DİCLE
Demir, her zamanki heybetli duruşuyla oturduğu koltukta yeni bir konak yaptırmak için arsa araştırdığını anlatıyordu.
Ali İhsan’ın büyük abisi Mazlum, kendine has o sakin tavrıyla söze girdi. “Demir ağa, bende arsalar var,” dedi, “Gayrimenkul işiyle de uğraşıyorum, belki duymuşsundur. Dilersen sana yardımcı olmaya çalışırım.”
Demir hemen yanıt vermek yerine, düşünceli bir şekilde başını salladı. İkisi, arsanın kaç metrekare olacağı, konumu ve diğer detaylar üzerine konuşmaya daldılar. Tamer ağa ve İlyas da ara ara sohbete dahil oluyorlardı.
Onları dinlerken evin kapısının sertçe kapandığını duydum. Ardından hızlı, telaşlı ayak sesleri işittim. Çocuklardan birinin geldiğini anladım, ama kimin olduğunu o an kestiremedim. Merak ettim. Konuklardan müsaade isteyerek salondan çıktım.
