Behram’dan,
Onu ilk kez böyle görüyordum. Karşımda masum bir kedi yavrusu değil pençelerini çıkarmaya hazır bir kaplan gibi bekliyordu.
Bana olan mihneti buraya kadardı demek. Üzerine yük olan evliliğimizden kurtulmak için bu günleri beklemiş gibi davranıyordu.
O anda kendimi hissettiğim kullanılmışlık hissi ruhumu karanlığıyla katran rengine boyayıverdi. Karşımda masum Xezalemin değil hayatımı s.ip atan Yasemin vardı sanki.
“Senin dünyan karanlık Behram, görüyorsun ben sıradan bir insanım. Yolumu kaybederim senin yanında” deyişi kulaklarımda çınlarken karşımdaki kızın üzerine doğru bir adım attım.
“Babam senin bir katil olduğunu söylüyor, bunu inkar edebilir misin, ellerinde insan kanı olmadığını söyleyebilir misin?”
Kendisi kapısının önünde oynayan zavallı bir çocuğu öldürmüş,
