Alaz’dan
Tam üç ay olmuştu onu o gün kütüphane önünde görmeyeli. Beni o bankta Defne ablamla konuşurken görmüştü. Kız yıllardır yurt dışında yaşıyor, bir günlüğüne gelmişti. Ama Hayal bunu bilmiyordu. Zaten bir açıklama şansım da olmamıştı çünkü resmen ortadan kayboldu.
Konuşmadı. Yazmadı. Aramadı. Gördü ama görmedi gibi davrandı.
Ben mi? Durmadım. Ara sıra uğradığı yerlere uğradım, hatta oturmayı sevdiği bankta sessizce beklediğim zamanlar oldu. Ama yok. Restorana gittim kar yağmış etraf bembeyaz. İçeriye girdiğimde henüz müşteri yoktu öğlenden sonra servis açılıyor. İçeriye doğru gittim sesler geliyordu galiba abisi ve yengesi.
“Mısır püskülüm, etme eyleme karnın burnunda nereye gidecektin?”
“Canım sıkıldı burada ne var gitseydim onlarla?”
“Hırçın dalgam yapma bak akşamdan bu yana
