0.4

205 Kelimeler
Duman- Elimdeki Saz Yeter Canıma Portakal Kafa: Kanka Sedat alacaklı gibi bakıyor normal mi? Portakal Kafa: Ay normal olmasa da olur Portakal Kafa: Sonuçta bana bakıyor Akşın: Nasıl bir gerizekalısın sen bazen senin adına çok üzülüyom Akşın: Nasıl bir malsın Akşın: Hayat beni çok yoruyorsun Portakal Kafa: Hayat değil insanlar yoruyor Aqşınıım Akşın: Ulaaa nası laf Akşın: Wp dumanaltı gülüm sus bir daha konuşma mümkünse Akşın: Sinirlendirme beni Sedat'a da bakıp durma Portakal Kafa: Kanka şimdi kuğul bi şekilde yürücem sen ilk kuğul olup olmadığıma bak Portakal Kafa: Sonra da Sedat bana bakıyor mu diye bak Akşın: Tamam Sonuç ne mi oldu? Sedatla Miray aynı anda sıralarından kalkıp önlerine değil telefonlarına baktıkları için çarpıştılar. Ondan sonra ne mi oldu? Gülce'nin üstüne şak diye düştüler. Aferin Miray, bir yerden dağıtırken bir yerden toparlıyorsun. "Ayyy kalk be sümüklü Gülce üstümden, manikürüm bozulacak." Sedat'ın sesiyle gülmeye başladım. Arkalarında bekleyen Gökalp, Sedat'ı iki kolundan tutup kaldırırken: "Aman bebeğim ojeli ellerinle dolaşma öyle ortalıklarda, kırılırsa ne yapacaksın?" Ben onlara bakarken Yarkın da arkalarından gelip sırtlarından onları ittirerek sınıfın dışına çıkarmaya çalışıyordu. O sırada gelen mesajla dikkatimi onlardan çekip masamın üstünde titreyen telefonuma baktım. Gelen mesasjlarla sırıttım. 1.87: Seni gökkuşağının her tonunda seviyorum 1.87: Ama sıra maviye gelince ayrı bi seviyorum
Yeni kullanıcılar için ücretsiz okuma
Uygulamayı indirmek için tara
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Yazar
  • chap_listİçindekiler
  • likeEKLE