Mardin’in sıcak sabahlarında uyanan ilk şey sessizliktir.
Ama o sabah, Demiralp Konağı’nda sessizlik değil, içten içe yayılan bir tedirginlik vardı.
Bora, İstanbul’dan dönmüş, konağın büyük odasına kapanmıştı.
Babası Halil Ağa, onun gelişini haber almış ama aşağıya inmemişti.
Bir şeyler değişmişti.
Asuman’ın kurduğu merkez, şehirde konuşuldukça, Halil Ağa’nın kulağına da çok şey gelmişti:
“Oğlun karısını susturamayacak mı?”
“Ağa hanımı gibi değil, devrimci gibi kadın…”
Bora bu fısıltıların içinde büyümüş ama şimdi onları susturmak yerine sorgulamaya başlamıştı.
---
Bora sabah erkenden konağın büyük salonuna geçti.
Duvarlarda geçmişten kalma siyah beyaz fotoğraflar, çerçeveler içinde.
Birinde Halil Ağa gençliğinde, yanında dedesi…
Hepsinin bakışında aynı soğukluk, aynı tahakküm
