BÖLÜM 20
Beni sevme ihtimalinin olduğunu dolaylı yoldan söylemeye çalışınca, elim ayağım birbirine dolaştı. Bunu sindirmek için odadan çıkıp, yüzüme su çarpmaktı niyetim; “sen üstünü değiştir” diyerek kapıya yöneldim.
“Aycan” dedi. Adım dilinde en güzel melodiydi. Adımı güzel seslenirdi Kağan. Hani ben alışmışım ya köyün içinde şiveye yatkın seslerden duymaya. Onun seslenişi kulağıma tek kelimelik şarkı dizeleri olurdu.
“Baksana bana” diyerek durdurdu beni. Kıyafetlerden dolayı bir isteği var sanarak döndüm yüzümü.
“Yaklaş biraz” dedi. Onu da yaptım. İki adımda yanına vardım. “Buyur” demişim yüzüne bakarken. Sanki babama der gibi. Yarım ağız güldü. O gülünce ben kafayı kıyafete takmışım ya. Kot pantolonu ıslak halde gözüm ister istemez oraya takılıyor.
“Hadi söyle ne söyleyeceksen.
