"Herkes herkesi aynı sevmez;
Kimi gururunun yettiği kadar sever, kimi de ömrünün yettiği kadar..."
?️
"Bırak! Lütfen bırak!" diye çırpınarak ağlamaya başladım. Kollarıma sardığı ellerini daha da sıkarak, beni sarsmaya başladığında korkuyla küçük çığlıklar attım.
"Anka!" dediğinde, durup yaşlı gözlerimle gözlerine baktım. Bu an karşılaştığım o simsiyah gözler beni güvenle kucaklarken, yüzümü göğsüne gömüp kollarımı beline doladım.
"Akbaba..." diye fısıldadım gözyaşları içinde. "Çok korktum. O... O geldi sandım. Yine beni öldürecek sandım." dedim hıçkırıklarımın arasından.
Aslında korkum çok başkaydı. Korktuğum şey kendi canım değildi, karnımdaki masumu koruyamamaktan korkuyordum ben.
Bir an hatırlayıp kollarımı Akbaba'nın belinden açarak etrafa baktım. Akbaba ona sarılmama rağmen
