu sertç
