DİCLE
Demir, Altemur’un hedef olabileceğini söylediği an içime çok kötü bir his çöktü. Bir an önce ailemin yanına gitmeyi istedim. Kapının arkasındaki askılığa asılı olan çantamı ve montumu aldım.
Demir “Ne yapıyorsun?” dedi.
“Konağa gitmem gerekiyor.”
Dışarıya çıkmamam için önüme geçti. Hiçbir yere gidemeyeceğimi söyledi. “Şu an ortalık yangın yeri.” Dedi. “Altemur’u konakta bulabileceğini mi sanıyorsun? İstesende onu göremezsin. Allah bilir şimdi nerededir.”
“Görürüm ya da göremem, umurumda değil. İzin ver gideyim” dedim.
“Olmaz, Dicle. Söz dinle! Gidemezsin.”
“Neden!” diye bağırdım.
“Çünkü nerede ne olacağı belli değil, seni riske atamam” dedi.
Elimdeki montu ve ceketi yatağın üzerine fırlattım. Çünkü ne yaparsam yapayım izin vermeyeceğini anlamıştım. Eğer bana nerede ne olac
