DİCLE
Çiftlik evine giderken yolda Demir Ali İhsan’ı az daha öldüreceğini anlatıyordu “Adam tam bir serseri, gevşek, saygısız… Şerefsiz piç, o kadar insanın içinde benim kızımı üzdü. Kan davası meselesi olmasaydı ben ona yapacağı biliyordum.”
Demir’in sinirden direksiyonu kavrayan ellerine baktım. “Boş ver düşünme bunları.” Dedim. Söylediğin gibi biri olsa bile yaşı küçük diye Ömür’le evlenmeyi erteledi. Demek ki az da olsa vicdanlı biri. Bize iki sene kazandırdı.”
Demir “Şaka mı yapıyorsun Dicle” dedi. “Bunu merhametinden değil Ömür’ü beğenmediği için yaptı. Herkes farkında. O da bizim gibi zaman kazanmaya çalıştı.”
Biz konuşurken telefonum çaldı. Annem arıyordu. “Pardon” diyerek telefona yanıt verdiğimde annem Yiğit’in düğün tarihini haber verdi. “Tamam anne” dedim. Telefonu çantam
