Tanıklık
Savcılık binasının önünde hava ağır, kasvetliydi.
Asuman, elinde annesinin tanıklık metniyle birlikte merdivenleri yavaş adımlarla çıkıyordu.
Yanında Yusuf, Bora ve Meryem vardı.
Hepsinin yüzünde kararlılık ama gözlerinde belli belirsiz bir endişe.
Bora fısıldadı:
— “Bugün geri dönüş yok. Bu ifade, yılların sessizliğini yerle bir eder.”
Asuman başını salladı.
— “Zaten ben yıllardır bu anı bekliyordum. Artık korkmuyorum.”
Savcının odasına girerken içeride bir beklenmedik isim daha vardı: Savcı Nezih Tural.
Mardin'in genç, dürüst ve cesur savcısı.
Tarık Elverdi gibi karanlık adamlara karşı sessiz ama derin bir mücadele yürüten bir isimdi.
Nezih, onları oturtmadan önce gözlüklerini çıkarıp Asuman’a baktı:
— “Yıllar önce anneniz dava açmak istemişti ama sonra geri çekildi
