"Tamam mı dedim Farah?" nefesini boyumda hissetmiştim ve olmayan tüylerim diken diken olmuştu birden.
"Tamam."
Arkasına bile bakmadan odadan çıkıp kapıyı sertçe kapattı. Patır kütür merdivenlerden inerken ayağa kalkıp terasa geçtim. Evden çıkışı ve arabaya bir iki saniyede gidişi bana ne kadar kızdığını fazlasıyla gösteriyordu. Tam arabayı çalıştırdığı sırada başını kaldırdı ve beni gördü. Çatık kaşları gevşememişti ama bakışları yumuşamıştı bana karşı. Araba gidip de gözden kayboluncaya kadar öylece ayakta dikildim. Kapıyı üzerime kilitlemiş miydi bilmiyorum ama beni böyle şeylerle durduramayacağını biliyordu. Normaldeki beni ama, şu an ayakta dursam da dizlerim titriyor başım dönüyordu. Haklıydı, dinlenmeliydim.
Ihlamur yapmak için mutfağa gittiğimde tatlıların olmadığını gördüm. Ben
