Banyosunu yapıp Asiye’nin getirdiği bluzu giydikten sonra yorgun hissetmeye başlamıştı. Son yediği şeyin bir gün önceki peynirli ekmek olması ise çok yardımcı olmuyordu. Ayakta durmakta zorladığı için kendisini yatağa atıp derin nefesler aldı.
Banyodayken kolunu ıslatmamaya çalışmış, başarılı olamamıştı, üstelik ıslanan sargıları değiştirmek gibi bir lüksü de yoktu. Yarasının kumaşın altında ne halde olduğunu düşünmemeye çalışarak gözünü kapattı. Dakikalar içinde yine bir titreme nöbetine tutulduğunda, sıcaktan delirdiği saatler çok uzakta olmadığı için ateşinin çıktığını anlamıştı.
Mert’in ya da diğerlerinden birinin onu hatırlamasını bekleyecek kadar iyi hissetmiyordu, birilerinden ilaç istemesi gerekiyordu. Ayağa kalktığında başı dönse de kendini çarçabuk toparladı ve dikleşti, Asiye
