Aslı ile eve çıktığımızda annemin ısrarıyla önce yemek yedik, sonra da odama geçtik. Aslı'ya da kalın polarlı pijamalarımdan verdiğimde ikimiz de birer battaniye alıp balkona çıkmıştık. Bir ara annem sıcak çikolata yapıp getirmişti. İyi geceler dileyip babamın yanına gittiğinde biz de Aslı ile konuşmaya başladık.
" Ali ile ne konuştunuz?"
" Aslında o konuştu ben dinledim daha çok."
" Seni seviyor."
"E- Evet öyleymi."
"Aslı, Ali için bir şans versen olmaz mı? Seni öyle çok seviyor ki bu gözlerinden belli."
" Ben bilmiyorum Damla. O hep Ali abiydi gözümde. Yani şey... Birkaç yıldır."
" Nasıl yani?"
" Orta okula gittiğim dönemlerde ona aşık olduğumu düşünüyordum. Zaten gitti sonra İzmir'e. Ben de büyüdüm işte Damla. Liseye geçtiğim yıl dedim ki o senin abin gibi. Seni hep öyle görecek
