Gözümü kapattığım yerin mutfak olduğuna eminim. Beynim uyuşuk gibi uyuyorum ama yaptığım planı unutmadım. Gözümü bir açabilsem planımı uygulamaya başlayacağım ama o kadar yorgun ve uyuşuğum ki. Ağır göz kapaklarımı yavaşça kaldırdım. Tavanı bulanık görünce bir daha gözümü kapatıp açtım. Bu defa tavan yerine Leman'la karşılaştım.
"Senin yüzünden başıma gelmeyen kalmadı Gelincik. Senin yüzünden ölümden döndüm." Leman kısık sesle konuştuğuna göre yakınlarda bakanlık ajanları vardı.
"Başına ne geldiyse kendin açtın. Seninle konuşmam lazım. Sana kim saldırdı biliyor musun?" Leman beni burada boğmaya kalksa çok rahat yapardı. Bir de kadını kızdırıyorum. Ecelime susadım galiba.
"Seni bu hale kim getirdiyse o kişi." Leman üstümden kalkıp kendi yatağına oturdu. Dirseklerimden destek alıp sırtımı
