Handan, Yavuz Selim’le yaptığı görüşmenin ardından arabasını sahile çekip boş bir banka oturdu. Bıkmadan, dakikalarca boş gözlerle denizi izledi. Sanki ruhunu genç adamın yanında bırakmış da bedeni derin bir ıstıraba gömülmüş gibiydi. Ne düşüneceğini bilemez halde beni gerçekten seviyor olabilir mi diye sordu kendi kendine. Ama sevmesi neyi değiştirirdi? O kadar yalandan ve yaşadıklarından sonra bu travmadan öyle kolayca kurtulamazdı. Yavuz Selim dürüst davranmayıp o kadar çok hasar görmesine sebep olmuştu ki ne o eski Handan olabilirdi, ne de genç adamı bağışlayabilirdi.
Bir süre daha orada oturduktan sonra saatine baktı. Akşam saat altı olmak üzereydi. Kapattığı telefonunu açtığında gelen mesajlara inanamıyordu. Telefonda tam 36 mesaj vardı. Elif ve Damla'nın sesli mesajlarını dinlerken
