12.Bölüm

2529 Kelimeler

 Hüzün gözlerini genç adamın yeşil gözlerinden donup kalan eline çevirdi. Dudaklarındaki gülümseme yavaşça silinmiş, göz bebekleri titremeye başlamıştı. Bildiği, kalbini günlerdir rahatsız eden gerçeği onun dudaklarından duymak istemiyordu aslında. Nasıl bildiğini bilmiyordu ama hissediyordu işte. Umut’a sorduğu gece, genç adamın geçiştirerek verdiği cevaptan beri bir şeyleri hissediyordu. Gördüğü rüyaların, bebeğinin varlığının ince anlamını kavramıştı. Emin olmayı günlerdir beyni ve kalbi reddetmişti ama şimdi artık kesinlikle emindi. Devran’ın telaşlı hali, bir müddet donan elleri ve gerilen vücudu gerçeğin bir balyoz gibi yeniden reddettiği beyninde yankılanmasına sebep olmuştu. Rabbi, bir Emir’i almış diğerini göndermişti. Küçük kardeşini cennetle ödüllendirmiş, küçük bebeğini dünyay

Yeni kullanıcılar için ücretsiz okuma
Uygulamayı indirmek için tara
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Yazar
  • chap_listİçindekiler
  • likeEKLE